ชายพิการแขนขาขาดสู้ชีวิตไม่คิดขอทาน

แสดงความคิดเห็น

นายอินทร์อุทิศ กวมสกล อายุ 56 ปี หรือลุงอินทร์ ที่ชาวตำบลตองโขบ อำเภอโคกศรีสุพรรณ จังหวัดสกลนคร ใช้เรียกกัน ได้เล่าให้ทีมข่าวฟังว่า ตนพิการมาแต่กำเนิด ข่าวฟังว่า ตนพิการมาแต่กำเนิด ไม่มีขา มีแต่แขนขวาเพียงข้างเดียวตอนเด็กๆเหมือนตัวประหลาดที่ใครๆในหมู่บ้านก็แห่มาดูบ้างก็สงสาร บ้างก็กลัว พอโตมาเริ่มจำความได้เพื่อนๆ ก็หยอกล้อ ตบตีหัวตามประสาเด็ก เพราะเห็นเราไม่ปกติเหมือนคนทั่วไป เมื่อต้องเข้าเรียนในสมัยนั้นครูใหญ่ก็บอกว่า เราพิการเรียนไปก็ทำงานไม่ได้ รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเพราะเหตุใดเราถึงถูกกีดกันจากสังคมคนปกติ

ต่อมานับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดไม่ได้ ที่ได้มีโอกาสเข้าไปอยู่ในศูนย์คนพิการวังสวนจิตรลดาและไปฝึกอาชีพที่ศูนย์ศิลปาชีพบางไทร จนมีความชำนาญ ด้านงานช่างไม้ ช่างเฟอร์นิเจอร์ งานไฟฟ้า จึงเดินทางกลับมาอยู่บ้านเมื่อปี 2534 เพื่อตั้งหลักหาเลี้ยงชีพ

หลังจากนั้นจึงเริ่มทำงานโดยตลอด ทั้งงานไม้ งานเดินสายไฟภายในบ้าน มุงหลังคา งานทั่วไปเท่าที่ทำได้ โดยไม่เคยคิดงอมืองอเท้าหรือคำว่าขอทานไม่เคยมีอยู่ในความคิดเลย ซึ่งถึงแม้จะมีแขนเพียงข้างเดียวแต่ก็สามารถทำงานหาเงินเลี้ยงภรรยาที่อยู่กินกันมากว่า 30 ปีแล้วและยังขอฝากไปถึงคนที่ร่างกายครบ 32 แล้วไปลักเล็กขโมยน้อยหรือไปคดโกงคนอื่น ต้องดูตนเป็นตัวอย่าง

ด้านนางรุ่งนภา บุระเนตร ซึ่งว่าจ้างลุงอินทร์ให้มาซ่อมแซมหลังคาบ้าน บอกว่า ไปเห็นลุงอินซ่อมแซมบ้านหลังหนึ่ง จึงรู้สึกศรัทธาในความมุมานะ และทราบมาว่างานที่ลุงอินรับทำนั้นก็ทำสำเร็จได้ด้วยดี จึงว่าจ้างให้มาช่วยซ่อมแซมหลังคาบ้านให้ หากใครสนใจอยากจ้างงานลุงอินทร์ก็สามารถติดต่อได้ที่เบอร์โทร 085-758-9283 ที่เราขึ้นให้อยู่หน้าจอตอนนี้ ลุงอินทร์ยังบอกด้วยนะว่าราคาเป็นกันเอง แต่ขออย่าไกลมากนะ เพราะเดี๋ยวจะไปไม่ไหว

ขอบคุณ... http://www.thairath.co.th/clip/54323

ที่มา: ไทยรัฐออนไลน์/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 20 มิ.ย.59
วันที่โพสต์: 21/06/2559 เวลา 09:43:39

แสดงความคิดเห็น

รายละเอียดกระทู้

นายอินทร์อุทิศ กวมสกล อายุ 56 ปี หรือลุงอินทร์ นายอินทร์อุทิศ กวมสกล อายุ 56 ปี หรือลุงอินทร์ ที่ชาวตำบลตองโขบ อำเภอโคกศรีสุพรรณ จังหวัดสกลนคร ใช้เรียกกัน ได้เล่าให้ทีมข่าวฟังว่า ตนพิการมาแต่กำเนิด ข่าวฟังว่า ตนพิการมาแต่กำเนิด ไม่มีขา มีแต่แขนขวาเพียงข้างเดียวตอนเด็กๆเหมือนตัวประหลาดที่ใครๆในหมู่บ้านก็แห่มาดูบ้างก็สงสาร บ้างก็กลัว พอโตมาเริ่มจำความได้เพื่อนๆ ก็หยอกล้อ ตบตีหัวตามประสาเด็ก เพราะเห็นเราไม่ปกติเหมือนคนทั่วไป เมื่อต้องเข้าเรียนในสมัยนั้นครูใหญ่ก็บอกว่า เราพิการเรียนไปก็ทำงานไม่ได้ รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเพราะเหตุใดเราถึงถูกกีดกันจากสังคมคนปกติ ต่อมานับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดไม่ได้ ที่ได้มีโอกาสเข้าไปอยู่ในศูนย์คนพิการวังสวนจิตรลดาและไปฝึกอาชีพที่ศูนย์ศิลปาชีพบางไทร จนมีความชำนาญ ด้านงานช่างไม้ ช่างเฟอร์นิเจอร์ งานไฟฟ้า จึงเดินทางกลับมาอยู่บ้านเมื่อปี 2534 เพื่อตั้งหลักหาเลี้ยงชีพ หลังจากนั้นจึงเริ่มทำงานโดยตลอด ทั้งงานไม้ งานเดินสายไฟภายในบ้าน มุงหลังคา งานทั่วไปเท่าที่ทำได้ โดยไม่เคยคิดงอมืองอเท้าหรือคำว่าขอทานไม่เคยมีอยู่ในความคิดเลย ซึ่งถึงแม้จะมีแขนเพียงข้างเดียวแต่ก็สามารถทำงานหาเงินเลี้ยงภรรยาที่อยู่กินกันมากว่า 30 ปีแล้วและยังขอฝากไปถึงคนที่ร่างกายครบ 32 แล้วไปลักเล็กขโมยน้อยหรือไปคดโกงคนอื่น ต้องดูตนเป็นตัวอย่าง ด้านนางรุ่งนภา บุระเนตร ซึ่งว่าจ้างลุงอินทร์ให้มาซ่อมแซมหลังคาบ้าน บอกว่า ไปเห็นลุงอินซ่อมแซมบ้านหลังหนึ่ง จึงรู้สึกศรัทธาในความมุมานะ และทราบมาว่างานที่ลุงอินรับทำนั้นก็ทำสำเร็จได้ด้วยดี จึงว่าจ้างให้มาช่วยซ่อมแซมหลังคาบ้านให้ หากใครสนใจอยากจ้างงานลุงอินทร์ก็สามารถติดต่อได้ที่เบอร์โทร 085-758-9283 ที่เราขึ้นให้อยู่หน้าจอตอนนี้ ลุงอินทร์ยังบอกด้วยนะว่าราคาเป็นกันเอง แต่ขออย่าไกลมากนะ เพราะเดี๋ยวจะไปไม่ไหว ขอบคุณ... http://www.thairath.co.th/clip/54323