เมื่อลูกไม่อยากไปโรงเรียน
เด็กไม่ยอมไปโรงเรียนผิด ปกติมากไหม?การที่เด็กไม่อยากไปโรงเรียน เป็นปรากฏการณ์ปกติในเด็กเล็กที่เริ่มไปโรงเรียนใหม่ๆ ในเด็กไทยจะเริ่มไปโรงเรียนในช่วงอายุประมาณ 2 ขวบครึ่ง ถึง 3 ขวบ ซึ่งเป็นช่วงที่เด็กมีความกังวลกับการแยกจาก (separation anxiety) แต่ความกังวลนี้จะลดลงเมื่อเด็กเติบโตขึ้น
ในกรณีที่เด็กไม่ยอมไปโรงเรียน ผู้ปกครองควรใจเย็น ปลอบโยน ให้กำลังใจ พูดด้วยความนุ่มนวลให้เห็นประโยชน์ของการไปโรงเรียน ไม่ควรดุหรือตะคอก หรือลงโทษ และติดต่อประสานงานกับครูให้เตรียมพร้อมรับเด็ก เมื่อไปส่งถึงโรงเรียนพ่อแม่ควรจะใจแข็งกลับทันที ให้ครูเป็นคนรับมือพาเด็กเข้าโรงเรียน ถ้าจำเป็นต้องแกะตัวเด็กออกไปให้มองหน้าแล้วบอกกับเด็กว่า เดี๋ยวตอนเย็นพ่อแม่ก็จะมารับ เพื่อให้รู้ว่าตามปกติคนเรามีการแยกจาก แล้วก็จะมีการพบกันใหม่
ส่วน ในเด็กประถมมักไม่ยอมไปโรงเรียนในช่วงเช้าวันจันทร์ หรือหลังวันหยุดยาว โดยอ้างความเจ็บป่วยทางร่างกาย ผู้ปกครองควรหาสาเหตุว่ามีปัจจัยใดที่ทำให้ไม่อยากไปโรงเรียน เช่น ถูกเพื่อนแกล้ง ครูดุ ห้องน้ำสกปรก ถูกบังคับให้กินอาหารที่ไม่ชอบ หรือมีน้องใหม่ กังวลพ่อแม่ทะเลาะกัน อยากอยู่บ้านเล่นเกม เป็นโรคซึมเศร้า ฯลฯ ดังนั้น ผู้ปกครองควรใจเย็นๆ แล้วค่อยๆ พูดคุยกับลูกให้เข้าใจสาเหตุ และแก้ไขตามสาเหตุนั้นเท่าที่ทำได้ แล้วพา กลับไปโรงเรียนให้เร็วที่สุด
ข้อสำคัญคือ ต้องหลีกเลี่ยงการให้เด็กอยู่บ้านเพราะถ้ายิ่งหยุดนาน ยิ่งปรับตัวยากเมื่อกลับไปเรียน ถ้าพ่อแม่ได้พยายามแก้ปัญหาด้วยวิธีการต่างๆ แล้ว ไม่ว่าจะเป็นการต่อรองให้รางวัล ใจแข็ง แล้วยังไม่ได้ผล แนะนำให้ไปพบจิตแพทย์ เพราะเรื่องนี้จัดเป็นภาวะฉุกเฉินทางจิตเวช ต้องรักษาอย่างรวดเร็ว และอาจจะต้องให้นักสังคมสงเคราะห์ดูแลในเวลาที่จะนำเด็กกลับไปที่โรงเรียน
ส่วน การให้รางวัลนั้น ทำได้เมื่อเด็กยอมไปโรงเรียนบ้างแล้ว เป็นการส่งเสริมพฤติกรรมทางบวกของเด็ก แต่ควรหลีกเลี่ยง การให้เงินทอง สิ่งของ ของเล่น พยายามให้เป็นคำชม หรือคะแนนแทน และไม่แนะนำให้มีการจัดครูไปสอนพิเศษที่บ้านแทน เนื่องจากเด็กจะยิ่งไม่ต้องการไปโรงเรียน และไม่ได้เกิดการเรียนรู้ที่จะปรับตัว
แสดงความคิดเห็น
รายละเอียดกระทู้
เด็กเล็กวัยประถม แสดงอาการเบื่อหน่าย เด็กไม่ยอมไปโรงเรียนผิด ปกติมากไหม?การที่เด็กไม่อยากไปโรงเรียน เป็นปรากฏการณ์ปกติในเด็กเล็กที่เริ่มไปโรงเรียนใหม่ๆ ในเด็กไทยจะเริ่มไปโรงเรียนในช่วงอายุประมาณ 2 ขวบครึ่ง ถึง 3 ขวบ ซึ่งเป็นช่วงที่เด็กมีความกังวลกับการแยกจาก (separation anxiety) แต่ความกังวลนี้จะลดลงเมื่อเด็กเติบโตขึ้น ในกรณีที่เด็กไม่ยอมไปโรงเรียน ผู้ปกครองควรใจเย็น ปลอบโยน ให้กำลังใจ พูดด้วยความนุ่มนวลให้เห็นประโยชน์ของการไปโรงเรียน ไม่ควรดุหรือตะคอก หรือลงโทษ และติดต่อประสานงานกับครูให้เตรียมพร้อมรับเด็ก เมื่อไปส่งถึงโรงเรียนพ่อแม่ควรจะใจแข็งกลับทันที ให้ครูเป็นคนรับมือพาเด็กเข้าโรงเรียน ถ้าจำเป็นต้องแกะตัวเด็กออกไปให้มองหน้าแล้วบอกกับเด็กว่า เดี๋ยวตอนเย็นพ่อแม่ก็จะมารับ เพื่อให้รู้ว่าตามปกติคนเรามีการแยกจาก แล้วก็จะมีการพบกันใหม่ ส่วน ในเด็กประถมมักไม่ยอมไปโรงเรียนในช่วงเช้าวันจันทร์ หรือหลังวันหยุดยาว โดยอ้างความเจ็บป่วยทางร่างกาย ผู้ปกครองควรหาสาเหตุว่ามีปัจจัยใดที่ทำให้ไม่อยากไปโรงเรียน เช่น ถูกเพื่อนแกล้ง ครูดุ ห้องน้ำสกปรก ถูกบังคับให้กินอาหารที่ไม่ชอบ หรือมีน้องใหม่ กังวลพ่อแม่ทะเลาะกัน อยากอยู่บ้านเล่นเกม เป็นโรคซึมเศร้า ฯลฯ ดังนั้น ผู้ปกครองควรใจเย็นๆ แล้วค่อยๆ พูดคุยกับลูกให้เข้าใจสาเหตุ และแก้ไขตามสาเหตุนั้นเท่าที่ทำได้ แล้วพา กลับไปโรงเรียนให้เร็วที่สุด ข้อสำคัญคือ ต้องหลีกเลี่ยงการให้เด็กอยู่บ้านเพราะถ้ายิ่งหยุดนาน ยิ่งปรับตัวยากเมื่อกลับไปเรียน ถ้าพ่อแม่ได้พยายามแก้ปัญหาด้วยวิธีการต่างๆ แล้ว ไม่ว่าจะเป็นการต่อรองให้รางวัล ใจแข็ง แล้วยังไม่ได้ผล แนะนำให้ไปพบจิตแพทย์ เพราะเรื่องนี้จัดเป็นภาวะฉุกเฉินทางจิตเวช ต้องรักษาอย่างรวดเร็ว และอาจจะต้องให้นักสังคมสงเคราะห์ดูแลในเวลาที่จะนำเด็กกลับไปที่โรงเรียน ส่วน การให้รางวัลนั้น ทำได้เมื่อเด็กยอมไปโรงเรียนบ้างแล้ว เป็นการส่งเสริมพฤติกรรมทางบวกของเด็ก แต่ควรหลีกเลี่ยง การให้เงินทอง สิ่งของ ของเล่น พยายามให้เป็นคำชม หรือคะแนนแทน และไม่แนะนำให้มีการจัดครูไปสอนพิเศษที่บ้านแทน เนื่องจากเด็กจะยิ่งไม่ต้องการไปโรงเรียน และไม่ได้เกิดการเรียนรู้ที่จะปรับตัว ขอบคุณ... http://variety.teenee.com/foodforbrain/52344.html
จัดฟอร์แม็ตข้อความและมัลติมีเดีย
รายละเอียดการใส่ ลิงค์ รูปภาพ วิดีโอ เพลง (Soundcloud)