ผลวิจัยชี้ ผู้ปกครองส่วนใหญ่มีทัศนคติ เด็กพิการไม่สามารถเรียนได้

แสดงความคิดเห็น

นางสาวสุทธาสินี วัชรบูล รองเลขาธิการสภาการศึกษา กล่าวในการประชุมสัมมนา เรื่อง แนวทางการพัฒนาการจัดการศึกษาสำหรับเด็กพิการ ว่า การจัดการศึกษาสำหรับกลุ่มเด็กพิการเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องเร่งดำเนินการ จัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน ซึ่งรัฐบาลได้ให้ความสำคัญมาอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะการมีพระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ เพื่อที่จะส่งเสริมและพัฒนาการจัดการศึกษาสำหรับผู้พิการให้มีคุณภาพและมีมาตรฐาน

นอกจากนี้ ในการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง (พ.ศ.2552-2561) กำหนดเป้าหมายการเพิ่มโอกาสทางการศึกษา ซึ่งกล่าวถึงเด็กด้อยโอกาสในหลายกลุ่มรวมถึงเด็กพิการด้วย ซึ่งในปัจจุบันการจัดการศึกษายังขาดในเรื่องสื่อการเรียน ครูผู้สอน และอุปกรณ์การเรียนการสอน ให้เด็กกลุ่มนี้เท่าที่ควร สกศ.จึงร่วมกับวิทยาลัยราชสุดา มหาวิทยาลัยมหิดล โดยมีผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.ปิยะรัตน์ นุชผ่องใส และคณะทำการศึกษากรณีศึกษาต่างๆ ทั้งในและต่างประเทศในเรื่องดังกล่าว และผลจากการประชุมจะนำไปเป็นข้อเสนอเชิงนโยบายและยุทธศาสตร์ในการจัดการศึกษาสำหรับเด็กพิการให้มีคุณภาพต่อไป

ด้าน ผศ.ดร.ปิยะรัตน์ กล่าวว่า คณะผู้วิจัยได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับสภาพปัญหาและอุปสรรคในการให้บริการการศึกษาแก่เด็กพิการในประเทศไทยกับกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและผู้บริหารศูนย์การศึกษาพิเศษ ครูและบุคลากรในสถานศึกษาเฉพาะความพิการและในศูนย์การศึกษาพิเศษ เด็กพิการ และผู้ปกครองทั่วประเทศ จำนวน 1,177 คน ซึ่งผลการวิจัยในด้านนโยบายและการบริหารจัดการ พบว่า ประเทศไทยให้ความสำคัญกับการจัดการศึกษาสำหรับเด็กพิการ อย่างเท่าเทียมทางสิทธิ โอกาส การมีส่วนร่วมเท่าเทียมกับคนทั่วไป ไม่แตกต่างกัน โดยเด็กสามารถเลือกเรียนในโรงเรียนทั่วไปได้ตามความสามารถ และสามารถเรียนถึงระดับอุดมศึกษาโดยไม่เสียค่าเล่าเรียน

ส่วนในด้านการจัดการเรียนการสอน พบว่า การสอนของครูยังเน้นเรื่องการบรรยายและสาธิต และครูยังไม่มีความรู้เกี่ยวกับการสอนคละชั้น ครูไม่ได้รับการนิเทศจากศึกษานิเทศก์หรือสำนักบริหารการศึกษาพิเศษ สำหรับด้านทรัพยากรและปัจจัยเกื้อหนุน พบว่า งบประมาณไม่เพียงพอ ครูต้องปฏิบัติงานทั่วไปและงานธุรการควบคู่กับภาระการสอน ครูไม่มีความรู้เพียงพอในการผลิตสื่อหรือไม่มีเครื่องมือในการผลิตสื่อ ห้องสมุดสำหรับเด็กในสถานศึกษาเฉพาะความพิการยังไม่มี ที่สำคัญที่สุดคือ ผู้ปกครองส่วนใหญ่ยังมีทัศนคติว่าเด็กพิการไม่สามารถเรียนได้และเด็กพิการ ยังไม่ตระหนักถึงความสำคัญหรือประโยชน์ของการศึกษา

"หากเปรียบเทียบการศึกษากับเด็กพิการในต่างประเทศ พบว่า การเปิดชั้นเรียนพิเศษในโรงเรียนทั่วไปและการเรียนในชั้นเรียนปกติร่วมกับ เด็กทั่วไปในประเทศไทยยังนับว่ามีน้อยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการขาดครูการศึกษาพิเศษที่มีความสามารถสอนรายวิชาต่างๆ และไม่มีใบประกอบวิชาชีพครูการศึกษาพิเศษ ตลอดจนการประเมิน/คัดกรองก่อนเข้าโปรแกรมหรือรับบริการยังไม่มี สำหรับแนวทางการพัฒนาการจัดการศึกษาสำหรับเด็กพิการ อาทิเช่น การกำหนดนโยบายให้เด็กพิการได้เรียนในโรงเรียนทั่วไปใกล้บ้านหรือเป็นรูปแบบ การเรียนร่วม ตลอดจนให้มีหน่วยงานระดับชาติด้านการจัดการศึกษาสำหรับเด็กพิการคอยทำ หน้าที่ศึกษา วิจัย พัฒนา และเป็นแหล่งข้อมูลด้านการศึกษาสำหรับคนพิการ อีกทั้งการปรับปรุงหลักสูตรโดยคณะกรรมการที่มีความรู้ความเข้าใจในเรื่อง พัฒนาการเด็ก และปรับปรุงหลักสูตรระดับปริญญาตรีหรือสูงกว่าด้านการศึกษาสำหรับคนพิการ หรือการศึกษาพิเศษ ตลอดจนการจัดเตรียมอัตรากำลังครูการศึกษาพิเศษให้เพียงพอ เป็นต้น" หัวหน้าคณะวิจัย

ขอบคุณ... http://www.onec.go.th/cms/new_highlightview.php?ID=342

ที่มา: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 27 มิ.ย.56
วันที่โพสต์: 27/06/2556 เวลา 06:17:11

แสดงความคิดเห็น