แม่จะสู้ไม่ถอย! “แม่หลอด” แม่เลี้ยงเดี่ยวสู้ชีวิต ทำงานทุกอย่างที่สามารถทำได้ หารายได้เลี้ยงลูกพิการ-ไตเสื่อม-ลมชัก!
รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 23 กันยายน 2566 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปที่ จ.นครปฐม เพื่อรู้จัก “แม่หลอด” แม่เลี้ยงเดี่ยวซึ่งมีลูกพิการต้องดูแลเป็นพิเศษ และพยายามทำงานหลายอย่างที่พอจะทำได้ เพื่อให้มีรายได้มาเลี้ยงดูลูกๆ แม้การมีลูกพิการ จะทำให้เธอไม่สามารถทำงานหารายได้ได้เต็มที่ แต่เธอจะไม่ถอย พร้อมสู้เพื่อลูก
“ลูกฝากอนาคตไว้กับเรา เราต้องสู้เพื่ออนาคตของลูก”
“แม่หลอด” จันทร์ประเสริฐ กิตชัย คุณแม่ลูกสาม ไม่เคยคิดว่า การที่ลูก 2 คนแรกเกิดมาปกติดี แต่ลูกชายคนเล็กกลับเกิดมาพร้อมกับความพิการ และโรครุมเร้า ซึ่งเธอยอมรับว่า ทันทีที่เห็นสภาพลูกตอนคลอดก่อนกำหนด ถึงกับเครียดว่าลูกจะรอดชีวิตหรือไม่?
“ตอนนั้นยังไปไม่ถึง รพ.คลอดก่อนกำหนด พอคลอดออกมา ความพิการที่เห็นคือ น้องปากแหว่งเพดานโหว่ พอไปถึง รพ. น้องมีภาวะตัวเย็นมาก หมอก็ให้ใส่ตู้อบ และฟังเสียงหัวใจ หมอบอกว่า น้องหัวใจเต้นเร็วผิดปกตินะแม่ พอเช้ามา หมอก็ตรวจว่า น้องน่าจะมีภาวะหัวใจรั่ว 2 รู ผนังกั้นหัวใจเกิน 1 เส้น ครั้งแรกเลยที่เห็นลูก ตอนนั้นก็เครียดนะ คิดว่าเขาจะรอดไหม เราจะดูแลเขาได้ไหม ก็อยู่ที่ รพ. รักษาไปเรื่อยๆ แม่ก็อยู่เฝ้าน้องที่ รพ. เลย 4 เดือน ไม่ได้กลับบ้านเลย”
หลังรักษาจนอาการดีขึ้น กลับมาอยู่บ้านได้ไม่นาน น้องก็ป่วยอีกด้วยภาวะปอดติดเชื้อ จนต้องเทียวเข้าเทียวออก รพ.เพื่อรักษาลูกนานถึง 2-3 ปี ก่อนตัดสินใจย้ายครอบครัวจาก จ.ฉะเชิงเทรา เข้ามาเช่าห้องอยู่ในกรุงเทพฯ เพื่อให้ลูกได้รับการรักษาจากแพทย์เฉพาะทางตามที่ รพ.ใน จ.ฉะเชิงเทราทำเรื่องส่งตัวมา ซึ่งในที่สุด ลูกก็อาการดีขึ้น แม่จึงหางานทำ เพื่อช่วยสามีที่ขณะนั้นยังมีชีวิตอยู่ หารายได้อีกทาง เพราะค่าใช้จ่ายค่อนข้างมาก
“แม่ก็เริ่มหางานรับนวดในวันอาทิตย์ ที่แฟนไม่ได้ไปทำงาน เพื่อให้แฟนดูลูก และแม่ไปนวด นอกจากนวด แม่ก็รับจ้างแกะขวด เขาจะมีโรงรับซื้อของเก่าอยู่หน้าห้อง นั่งแกะขวดหน้าห้อง ตัวละ 2 บาท และรับจ้างล้างจานตอนเย็น ร้านตามสั่งตรงห้องเช่า เขาก็ให้ครั้งละ 100 บ้าง 150 บ้าง”
แม้ชีวิตครอบครัวขณะนั้น เหมือนจะไม่ลำบากมากนัก เพราะสามีที่เป็นเสาหลักของครอบครัวยังอยู่ ขณะที่แม่หลอดก็ทำงานเสริมเท่าที่เวลาจะอำนวย แต่แล้ว...โชคชะตาก็พาให้สามีต้องจากไปแบบไม่ทันได้ร่ำลา
“แฟนเสียชีวิตได้ 2 ปีแล้ว เสียชีวิตจากไม่สบาย ป่วย วันนั้นตื่นมา หมอโทรมาว่า แฟนเสียแล้วนะคะ มันเป็นอะไรที่แบบ ในหัวมันมีเรื่องคิด 100 เรื่อง หลังจากนี้เราจะทำยังไง เราจะดูแลลูกยังไง เราจะไปทำงานได้ยังไง เพราะเราต้องดูแลลูก ลูกต้องกินอาหารทางสาย การดูดเสมหะ การชัก น้องเป็นโรคลมชักด้วย”
โชคดีที่แม่หลอดได้รับการเอื้อเฟื้อเรื่องที่อยู่อาศัยจากญาติ (น้องเขย-น้องสาว) แม่จึงพาลูกๆ ย้ายออกจากห้องเช่าในกรุงเทพฯ ไปพักอาศัยอยู่ที่ จ.นครปฐม ทำให้แม่ไม่ต้องแบกค่าเช่า เสียเพียงค่าน้ำค่าไฟเท่านั้น ส่วนการทำมาหากิน แม่หลอดสู้ทำทุกอย่างที่สามารถทำได้ เพื่อให้มีรายได้มาดูแลลูกๆ
“พอดีได้คุยปรึกษากับเพื่อนที่เขาขายของออนไลน์ เขาก็เสนอ พี่ขายสบู่ไหม ขายสบู่ตัวนี้ ให้เรามาโพสต์ขายก่อน แม่มีเฟซบุ๊กส่วนตัว ก็เลยลองดู (ถาม-เป็นยังไงบ้าง ชีวิตของการเป็นแม่ค้าออนไลน์?) โห! ไม่ง่ายนะ ล้มลุกคลุกคลาน ต้องอาศัยความอดทน ความขยัน โพสต์นี้ไม่มีคนซื้อไม่เป็นไร โพสต์อีก โพสต์ซ้ำๆ โพสต์จนมีคนสั่ง ออเดอร์แรกมา ดีใจมาก…”
อาชีพแม่ค้าออนไลน์ไม่ง่ายสำหรับมือใหม่ แม่หลอดต้องพยายามทำทุกทางเพื่อสร้างจุดขาย“ตอนที่เข้าไปขายในติ๊กต็อกใหม่ๆ ผู้ติดตามน้อย เราก็ไปไล่ดูช่องคนอื่นเขา มีอันไหนนะที่คนเขาสนใจเยอะๆ อ๋อ นี่เอง ตลกๆ นี่เอง คนชอบ เราก็ทำเป็นตลกๆ อาจจะมีแต่งหน้า ใส่วิก ตลกๆ หรือเอาไม้ถูพื้นมาทำท่าร้องเพลง เอาดนตรี เอาคลิปในติ๊กต็อก พอทำตลกๆ ได้ผู้ติดตามมาเยอะ คนสนใจ คนคอมเม้นท์เยอะ”
แม้ไม่ใช่คนกล้าแสดงออก แต่แม่หลอดก็พร้อมทำคลิปตลกผ่านโซเชียล เพราะอยากขายของ อยากมีรายได้ไว้ดูแลลูกๆ ซึ่งแม่ดีใจที่กระแสตอบรับของคนดูคลิปออกมาในแง่บวก มีแต่คนชื่นชมและให้กำลังใจ ไม่บูลลี่แม่
อย่างไรก็ตาม แม้จะขายของออนไลน์มา 2 ปีแล้ว แต่แม่หลอดยอมรับว่า ออเดอร์ยังไม่เยอะ และรายได้ไม่แน่นอน บางวันขายได้ บางวันก็ขายไม่ได้ “กำไร บางวันก็ได้ 200 บางวันก็ได้ 500 บางวันก็ได้ 100 ไม่แน่นอน บางวันขายไม่ได้เลยก็มี ถามว่าเครียดไหม ก็เครียดนะ”
แม่หลอดพยายามหางานเสริมเพื่อทำในวันที่ “น้องแพน” ลูกสาว หยุดเรียนดูแลน้องแทนแม่ได้ โดยรับนวดบ้าง รับจ้างทำความสะอาดบ้านบ้าง เพื่อประคองครอบครัวให้เดินต่อไปได้ โชคดีที่ลูกชายคนโต ทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย จึงไม่ต้องพึ่งพาแม่เท่าใดนัก (ปัจจุบัน ลูกชายเรียนจบ ปวช.และหยุดการเรียนไว้ก่อน เพื่อทำงานหาเงินก่อน)
ขณะที่ “น้องแพน” กับวัย 14 ซึ่งเรียนอยู่ชั้น ม.2 ไม่ใช่แค่ช่วยแม่ดูแลน้องในวันหยุด แต่ยังพยายามใช้ความสามารถพิเศษที่ตัวเองมี หารายได้เพื่อแบ่งเบาภาระแม่ โดยรับวาดรูปทางโทรศัพท์ นอกจากนี้ น้องยังชอบอ่านนิยายและเขียนนิยายเพื่อขาย รวมทั้งพยายามศึกษาหาความรู้เรื่องภาษาอังกฤษและสเปนอีกด้วย
แม้วันนี้น้องแพนจะอยู่ในวัยเรียน แต่น้องก็มีความมุ่งมั่น อยากทำงานดูแลแม่ “หนูอยากรีบเรียนจบ รีบโตไวๆ หนูอยากรีบหางาน รีบหาเงินมาดูแลแม่ หนูอยากให้แม่สบาย”
ขณะที่แม่หลอดได้ฟังน้องแพนพูดแล้ว อดรู้สึกดีใจไม่ได้“ดีใจ จากเหนื่อยๆ ก็หายเหนื่อย เหมือนเป็นกำลังใจให้เราได้มีแรงสู้ต่อไป ได้ดูแลตัวเองให้ดีๆ อยากอยู่กับลูกไปนานๆ เป็นกำลังใจให้เราก้าวเดินต่อไป”
ส่วนพัฒนาการของน้องก้อง ลูกคนเล็กที่พิการ แม่หลอดยอมรับว่า แม้จะดีใจที่สามารถกระตุ้นฝึกพัฒนาการลูกให้ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก จากเด็กที่นอนเป็นผัก แม่ฝึกน้องทุกวัน นวดให้น้อง จนน้องเริ่มทรงตัวได้เองบ้าง นั่งได้เองบ้าง ดวงตาที่เคยมองไม่เห็น ก็กระตุ้นจนมองเห็น หูที่เคยไม่ได้ยิน เดี๋ยวนี้เริ่มได้ยินแล้ว น้องเริ่มรับรู้สิ่งที่แม่พูดกับน้องบ้างแล้ว แต่แม่ก็ยังอดห่วงสุขภาพของน้องไม่ได้
“หมอบอกว่า ด้วยโรคของน้อง น้องอาจจะอายุยืนนะ แต่โรคที่จะทำให้น้องเสียชีวิตแบบกะทันหันจะมี 2 อย่าง คือโรคไตเสื่อมที่น้องเป็นกับโรคลมชัก 2 โรคนี้อาจทำให้น้องเสียชีวิตตอนไหนก็ได้”
สิ่งที่แม่อดกังวลไม่ได้อีกอย่างหนึ่งก็คือ อยากอยู่กับลูกนานๆ ไม่อยากเป็นอะไรไปก่อนลูก กลัวลูกจะลำบาก ตราบใดที่แม่ยังอยู่ แม่จะสู้ ดูแลลูกให้ดีที่สุด แม้ระหว่างทางจะมีอุปสรรค ทำให้ท้อบ้าง เหนื่อยบ้าง แต่แม่พร้อมสู้ไม่ถอยแน่นอน“เราจะไม่ถอย เพราะเรามีลูกต้องดูแล ลูกฝากอนาคตไว้กับเรา เราต้องสู้เพื่ออนาคตของลูก”
หากท่านใดต้องการอุดหนุนสินค้าออนไลน์ของคุณแม่หลอด ติดต่อได้ที่เฟซบุ๊ก “น้องก้อง เจ้าชายน้อย” หรือโทรไปได้ที่ 065-610-5654
ที่มา: mgronline.com/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 29 ก.ย.66
วันที่โพสต์: 29/09/2566 เวลา 11:23:43 
