อนามัยโลกเรียกร้องชาติด้อยพัฒนา-กำลังพัฒนาสนใจเด็กพิการ
สมัชชาอนามัยโลกเรียกร้องให้ประเทศต่างๆ หันมาสนใจความเหลื่อมล้ำทางสังคมในกลุ่มคนพิการ โดยเฉพาะเด็กพิการที่เป็นกลุ่มที่เป็นยังถูกมองข้ามในประเทศด้อยและกำลัง พัฒนา...
เมื่อวันที่ 8 มิ.ย. มีรายงานว่า ผลประชุมสมัชชาอนามัยโลกเรียกร้องให้ประเทศต่างๆ หันมาสนใจความเหลื่อมล้ำทางสังคมในกลุ่มคนพิการ โดยเฉพาะเด็กพิการที่เป็นกลุ่มที่เป็นยังถูกมองข้ามในประเทศด้อยและกำลัง พัฒนา ไม่ว่าจะเป็นโอกาสทางการศึกษา สุขภาพหรือสังคม ประเทศต่างๆ 152 ประเทศทั่วโลกรวมถึงประเทศไทยได้ลงนามอนุสนธิสัญญาการส่งเสริมคุณภาพชีวิตคนพิการ (the Convention on the Rights of Persons with Disabilities) ตั้งแต่ปี 2551 แต่แทบยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงในด้านผลลัพธ์ ประเด็นเรื่องคนพิการกำลังเป็นวาระที่เวทีโลกอย่าง UN http://www.un.org/disabilities/default.asp?id=1590 (ขนาดไฟล์: 167) กำลังจะขับเคลื่อนในเวทีโลกอย่าง UN เพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในเดือน ก.ย. 2013 แต่ประเทศไทยยังทำงานได้อย่างล่าช้า เพราะผู้บริหารทั้งกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงสาธารณสุข และกระทรวงการพัฒนาสังคมฯ ยังไม่ได้ให้ความสำคัญมากพอ
ผลการติดตามการดำเนินงานของภาครัฐในด้านคนพิการ ยังพบปัญหาคนพิการส่วนใหญ่ยังไม่ได้รับการดูแลอย่างเท่าเทียมกับปชช.กลุ่ม อื่นๆ โดยเฉพาะกลุ่มเด็กพิการ ประมาณ 50 % ยังไม่ได้รับการศึกษา, โรงเรียนยังมีการปฏิเสธเด็กเมื่อพบว่าเด็กมีปัญหาสติปัญญาล่าช้า (โรงเรียนอนุบาลไม่ยอมรับเด็กเข้าเรียน จะให้ไปตรวจIQ ก่อน) , เด็กพิการที่อยู่ในโรงเรียนถูกกลั่นแกล้ง ล้อเลียน ไม่ได้รับการเรียนการสอนตามที่ควรจะช่วยให้เด็กมีการเรียนรู้ที่เหมาะสมกับความพิการ, เด็กพิการในโรงเรียนการศึกษาพิเศษหรือสถานสงเคราะห์ยังได้รับการดูแลแบบตามมีตามเกิด มีเด็กที่ต้องตายเพราะการดูแลสุขภาพที่ไม่ได้มาตรฐาน เด็กอยู่รวมกันเป็นร้อยกว่าคนแต่มีผู้ดูแลเพียง 2-3 คนในช่วงกลางคืน ทำให้เกิดโรคติดต่อ หิด เหา กลาก เกลื้อน ไข้หวัดต่างๆ เด็กพิการทางสมองที่ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ แต่กลับต้องมาช่วยดูแลเด็กพิการคนที่แย่กว่าตัวเอง
เรื่องการฟื้นฟู สมรรถภาพ ให้คนพิการกลับมามีชีวิตที่พึ่งพาตนเองได้ ยังเป็นประเด็นที่พบว่าแม้แต่ระดับผู้บริหารระดับกรมหรือกระทรวง ก็ยังมีความเข้าใจไม่ลึกซึ้งพอ วิธีการช่วยเหลือที่เอาเงิน (กองทุน) เป็นตัวตั้ง ทำให้บางพื้นที่ก็ได้เงินซ้ำซ้อน แต่บางพื้นที่ยังเข้าไม่ถึงเงินกองทุน บุคลากรด้านนี้ยังไม่ได้รับความสนใจในการพัฒนาเท่าวิชาชีพอื่นๆ ที่มีค่าตอบแทนสูงกว่า การรวมตัวของกลุ่มผู้ปกครองในการฝึกยังต้องพึ่งพาเงินของตัวเองเป็นหลัก ทั้งๆ ที่สมัชชาอนามัยโลกให้การสนับสนุน การถ่ายโอนอำนาจการดูแลจากรัฐมาสู่ภาคประชาสังคมมากขึ้น โดยรัฐมีหน้าที่กำกับดูแลมาตรฐานเพื่อให้เด็กพิการและคนพิการกลุ่มอื่นๆ สามารถเข้าถึงบริการได้ โดยเฉพาะคนพิการในชนบท เมื่อไรจะถึงเวลาที่ประเทศไทยจะมองเห็นคนกลุ่มนี้อย่างแท้จริง มีการปฏิบัติต่อคนด้อยโอกาสให้เกิดความเท่าเทียมในสังคมอย่างแท้จริง ไม่ใช่เป็นแค่เพียงตัวหนังสือในกฎหมาย กฎกระทรวงหรือบนแผนยุทธศาสตร์ที่ทำไม่ได้จริง
ที่มา: ไทยรัฐออนไลน์/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 8 มิ.ย.56
วันที่โพสต์: 9/06/2556 เวลา 02:50:19 
