มิตรภาพที่งดงาม! เด็กหญิง 14 ปี คอยดูและแบกเพื่อนซี้ที่พิการ จากบ้านไป-กลับโรงเรียนกว่า 8 ปี
เรื่องราวของ "หลิวซือหาน" เด็กหญิงจากมณฑลหูหนาน ที่กลายเป็นผู้พิการ เดินไม่ได้ เนื่องจากอาการป่วย ทว่าในเรื่องร้ายก็ยังมีเรื่องดี เมื่อเธอได้พบกับเพื่อนที่น่ารัก อย่าง "ควางหยูเชวียน" ที่คอยแบกเธอจากบ้านไป-กลับโรงเรียน ทั้งยังรับหน้าที่ดูแลเธอที่โรงเรียนต่อด้วย
กว่า 8 ปีแล้วที่พวกเธอรู้จักกัน นับแต่นั้นหลิวซือหานไม่เคยเหงาอีกเลย โดยหลิวซือหานยังจำครั้งแรกที่ควางหยูเชวียน ในวัย 6 ขวบ แบกเธอขึ้นลงบันไดเพื่อไปเข้าห้องน้ำได้เสมอ
"เธอแบกฉันไม่ค่อยไหว เดินได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องหยุดพัก แต่หลังจากนั้นก็ค่อยๆ ชำนาญขึ้น"หลิวซือหาน วัย 15 ปีกล่าว พร้อมเสริมว่า ควางหยูเชวียนไม่เคยบ่นว่าเหนื่อยที่ต้องดูแลเธอเลยสักครั้ง เธอรู้สึกขอบคุณควางหยูเชวียนมากๆ
ด้านควางหยูเชวียน ที่มีอายุน้อยกว่าหลิวซือหาน 1 ปี บอกว่า หลิวซือหานเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ และเพราะเป็นคนสำคัญ จึงทำให้เธอไม่รู้สึกลำบากอะไร
ความจริงแล้ว บ้านของพวกเธออยู่ห่างกันเพียง 10 เมตรเท่านั้น โดยหลิวซือหานอาศัยอยู่กับคุณปู่คุณย่า ซึ่งคุณย่าของหลิวซือหาน เล่าว่า หลังจากหลิวซือหานเกิดได้ไม่นานก็เกิดป่วย และทำให้เดินไม่ได้ ต้องมีคนคอยช่วยแบก หรืออุ้มไปไหนมาไหนเสมอ
ครั้งหนึ่งคุณย่ายุ่งอยู่กับการทำนาจนลืมเวลาไป ไม่ได้ไปรับหลิวซือหานที่โรงเรียน แต่ก็ได้ควางหยูเชวียนที่แบกหลิวซือหานมาส่งที่บ้าน และนับแต่นั้นมา ควางหยูเชวียนก็คอยช่วยดูแลหลานสาวของพวกเขามาโดยตลอด
ด้วยความที่ตัวติดกันมาตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 พอขึ้นชั้นมัธยมต้น กลับถูกจับแยกกันอยู่คนละชั้น ก็ทำให้หลิวซือหานกังวลใจอยู่บ้าง เพราะคิดว่าอาจจะสนิทกันน้อยลง แต่ควางหยูเชวียนกลับแอบไปขอครู เพื่อย้ายมาเรียนห้องเดียวกับเธอ ซึ่งทำให้หลิวซือหานซึ้งใจสุดๆ
ถึงหลิวซือหานจะเดินไม่ได้ แต่เธอมีผลการเรียนที่ดีเป็นอย่างมาก เรียกว่าเป็นอันดับต้นๆ มาโดยตลอด ส่วนควางหยูเชวียนที่ถึงจะเรียนไม่เก่งเท่า แต่เพราะมีหลิวซือหานคอยช่วยติวให้ ผลการเรียนของเธอจึงดีขึ้นเรื่อยๆ
"เธอช่วยฉันในเรื่องเรียน ฉันช่วยเหลือเธอในเรื่องการดำเนินชีวิตประจำวัน ฉันเป็นขาทั้งสองข้างให้เธอ เราเป็นเพื่อนที่ดีที่คอยช่วยเติมเต็มซึ่งกันและกัน" ควางหยูเชวียนกล่าว
แม้ตอนนี้ควางหยูเชียนจะไม่ได้แบกหลิวซือหานไป-กลับโรงเรียนบ่อยๆ เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เนื่องจากพอโตขึ้นคุณย่าก็รับหน้าที่ขี่รถไปรับไปส่งเด็กๆ ทั้งสอง แต่เมื่อไปถึงโรงเรียนควางหยูเชวียนก็ยังทำหน้าดูแลหลิวซือหานอยู่เหมือนเดิม
ทั้งนี้ ปัจจุบันทั้งคู่กำลังตั้งใจเรียนและพยายามอย่างหนัก เพื่อที่จะได้เข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมปลาย และมหาวิทยาลัยที่เดียวกัน
ที่มา: mgronline.com/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 7 ก.พ.68
วันที่โพสต์: 7/02/2568 เวลา 10:49:20 
