“พระครูป้อม” พระผู้ให้แห่งเมืองชลฯ ตระเวนมอบสิ่งของบรรเทาทุกข์-ปันสุขผู้เดือดร้อนยากไร้-ผู้ป่วยติดเตียง-ผู้พิการ!
รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 7 มิ.ย.2568 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปที่ จ.ชลบุรี เพื่อรู้จัก “พระครูป้อม” เจ้าอาวาสวัดวรพรตสังฆาวาส พระผู้ให้ ที่ไม่เพียงให้ความช่วยเหลือผู้ยากไร้ แต่ยังรวมถึงผู้ป่วยติดเตียงและผู้พิการ ทั้งยังช่วยจัดหาและให้ยืมอุปกรณ์การแพทย์แก่ผู้เดือดร้อนที่มีปัญหาด้านสุขภาพอีกด้วย
พระครูถาวรศรัทธาคุณ (พระครูป้อม) จาก “พ่อค้าข้าวมันไก่ สู่ร่มเงากาสาวพัสตร์”
“ตอนแรกอาตมาเองไม่เคยคิดด้วยนะว่าจะบวช แต่ตอนเด็กๆ เราเรียนโรงเรียนวัด เราก็เคยบวชภาคฤดูร้อน รู้สึกรุ่นของอาตมาจะเป็นรุ่นแรกๆ เลยภาคฤดูร้อน ครอบครัวไม่สมบูรณ์ก็เลยมาบวช ตั้งใจบวชแค่พรรษาเดียว จะสึกไปค้าขาย เคยเป็นพ่อค้าขายข้าวมันไก่ ทำมาทำไปก็เป็นเจ้าอาวาสไปแล้ว”
“พอเราบวช เราก็ศึกษาไปเรื่อย ครูบาอาจารย์ก็สอนบ้าง และมีโอกาสได้ไปประเทศอินเดียด้วย 2 หน พอไปประเทศเขา พฤติกรรมของอาตมาเปลี่ยนไปเลย พอกลับมา คือวัดจะมีกิจนิมนต์แทบทุกวัน อาตมาบอกเจ้าอาวาสองค์ก่อนโน้น ว่าขอหยุดกิจนิมนต์ เราก็เลยศึกษาไปเรื่อยๆ การบวชเป็นพระเพื่ออะไร จริงๆ การบวชเป็นพระคือการละเลิกโลภโกรธหลง”
การศึกษาธรรม ไม่เพียงทำให้รู้ซึ้งถึงความเป็นสงฆ์ แต่ปัญหาสังคมและความเดือดร้อนของผู้คน ได้จุดประกายให้พระครูป้อม เลือกเส้นทาง “พระผู้ให้” ด้วยการเดินสายบรรเทาทุกข์และปันสุขให้กับผู้เดือดร้อนยากไร้และผู้ประสบภัยต่างๆ
“พอดีมีโยมที่รู้จักเขาโทรมาว่า หลวงพี่มีสังฆทานบ้างไหม ก็พอมี แต่มีไม่เยอะหรอก 5-6 กระป๋องเอง เดี๋ยวขอได้ไหม โยมไปไหน จะเอาไปช่วยน้ำท่วม เราก็มาคิด เราเพิ่งบวชแค่ 4 พรรษา จะทำยังไงดีนะ ตอนเช้ามา พอหยิบบาตรได้ นึกออกเลยว่าจะทำยังไงถึงจะช่วยได้ โยมใส่บาตรอยู่ใช่ไหม เราไปรับบาตรหน้าบ้านโยม โยม พรุ่งนี้อาตมาขอรับข้าวสารอาหารแห้งหน่อยได้ไหม ของคาวไม่ต้องใส่ก็ได้ โยมก็ถาม เอาไปไหน บอก เอาไปช่วยน้ำท่วม”
“อาตมาช่วยดูแลช่วงโควิด วันนั้นไป ถาม ทำอะไรกิน มีไข่ใบหนึ่ง ไข่ใบหนึ่งกินยังไง ตั้ง 10 คน เขาบอกว่าผัดข้าว แต่เด็กกิน ผู้ใหญ่ไม่กิน เราก็เอ่ยปากถามว่า หนูอยากกินไก่เคเอฟซีไหม เด็กบอกว่า หนูอยากกินจนเอาไปฝัน โห อาตมานอนไม่หลับเลยนะ วันนั้นปัจจัยไม่มีไป นอนไม่หลับเลย วันรุ่งขึ้นหาปัจจัยพาเด็กไปเลย ไปกินไก่เคเอฟซีเลย พอเป็นข่าว สำนักงานใหญ่โทรมาเลย มอบไก่เคเอฟซีให้”
“เราก็สอน เวลาเอาของไปให้ อย่างผู้ยากไร้ เราก็สอนว่า ให้เขาพึ่งพาตัวเองด้วย จะให้เราช่วยทุกมื้อเป็นไปไม่ได้ ถ้าคนยากไร้ อนาคตที่จะเรียนจบสูงๆ มันไม่มีหรอก โอกาสมันน้อย ก็เจอหลายที่ ก็สอนให้เขาสู้ชีวิต อะไรที่ทำได้ทำไป เขาจ้างเราวันละเท่านี้ 200 เอาไปก่อนโยม ดีกว่ามานั่งหายใจรดทิ้งไปวันๆ”
ด้านวาทิน จันทร์แก้ว ผู้ป่วยยากไร้ คือ 1 ในผู้ที่ได้รับความเมตตาจากพระครูป้อม“ตอนนี้อายุ 62 เป็นโรคพาร์กินสัน ความดัน โรคไต ตอนนี้ทำงานไม่ไหวแล้ว หลวงพ่อเอาของกินของใช้มาให้เรื่อย”
นอกจากช่วยผู้เดือดร้อน ผู้ป่วย และผู้พิการแล้ว พระครูป้อมยังได้จัดตั้งโครงการช่วยเหลือผู้ป่วยติดเตียงและผู้ยากไร้ให้มีอุปกรณ์จำเป็นต่อการดำรงชีวิต โดยเปิดให้ผู้ใจบุญได้ร่วมอนุเคราะห์ช่วยเหลือ
“อันนี้ต้องขอขอบคุณทางมูลนิธิ มูลนิธิปันสุข มูลนิธิโรงพยาบาลสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ กองทัพเรือ ในพระบรมราชินูปถัมภ์ ที่สัตหีบ สนับสนุนเรื่องเตียง รถวีลแชร์มาให้ (ถาม-ที่มาของการมาสนับสนุนเรื่องนี้เกิดจากอะไร?) พอดีโยมเขามาที่นี่ เขาเห็นวัดเราทำอย่างนี้ ก็เลยมานี่ มาขอสนับสนุนเรื่องเตียงกับรถวีลแชร์ อย่างตะกี้ก็มีรถวีลแชร์มา ก็มีแทบทุกวัน เดี๋ยวก็มายืมเตียง อย่างเมื่อวานก็มีเตียงมีรถออกกันไป”
ด้าน “สุริพล ลีลาสุวณิชย์” ประธานศูนย์ปฏิบัติการวิหคเวหา ในฐานะจิตอาสา ยอมรับว่า พระครูป้อมเป็นพระที่เสียสละเพื่อช่วยคนจริงๆ“คือตัวพระอาจารย์ ผมก็แจ้งสมาชิกผมตลอดนะ ให้เกาะชายผ้าเหลืองพระอาจารย์ไป สวรรค์รอข้างหน้าอยู่แล้ว อย่าไปปล่อยให้หลุด เกาะให้แน่น สมาชิกก็พยายามมาทำ สมาชิกศรัทธาจริงๆ พระอาจารย์มีเคสช่วยผู้ป่วยติดเตียงแทบทุกวัน ผมยัง โห พระอาจารย์นี่งานเยอะจริงๆ บางทีท่านก็ไม่ค่อยได้พักผ่อน เป็นพระที่เสียสละจริงๆ เพื่อช่วยเหลือคน”
“โยมเชื่อไหมว่า บางครั้งมาปุ๊บ อาตมาจำทุกคนไม่ได้หรอก อาตมาเคยช่วยเหลือเขา เขาไม่มีอะไรเลย จนเขาทำงานทำการเขาเปิดร้าน เขามีธุรกิจของตัวเองแล้ว จากคนไม่มีอะไร หรือได้ทำงานดีๆ บางครั้งเขาเอาของมาบริจาคนะ อาตมาถามว่าโยมมาจากไหน อ๋อ อาจารย์จำผมไมได้หรือครับ เมื่อ 2-3 ปีที่แล้วอาจารย์เคยช่วยเหลือผมอยู่ ข้าวปลาอาหารผมก็มาเอา ตอนนี้ผมเริ่มมี ผมก็มาตอบแทนอาจารย์ ตรงนี้จิตแห่งความสุขมันเกิดกับเรา อาตมาไม่ขออะไรหรอกจริงๆ ทุกวันนี้”
“ก่อนโน้นอาตมาไม่เคยคิดที่จะต้องมาช่วยเหลืออะไรอย่างนี้นะ พอเราได้สัมผัสแล้วเรารู้เลย มันยังมีสังคมที่ด้อยโอกาส เข้าไม่ถึงอะไรพวกนี้ มีเยอะมีหลายที่ บางคนยากไร้ไม่มีอะไรจะกิน บางคนป่วยติดเตียง บางคนไม่เคยมีครอบครัว ติดเตียง ชาวบ้านช่วยกันดูแล พอเราได้ไปช่วย 1.เราได้แล้วความสบายใจที่เราทำตรงนี้ จิตแห่งความสุขมันเกิดขึ้นกับเราแล้ว และอีกอย่าง โยมก็ปลาบปลื้มมีพระมาเยี่ยม อย่างน้อยเราก็เป็นกำลังใจให้โยมเขา ให้เขาต่อสู้ชีวิต ดำเนินต่อไป ก็สอนโยมว่า มันเป็นสัจธรรมของชีวิต เกิด แก่ เจ็บ ตาย ปล่อยวางบ้าง แล้วชีวิตจะพบแต่ความสุข”
“อาตมาจะพูดกับลูกศิษย์เป็นประจำเลยว่า ขอทำความดีแบบนี้ตอบแทนแผ่นดินเกิด และทำถวายให้องค์กษัตริย์ทุกพระองค์ โยม เราเกิดมาไม่ถึง 100 ปีเราก็ตายแล้ว เราเกิดมาที่ตัวเปล่าๆ เสื้อผ้าก็ไม่มี ตอนกลับไป ก็ไปตัวเปล่าๆ เหมือนกัน มีเงินร้อยล้านพันล้านก็เอากลับไม่ได้”
“การทำความดี การทำบุญ ไม่ใช่ว่าต้องมีเงินมากๆ แล้วถึงทำได้นะ ไม่ใช่ อาตมาไม่มีเงินเลย อาตมายังทำได้เลย ถ้าเราทำด้วยจิตใจบริสุทธิ์และทำอย่างสม่ำเสมอ พอเราทำไปแล้วจะได้ความสุข ค่อยๆ ฝึกไง ค่อยๆ ฝึกการให้”
“(ถาม-การทำงานสงเคราะห์สังคมของหลวงพ่อมีหลายภารกิจมาก เห็นบอกว่า บางครั้งต้องลงพื้นที่อุทกภัยหรือพื้นที่ต่างๆ เราต้องเจอปัญหาที่ต้องแก้เฉพาะหน้าไหม?) ที่เราไปช่วยน้ำท่วม อุปสรรคคือเรื่องเรือ เรือที่มูลนิธิใช้กัน เราไม่มี บางครั้งต้องใช้เรือชาวบ้าน เรือชาวบ้านลำเล็กๆ เราก็ลงกันไปได้ไม่หมด เอาของไปได้น้อย ก็ไปซื้อมาอยู่ลำหนึ่ง ก็ยังใช้อะไรไม่ได้ เพราะว่าตัวลากเรือหักพังไปแล้ว เป็นไม้ ขอบอกบุญแล้วกันนะ ใครอยากร่วมช่วยบริจาคเรือไว้สักชุดหนึ่ง”
หากท่านใดต้องการช่วยเหลือหรือร่วมบุญในโครงการต่างๆ ของพระครูป้อม โอนไปได้ที่ธนาคารกรุงไทย ชื่อบัญชี พระครูถาวรศรัทธาคุณ สุริยา แหยมญาติ เลขที่บัญชี 228-0-22226-4 หรือติดต่อได้ที่ 095-231-9532
ที่มา: news1live.com/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 13 มิ.ย.68
วันที่โพสต์: 13/06/2568 เวลา 10:57:52 
