รายละเอียดกระทู้

“สามพี่น้องสูงวัย” อาศัยอยู่ในบ้านที่ผุพัง คนหนึ่งพิการ สองคนโรครุมเร้า สู้ทำมาหากิน ลำบากแค่ไหน ไม่มีวันทิ้งกัน! รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 4 พฤศจิกายน 2566 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปรู้จัก “ป้าหมาย” และพี่ชายอีก 2 คน ซึ่งทั้งสามไม่เพียงมีโรครุมเร้า แต่พี่ชายคนรองยังถูกโรคเล่นงานถึงขั้นพิการเดินไม่ได้ ทั้งยังอาศัยอยู่ในบ้านที่ผุพัง ไม่มีตังค์ที่จะซ่อมแซม ป้าหมายต้องเป็นเสาหลักทำงานหารายได้ เพื่อให้สามชีวิตดำเนินต่อไปได้ ยืนยัน ลำบากแค่ไหน พี่น้องกันไม่มีวันทิ้งกันแน่นอน ณ บ้านที่ทรุดโทรมผุพังหลังหนึ่งในชุมชนริมคลองบางค้อ ย่านจอมทอง มี 3 ชีวิตที่สูงวัยอาศัยอยู่ด้วยกัน คนโตคือ “ลุงโม่ง” โกมล วงค์ถาวร วัย 72 ซึ่งแม้จะมีโรคประจำตัวรุมเร้าหลายโรค ทั้งโรคเก๊าท์ ความดัน และโรคไต แต่ก็สู้ทำงานหารายได้ด้วยการให้เช่าพระเครื่อง ซึ่งเป็นเพียงแผงเล็กๆ ที่พร้อมสะพายติดตัว “สามพี่น้องสูงวัย” อาศัยอยู่ในบ้านที่ผุพัง คนหนึ่งพิการ สองคนโรครุมเร้า สู้ทำมาหากิน ลำบากแค่ไหน ไม่มีวันทิ้งกัน! “ตอนหนุ่มๆ ทำงานก่อสร้าง รับจ้างเรื่อยไป ตอนนี้ทำงานปล่อยพระได้ 2-3 ปี ได้บ้างไม่ได้บ้างก็ต้องทำ เพราะไม่รู้จะทำอะไร (ถาม-ลุงเป็นเก๊าฑ์ อาการกำเริบบ้างไหม?) โห เวลาปวดเดินไม่ได้ เข้าห้องน้ำ ต้องคลานเลยคุณ” ขณะที่ “ลุงท้อ” สุขุม วงค์ถาวร น้องชาย วัย 69 ไม่เพียงถูกโรครูมาตอยด์เล่นงาน จนนิ้วมือนิ้วเท้าหงิกงอผิดรูป แต่ยังมีปัญหาสุขภาพ จนกล้ามเนื้อลีบ เดินไม่ได้มาหลายปีแล้ว ต้องใช้วิธีนั่งแล้วค่อยๆ ถัดตัวเองให้เคลื่อนที่ไป หรือหากจะไปเข้าห้องน้ำ ก็ต้องใช้ไม้เท้า 4 ขาช่วยพยุงตัวให้ขาก้าวไป ซึ่งก็ทำได้ลำบากและช้ามาก โดยมีลุงโม่งคอยประกบหลัง และช่วยพยุงเพื่อเข้าห้องน้ำ ดูแล้วน่าเห็นใจอย่างยิ่ง “(ถาม-ทุกวันนี้ลุงมีความทุกข์ใจหรือไม่สบายใจอะไรบ้างมะ?)มันก็มีนิดหน่อย เมื่อก่อนนี้เราเดินได้ เดี๋ยวนี้มันเดินไม่ได้ บางทีจะไปหลายทีแล้ว (ถาม-ไปไหน?) ไปอยู่ข้างบน จะไปหลายทีแล้ว กลัวบาป เลยไม่กล้าทำ” ขณะที่ลุงโม่งต้องพยายามพูดเตือนสติน้องชายไม่ให้คิดสั้น “น้องคนนี้ เขาอยากจะฆ่าตัวเอง จะทำอย่างนั้นทำไม คนเรา มึงเลือกเกิดไม่ได้หรอก มายังไงก็ต้องไปอย่างนั้น ทนเอา เขาเป็นรูมาตอยด์ ผมเป็นเก๊าท์ ผมก็ยังสู้เลยทุกอย่าง (ถาม-อยู่ดูแลกันไป?) ครับ ไม่ทิ้งกัน” ส่วน “ป้าหมาย” จินตนา วงค์ถาวร น้องสาวคนเล็ก วัย 64 แม้จะมีโรคประจำตัวรุมเร้า ทั้งเบาหวาน และเข่าเสื่อม แต่ก็สู้เป็นเสาหลักทำงานหารายได้เลี้ยงตัวเองและพี่ๆ ด้วยอาชีพขายมันปิ้ง-กล้วยปิ้ง-ข้าวเหนียวปิ้ง ทุกวัน ป้าหมายต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 เพื่อออกจากบ้านไปขายของที่ตลาดเสรี 2 โดยมี “หญิง” ลูกสาวที่แม้จะมีครอบครัวไปแล้ว ขี่มอเตอร์ไซค์มารับส่งแม่ไปตลาด แม้ช่วงนี้หญิง ซึ่งปกติมีอาชีพไรเดอร์จะไม่แข็งแรงนัก เพราะตกบันได จนสะโพกหัก ต้องผ่าตัด และหมอให้พักฟื้น 6 เดือน เวลาเดินต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุง แต่ก็ยังทำหน้าที่ของลูกด้วยการมารับส่งแม่เหมือนเคย แต่ละวัน ป้าหมายต้องปิ้งของขายของนานเป็นสิบๆ ชั่วโมง พอกลับถึงบ้าน ก็ต้องเตรียมวัตถุดิบบางอย่างเพื่อให้พร้อมต่อการขายในวันรุ่งขึ้นด้วย โดยมีพี่โม่งช่วยอีกแรง “สามพี่น้องสูงวัย” อาศัยอยู่ในบ้านที่ผุพัง คนหนึ่งพิการ สองคนโรครุมเร้า สู้ทำมาหากิน ลำบากแค่ไหน ไม่มีวันทิ้งกัน! “กว่าจะได้นอนก็ 2-3 ทุ่ม ตี 4 ก็ตื่นเพื่อออกไปขายของเป็นแบบนี้ทุกวัน (ถาม-สมัยสาวๆ เรายังมีเรี่ยวแรงทำไหว แต่ตอนนี้อายุมากขึ้นแล้ว มันมีผลต่อการทำงานไหม?) มี บางทีก็เป็นลมบ้าง เราตื่นดึก ตื่นเช้าไป นอนไม่หลับบ้าง ก็มี บางทีจะเป็นลม ป้าต้องมียาหอมตลอด” ขณะที่ “บี” แม่ค้าร้านข้างเคียง ซึ่งรู้จักมักคุ้นกับป้าหมาย ยอมรับว่า ป้าหมายเป็นคนที่สู้มาก“แกสู้ บางทีถ้าไม่ไหว พี่ก็บอกว่า ป้ากลับไปพักผ่อนก็ได้ ฝากร้านไว้ได้ ...รู้สึกว่าแกเก่ง ไม่งอมืองอเท้า สู้มาตั้งแต่สาว ยันป่านนี้ ใจแกสู้ สู้มากๆ เลย” ส่วน “หญิง” ลูกสาวป้าหมายที่มีครอบครัวไปแล้วและมีลูก 2 คน อดห่วงสุขภาพของแม่ไม่ได้“บางทีแม่ไปเป็นลมที่ตลาด โดยที่เราไม่รู้ เราอยู่ที่หน้างานของเรา และเย็นกลับมา ถึงมาบอกเรา อยากให้เขาหยุดขายของ เขาบอก หยุดไม่ได้ หยุดแล้วแม่จะเอาอะไรกิน เพราะเขาใช้เงินวันต่อวัน ไหนจะซื้อของ ไหนจะเลี้ยงพี่เขาอีก 2 คน ห่วงสุขภาพของแม่มาก การเดินของเขา บางทีไม่มีแรง ขาก็จะล้ม และเข่าก็กระแทก” อดถามป้าหมายไม่ได้ว่า สุขภาพไม่ค่อยดี คิดว่าจะขายของแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน? “ป้าพยายามไหว้พระ ถ้าจะเป็นอะไร ขอให้พี่ๆ ไปก่อน ไม่อยากเป็นอะไรไปก่อนพี่ๆ เป็นห่วง กลัวไม่มีใครดูแลเขา (ถาม-ทุกวันนี้ขายของดีไหม ขายหมดไหม?) ไม่หมด บางทีก็ขายดี บางทีก็ขายไม่ดี ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี (ถาม-แล้วเรื่องอาหารการกิน เราพอใช้จ่ายไหม?) ก็อยู่ที่ว่าวันไหนขายดี เราก็พอมีตังค์ซื้อ วันไหนขายไม่ดีก็ไข่เจียว น้ำพริกผงเอา กินกัน 3 พี่น้อง กินได้ เราต้องอยู่ให้รอด” “สามพี่น้องสูงวัย” อาศัยอยู่ในบ้านที่ผุพัง คนหนึ่งพิการ สองคนโรครุมเร้า สู้ทำมาหากิน ลำบากแค่ไหน ไม่มีวันทิ้งกัน! ส่วนเรื่องบ้านที่มีสภาพทรุดโทรมผุพังนั้น ป้าหมายยอมรับว่า ไม่มีตังค์ที่จะซ่อม“อยู่ที่นี่ตั้งแต่เกิด บ้านของเรา แต่ที่ดินเช่า สมัยรุ่นพ่อเช่าเดือนละ 20 บาท เดี๋ยวนี้เดือนละ 700 แล้ว ค่าน้ำไฟจ่ายต่างหาก 3 ปีต่อสัญญาครั้งหนึ่ง 16,000-17,000 บาท (ถาม-ดูผนังบ้านและพื้นมันแอ่นๆ ไม่น่าจะปลอดภัย เคยกระดานหักไหม?) เคย บางทีน้องเขยเขาสงสาร ก็หาไม้มาแปะให้ ก็ปะๆ กันไป (ถาม-ดูกระดานไม้อัด สภาพไม่พร้อมใช้งาน เวลาฝนตก สาดเข้ามาไหม?) มีบ้าง หลังคารั่วบ้าง นอนทีก็ต้องกระเถิบมาตรงนี้ ตรงนี้รั่ว ก็หาอะไรมารองเอา ก็ต้องทำแบบนั้น ไม่รู้จะทำยังไง” ไม่ว่าชีวิตความเป็นอยู่จะเหนื่อยยาก ลำบากแค่ไหน ป้าหมายยืนยันว่า ความรักระหว่างสามพี่น้องคือแรงผลักดันและเป็นกำลังใจที่ทำให้ต้องสู้ และจะอยู่ดูแลกัน จนกว่าชีวิตจะหาไม่ “เราลำบากลำบนกันมาพี่น้อง แล้วเขาพิการขนาดนี้ จะให้ป้าทิ้งเขา ป้าทำไม่ได้หรอก ต้องสู้ต่อไป จนกว่าชีวิตจะหาไม่” หากท่านใดต้องการอุดหนุนมันปิ้ง-กล้วยปิ้ง-ข้าวเหนียวปิ้งของป้าหมาย แวะไปได้ที่ตลาดเสรี 2 (ชื่อร้าน สมหมาย มันเผาเจ้าเก่าพาหุรัด) หรือโทรไปได้ที่ 065-515-6125 / หากต้องการช่วยเหลือเพื่อการดูแลพี่ชายที่พิการ สามารถโอนไปได้ที่ ธนาคารกรุงไทย ชื่อบัญชี จินตนา วงค์ถาวร เลขที่บัญชี 983-7-72523-0 ติดตามรับชมรายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 09.00-09.30 น. ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1 ( IPM ช่อง 64 / PSI ช่อง 211 )