รายละเอียดกระทู้

คณะผู้เข้าร่วมกลุ่ม World Access For The Blind หากพูดถึงคนตาบอด คงปฏิเสธไม่ได้ว่าหลายคนมองพวกเขาในแง่เป็นผู้พิการที่จำเป็นต้องอยู่ภายใต้ การดูแลอย่างใกล้ชิด จะไปไหนต้องมีคนจูงนำทาง หรือถ้าจะให้ช่วยเหลือตัวเองได้ก็ต้องฝึกให้ทำกิจวัตรซ้ำ ๆ เดินทางด้วยเส้นทางเดิม ๆ จนคุ้นชิน แต่นั่นไม่ใช่ชีวิตที่ เดเนียล คิช ชายตาบอดชาวอเมริกันต้องการ เขาต้องการที่จะช่วยเหลือตัวเองให้ได้มากเท่ากับที่คนปกติทั่วไปทำกัน และวิธีที่ช่วยให้เขาทำเช่นนั้นได้ในโลกมืดก็คือ"การมองเห็นด้วยเสียง" เท่าที่จำความได้ คิชไม่มีความทรงจำใด ๆ เกี่ยวกับการมองเห็นเลย แพทย์จำต้องผ่าตัดนำลูกตาทั้งสองข้างที่ติดเชื้อมะเร็งดวงตาชนิดร้ายแรงที่ เรียกว่า "เรติโนบลาสโตมา" (retinoblastoma) ออกไปเมื่อตอนที่คิชอายุเพียง 13 เดือนเท่านั้น ก่อนจะแทนที่ด้วยลูกตาเทียมในเวลาต่อมา แต่คิชก็จำได้ว่าเขาเองก็เริ่มเรียนรู้ด้วยตัวเองที่จะมองเห็นด้วยเสียงมา ตั้งแต่เด็ก ๆ ซึ่งเขาได้มาบอกในภายหลังว่ามันเป็นการเรียนรู้ไปอย่างเป็นธรรมชาติโดยที่เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคือสิ่งที่ช่วยให้เขามองเห็นได้ คิช ชายตาบอดกำลังร่วมกิจกรรมเดินเขา วิธีการมองด้วยเสียงของคิช ใช้วิธีการเดาะลิ้นแล้วฟังเสียงสะท้อนที่จะกลับมายังหู ทำให้เขาสามารถบอกได้ว่าสภาพสิ่งแวดล้อมรอบ ๆ ตัวเขาเป็นอย่างไร วิธีนี้เรียกว่า "เอคโคโลเคชั่น" หรือ "แฟลชโซนาร์" อันเป็นวิธีเดียว กับที่ค้างคาวใช้ในการนำทางยามออกหากินในเวลากลางคืน ความสามารถในการทำเอคโคโลเคชั่นหรือมองเห็นด้วยเสียงของคิชนั้นแม่นยำมาก ขนาดที่ว่าอยู่ในระดับแทบสมบูรณ์แบบทุกประการ แม้แต่ทีมวิจัยจากมหาวิทยาลัยอัลคาลาประเทศสเปนที่มาศึกษาการมองเห็นด้วยเสียงของเขายังต้องทึ่ง คิช จะส่งเสียงเดาะลิ้นออกไป แล้วคอยฟังเสียงสะท้อนที่กลับมายังหูของเขา ด้วยเสียงที่กลับมานี้ทำให้เขาไม่เพียงกะระยะอย่างคร่าว ๆ ได้ใกล้เคียงความจริงว่ามีวัตถุใดอยู่ห่างออกไปเท่าไรบ้างเท่านั้น แต่ยังสามารถบอกได้ด้วยว่ามันเล็ก-ใหญ่แค่ไหน หรือลักษณะของวัตถุนั้นเป็นแบบใดอีกด้วย เช่น เขาสามารถบอกได้ว่าตึกที่อยู่ข้างหน้าเป็นตึกผนังเรียบ ๆ หรือผนังได้รับการตกแต่ง รั้วที่อยู่เบื้องหน้าเป็นรั้วเหล็กหรือว่ารั้วไม้ คิชบอกเอาไว้ว่าหากรอบตัวเงียบมาก ๆ เขาก็จะยิ่งได้ยินชัดเจน วัตถุที่เป็นไม้เสียงสะท้อนจะดูนุ่มทุ้มกว่าที่เป็นโลหะ นับได้ว่าเสียงไม่ได้ช่วยให้คิชมองเห็นแค่คร่าว ๆ แต่เห็นเป็นรูปร่างและบอกลักษณะจำเพาะบางประการของวัตถุได้อย่างดีอีกด้วย เมื่อมีสิ่งที่ช่วยให้เขาได้ "มองเห็น" ได้แล้ว การใช้ชีวิตของคิชจึงไม่ต่างจากคนสายตาดีทั่ว ๆ ไป เขาสนุกกับการได้เรียนรู้โลกกว้าง เขาไปเดินเล่น ขี่จักรยาน หรือแม้แต่ไปเดินป่าคนเดียวได้สบาย ๆ ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เขาบอกว่าอยากให้ผู้พิการสายตาคนอื่น ๆ ได้สัมผัสดูบ้าง เพราะชีวิตในโลกมืดของคนตาบอดทั่วๆไปคงมีแต่กิจวัตรประจำวันที่จำเจน่าดู คิช ชายตาบอดกำลังสอนคนตาดีให้ทดสองใช้ไม้เท้าขาวแบบคนตาบอด ในที่สุด ปี 2000 คิช ก็ได้ก่อตั้ง "เวิลด์ เอคเซส ฟอร์ เดอะ ไบลนด์" ( World Access For The Blind ) องค์กรเล็ก ๆ ไม่หวังผลประโยชน์เพื่อคนตาบอดขึ้นด้วยตัวเอง ที่บ้านเกิดในเมืองลองบีช รัฐแคลิฟอร์เนีย โดยไม่ได้รับและยังไม่เคยได้รับการสนับสนุนใด ๆ จากมูลนิธิเพื่อคนตาบอดหลัก ๆ ในอเมริกาเลย ด้วยเหตุผลที่ว่า การมองเห็นด้วยเสียงโดยวิธีเอคโคโลเคชั่นของคิชยังยาก และซับซ้อนเกินกว่าที่คนตาบอดทั่ว ๆ ไปจะเข้าใจและใช้เป็นได้ ทั้งการเดินไปพลางเดาะลิ้นไปพลาง ยังเป็นพฤติกรรมที่แปลกและไม่สุภาพสำหรับคนทั่ว ๆ ไปด้วย แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้คิชย่อท้อ อย่างน้อยจนถึงตอนนี้เขาก็ได้สอนให้ผู้พิการทางสายตามากกว่า 500 คน ซึ่งมีทั้งเด็กและผู้ใหญ่ รวมทั้งที่ดั้นด้นเดินทางมาจากต่างประเทศเพื่อเข้าคลาสกับคิช ได้เรียนรู้ที่จะมองเห็นด้วยเสียงเช่นเดียวกับเขาแล้ว นอกจากทึ่งในความสามารถของคุณคิชแล้ว ยังต้องขอนับถือความพยายามและใจที่ยิ่งใหญ่ของชายตาบอดผู้นี้เป็นอย่างมาก แม้สายตาจะมืดมิดแต่โลกที่หมุนอยู่ภายในตัวเขาก็คงสว่างไสวไม่ต่างจากพวกเรา หรืออาจสว่างกว่าเราเสียอีกก็เป็นได้ ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณคิชและบรรดาผู้พิการทางสายตาคนอื่น ๆ ด้วยนะคะ แม้ว่าสายตาจะมองไม่เห็น แต่ศักยภาพที่มีอยู่ในตัวก็ไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าคนปกติแน่นอน และก็ขอให้การสอนให้เพื่อนผู้พิการทางสายตาได้กลับมามองเห็นอีกครั้งด้วย เสียงเป็นไปอย่างราบรื่น และมีผู้ช่วยเหลือให้ความสนับสนุนเยอะ ๆนะคะ : เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม ขอขอบคุณภาพประกอบจาก เฟซบุ๊ก World Access for the Blind ขอบคุณ... http://hilight.kapook.com/view/87287