ยังยิ้มได้...ชายยืนรอรถเมล์ถูกกระสุนลูกหลงจนพิการ แต่ไม่ยอมแพ้โชคชะตา

แสดงความคิดเห็น

โซเชียลแห่แชร์เรื่องราว ชายยืนรอรถเมล์ จู่ ๆ ถูกกระสุนลูกหลง ลืมตาอีกทีชีวิตเปลี่ยนกลายเป็นคนพิการแต่ไม่เคยท้อถอยกับโชคชะตาชีวิต

เมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2560 เพจเฟซบุ๊ก แหม่มโพธิ์ดำ ได้เผยแพร่ข้อความของชายคนหนึ่ง ที่ได้บอกเล่าเรื่องราวชีวิต ของตนเอง ย้อนเหตุการณ์เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน 2554 ซึ่งเป็นเหตุร้ายที่ต้องจดจำไปทั้งชีวิต เพราะในขณะที่ตัวเองยืนรอรถเมล์ฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัย อยู่ดี ๆ ก็ล้มฟาดพื้นในลักษณะนอนหงาย เสียงดังปังกึกก้องในหัว รู้สึกชาไปทั้งตัว ตาก็มองไม่ชัด แว่นตากระเด็นหาย แว๊บแรกคิดว่าโดนตีหัวหรือหม้อแปลงไฟระเบิดใส่ ไม่รู้ว่าถูกยิง จึงหันไปขอความช่วยเหลือจากคนแถวนั้น ขณะนั้นตนยังพอมีสติจึงหยิบมือถือโทร. ไปบอกคนที่บ้าน

หลังจากนั้นตนก็เริ่มไม่รู้สึกตัว เหตุการณ์ผ่านไปอย่างรวดเร็ว รู้สึกตัวอีกทีแบบสะลึมละลือ พ่อได้เล่าเหตุการณ์ว่า หลังจากโดนกระสุนลูกหลง ตนก็ไม่ได้สติ หัวใจหยุดเต้นไป 2 ครั้ง ทางคุณหมอต้องปั๊มหัวใจขึ้นมา ซึ่งถ้าเป็นคนอื่นอาจจะเสียชีวิตไปแล้ว เพราะเสียเลือดมาก คุณหมอบอกว่ากระสุนปืนทะลุปอดถูกกระดูกสันหลัง ต้องทำการผ่าตัดกระดูกที่หลังและใส่ขดลวดรักษาปอดที่ถูกยิง

ในเวลานั้นก็รู้แล้วว่าตั้งแต่ช่วงอกบริเวณใต้ลิ้นปี่ลงไป ไม่สามารถขยับได้ สัมผัสก็ไม่มีความรู้สึก ตอนนั้นไม่ได้ตกใจหรือเสียใจ คิดแค่ว่าโชคดีที่รอดมาเจอหน้าครอบครัวได้ พยายามรักษาตัวให้ดี ทำกายภาพทุกวัน แม้อาการจะดีขึ้นตามลำดับแต่ร่างกายก็ไม่ปกติอีกต่อไป กระสุนปืนได้ทำลายเส้นประสาทไขสันหลังจนได้รับบาดเจ็บสาหัส พูดง่าย ๆ คือ เป็นอัมพาต ไม่สามารถขยับร่างกายท่อนล่างได้ ระบบขับถ่ายไม่ปกติ การทรงตัวไม่ดี ต้องทำการตรวจรักษาอย่างต่อเนื่องไปทั้งชีวิต

สำหรับคดีความตำรวจสามารถจับผู้กระทำผิดได้หลังจากเกิดเหตุ 2 เดือน ผู้ก่อเหตุติดคุก 7 ปี แต่ตนก็ยังไม่ได้รับการชดใช้ค่าเสียหายตามคำสั่งศาล หรือการแสดงความรับผิดชอบใด ๆ จากคนยิงและครอบครัวของเขา แม้กระสุนนัดเดียวอาจจะเปลี่ยนชีวิตผมให้เป็นคนพิการ จากคนที่ทำอะไรได้ด้วยตัวเอง ตอนนี้ก็ไม่สามารถทำได้เต็มร้อยเหมือนเดิม ชีวิตลำบากมากขึ้น แต่ทุกวันนี้ตนเรียนจบ มีงานทำ มีครอบครัวที่อบอุ่น ทุกคนคอยดูแลให้กำลังใจ ชีวิตก็กลับมาเเฮปปี้ดี คิดซะว่าเวลาที่เหลืออยู่ คือ กำไรของชีวิต อย่างไรชีวิตมันก็ต้องเดินต่อไป สู้สู้ ทุกคน พร้อมกับติดแฮชแท็กว่า #นิยายชีวิต จากชีวิตจริงของ ชยพล ติรณะประกิจ

ขอบคุณ... https://hilight.kapook.com/view/153084

ที่มา: กระปุกดอทคอมออนไลน์/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 28 มิ.ย.60
วันที่โพสต์: 29/06/2560 เวลา 10:13:35

แสดงความคิดเห็น

รายละเอียดกระทู้

โซเชียลแห่แชร์เรื่องราว ชายยืนรอรถเมล์ จู่ ๆ ถูกกระสุนลูกหลง ลืมตาอีกทีชีวิตเปลี่ยนกลายเป็นคนพิการแต่ไม่เคยท้อถอยกับโชคชะตาชีวิต นายชยพล ติรณะประกิจผู้ประสบเหตุถูกกระสุนลูกหลงจนพิการ เมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2560 เพจเฟซบุ๊ก แหม่มโพธิ์ดำ ได้เผยแพร่ข้อความของชายคนหนึ่ง ที่ได้บอกเล่าเรื่องราวชีวิต ของตนเอง ย้อนเหตุการณ์เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน 2554 ซึ่งเป็นเหตุร้ายที่ต้องจดจำไปทั้งชีวิต เพราะในขณะที่ตัวเองยืนรอรถเมล์ฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัย อยู่ดี ๆ ก็ล้มฟาดพื้นในลักษณะนอนหงาย เสียงดังปังกึกก้องในหัว รู้สึกชาไปทั้งตัว ตาก็มองไม่ชัด แว่นตากระเด็นหาย แว๊บแรกคิดว่าโดนตีหัวหรือหม้อแปลงไฟระเบิดใส่ ไม่รู้ว่าถูกยิง จึงหันไปขอความช่วยเหลือจากคนแถวนั้น ขณะนั้นตนยังพอมีสติจึงหยิบมือถือโทร. ไปบอกคนที่บ้าน หลังจากนั้นตนก็เริ่มไม่รู้สึกตัว เหตุการณ์ผ่านไปอย่างรวดเร็ว รู้สึกตัวอีกทีแบบสะลึมละลือ พ่อได้เล่าเหตุการณ์ว่า หลังจากโดนกระสุนลูกหลง ตนก็ไม่ได้สติ หัวใจหยุดเต้นไป 2 ครั้ง ทางคุณหมอต้องปั๊มหัวใจขึ้นมา ซึ่งถ้าเป็นคนอื่นอาจจะเสียชีวิตไปแล้ว เพราะเสียเลือดมาก คุณหมอบอกว่ากระสุนปืนทะลุปอดถูกกระดูกสันหลัง ต้องทำการผ่าตัดกระดูกที่หลังและใส่ขดลวดรักษาปอดที่ถูกยิง ในเวลานั้นก็รู้แล้วว่าตั้งแต่ช่วงอกบริเวณใต้ลิ้นปี่ลงไป ไม่สามารถขยับได้ สัมผัสก็ไม่มีความรู้สึก ตอนนั้นไม่ได้ตกใจหรือเสียใจ คิดแค่ว่าโชคดีที่รอดมาเจอหน้าครอบครัวได้ พยายามรักษาตัวให้ดี ทำกายภาพทุกวัน แม้อาการจะดีขึ้นตามลำดับแต่ร่างกายก็ไม่ปกติอีกต่อไป กระสุนปืนได้ทำลายเส้นประสาทไขสันหลังจนได้รับบาดเจ็บสาหัส พูดง่าย ๆ คือ เป็นอัมพาต ไม่สามารถขยับร่างกายท่อนล่างได้ ระบบขับถ่ายไม่ปกติ การทรงตัวไม่ดี ต้องทำการตรวจรักษาอย่างต่อเนื่องไปทั้งชีวิต สำหรับคดีความตำรวจสามารถจับผู้กระทำผิดได้หลังจากเกิดเหตุ 2 เดือน ผู้ก่อเหตุติดคุก 7 ปี แต่ตนก็ยังไม่ได้รับการชดใช้ค่าเสียหายตามคำสั่งศาล หรือการแสดงความรับผิดชอบใด ๆ จากคนยิงและครอบครัวของเขา แม้กระสุนนัดเดียวอาจจะเปลี่ยนชีวิตผมให้เป็นคนพิการ จากคนที่ทำอะไรได้ด้วยตัวเอง ตอนนี้ก็ไม่สามารถทำได้เต็มร้อยเหมือนเดิม ชีวิตลำบากมากขึ้น แต่ทุกวันนี้ตนเรียนจบ มีงานทำ มีครอบครัวที่อบอุ่น ทุกคนคอยดูแลให้กำลังใจ ชีวิตก็กลับมาเเฮปปี้ดี คิดซะว่าเวลาที่เหลืออยู่ คือ กำไรของชีวิต อย่างไรชีวิตมันก็ต้องเดินต่อไป สู้สู้ ทุกคน พร้อมกับติดแฮชแท็กว่า #นิยายชีวิต จากชีวิตจริงของ ชยพล ติรณะประกิจ ขอบคุณ... https://hilight.kapook.com/view/153084