รายละเอียดกระทู้

(นายบุญช่วย อุ่นทะยา กำลังเสิร์ฟอาหารต้อนรับผู้มาร่วมงาน) (นายบุญช่วย อุ่นทะยา และแขกที่มาร่วมงาน) วันที่ 26 เม.ย. ผู้สื่อข่าวข่าวสด รับแจ้งจากนางดำรง สร้อยปลิว อายุ 41 ปี สมาชิก อบต.โนนสะอาด หมู่ 7 บ้านสุขสำราญ อ.บ้านม่วง จ.สกลนคร ว่าพบหนุ่มโสดวัย 38 ปี ชื่อนายบุญช่วย อุ่นทะยา อยู่บ้านเลขที่ 1 หมู่ 7 บ้านสุขสำราญ ต.โนนสะอาด อ.บ้านม่วง จ.สกลนคร มีฐานะยากจน อาศัยอยู่กับแม่ อายุ 71 ปี มีใบหน้าพิการแต่กำเนิด โหนกนูนคล้ายกับงวงช้าง และเป็นบุตรชายของนางหลวย อุ่นทะยา อายุ 71 ปี อาศัยอยู่ร่วมกันสองคนแม่ลูกในกระต๊อบหลังเล็กภายในหมู่บ้านจึงเดินทางไปตรวจสอบพบเพียงนางหลวย อุ่นทะยา อาย 71 ปี ผู้เป็นแม่ และแจ้งว่าลูกชายนายบุญช่วยหรือโน ใบหน้าพิการ เดินทางไปช่วยงานศพเพื่อนบ้านที่บ้านไทยเสรี หมู่บ้านติดกัน ตั้งแต่วันก่อนยังไม่กลับมา จึงเดินทางไปพบที่งานศพดังกล่าว พบนายบุญช่วยมีใบหน้าคล้ายงวงช้างเป็นมาตั้งแต่กำเนิด และพิการทางจิตสมองเล็กน้อย คอยเดินเสิร์ฟอาหารต้อนรับผู้มาร่วมงาน อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย สอบถามเพื่อบ้านทราบว่านายบุญช่วยหรือโน หนุ่มพิการใบหน้าแต่ใจไม่พิการ แต่ไม่เคยทำร้ายใคร ตรงกันข้ามกลับมีอุปนิสัยดีและชอบช่วยเหลืองานสังคมทั่วไปมาตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบันมาร่วมกว่า 30 ปี พฤติกรรมทำเช่นนี้มาโดยตลอด เช่น งานขึ้นบ้านใหม่ งานศพ และงานแต่งงานรวมถึงงานบุญประเพณีของหมู่บ้าน และใกล้เคียง และเป็นที่น่าแปลกใจคือ หากจะมีการจัดงานในพื้นที่นายบุญช่วยหรือโนจะรู้ก่อนใคร จากนั้นจะเดินด้วยเท้าเปล่าใครจะอาสาช่วยรับ-ส่งก็ไม่ยอมขึ้นไปด้วย และจะเข้าช่วยงานตั้งแต่แรกเริ่มงานจนกระทั่งแล้วเสร็จและจัดเก็บของเรียบร้อยถึงเดินทางกลับมานอนที่บ้าน โดยที่ไม่เคยบ่นและคิดค่าจ้างแรงงานแม้แต่สตางค์แดงเดียว จนเป็นที่รู้จักและเป็นคนที่รักใคร่ของชาวบ้านในพื้นที่อย่างมาก ส่วนชีวิตความเป็นอยู่ของสองคนแม่ลูกก็อยู่กันตามอัตภาพ โดยลูกหลานที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ไปอยู่ต่างถิ่น ปล่อยให้แม่ลูกอยู่กันลำพังเพียงสองคน ซึ่งมีบ้างในบางครั้งได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านในเรื่องของอาหารการกิน นางหลวย ผู้เป็นแม่เผยว่า มีลูกทั้งหมด 11 คน แต่ตายหมดแล้วเหลืออยู่ 4 คนโดยนายบุญช่วยหรือโน เป็นลูกชายคนสุดท้อง และไม่เคยแต่งงาน มีใบหน้าพิการมาแต่กำเนิด คอยดูแลตนเองและเมื่อเวลาเจ็บป่วยก็พาไปหาหมอ ส่วนลูกคนอื่นก็ไปทำงานที่ต่างจังหวัดหมด ส่วนนายบุญช่วยมีนิสัยชอบช่วยงานคนมาตั้งแต่เกิดจำความได้ อาหารการกินจึงได้จากเพื่อนบ้านคอยนำส่งแลให้มาเมื่อนายบุญช่วยไปช่วยงาน สำหรับรายได้ของครอบครัวได้เบี้ยยังชีพผู้สูงอายุจากของแม่เดือนละ 700 บาท และเบี้ยยังชีพผู้พิการ(ลูกชาย) 500 บาท รวมเดือนละ 1,200 บาท จากองค์การบริหารส่วนตำบลโนนสะอาด แต่อย่างไรก็ตามด้วยเป็นคนที่มีจิตใจบุญกุศล ทั้งสองแม่ลูกก็อยู่กันอย่างมีความสุขไม่เจ็บป่วยไข้ไปหาหมอ เหมือนกับครอบครัวอื่นๆที่พบเห็น ทั้งนี้น่าจะเกิดจากผลบุญที่กระทำไว้พระจึงคุ้มครองปกป้องรักษาชีวิตและสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง จึงอยู่ร่วมกับสังคมได้อย่างเป็นสุข และไม่เคยร้องขอความช่วยเหลือจากใคร ซึ่งตอนนี้อาศัยเพิงพักเพื่อนบ้านที่ให้อาศับหลบแดดฝนมากว่า 5 ปี แล้วเนื่องจากไม่มีปัญญาทำสร้างบ้านของตนเอง นางดำรง กล่าวว่า ในตำบลนี้ไม่มีใครไม่รู้จักนายบุญช่วยหรือโน เพราะแม้จะระยะทางจะไกลขนาดใด เขาจะเดินทางไปทุกหมู่บ้านที่มีงาน ไม่ว่างานบุญหรืออะไรก็ตาม เมื่อไปถึงจะไม่นิ่งดูดายเข้าไปช่วยทุกอย่าง ยกเก้าอี้ เสริฟอาหาร เพื่อนบ้านที่มาร่วมงาน เป็นแรงงานให้เจ้าภาพได้อย่างดี ไม่เคยขอค่าตอบแทน และที่สำคัญจะอยู่จนงานเสร็จ จึงกลับบ้านและไปช่วยงานไหม่ ไม่พูดจามาก พูดน้อย ไม่เคยทะเลาะกับใคร ดังนั้นทุกคนจะรักเขา มีอะไรจะเผื่อแผ่ให้ แต่แปลกอย่างเดียวเขาจะไม่ยอมขึ้นพาหนะใด แม้จะมีคนอาสาไปส่งก็ตาม เขาจะเดินด้วยเท้า ไปเอง จึงทำให้สุขภาพแข็งแรง เมื่อมีคนถามเขาก็บอกว่าออกกำลังกายไปด้วย จึงเป็นเรื่องน่าทึ่งสำหรับผู้พบเห็น โดยทำมากว่า 30 ปีแล้ว ขอบคุณ … http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=TVRNMk5qazBNamt4T0E9PQ==&subcatid=