หญิงสาวดาวน์ซินโดรม ที่สร้างแรงบันดาลใจให้คนญี่ปุ่น

แสดงความคิดเห็น

Shoko หญิงสาวดาวน์ซินโดรม เปิดโรงเรียนสอนการเขียนพู่กัน

หญิงสาวดาวน์ซินโดรม สร้างแรงบันดาลใจให้คนญี่ปุ่นทั่วประเทศ ทำลายข้อจำกัด และพิสูจน์แล้วว่าอย่าง เธอก็สามารถเป็นที่หนึ่งในญี่ปุ่นได้ และที่สำคัญกำลังใจที่สำคัญของเธอคือผู้เป็นแม่

"Shoko Kanazawa" เธอเป็นโรคดาวน์ซินโดรม ตั้งแต่กำเนิด และด้วยทัศนคติลบต่อโรคดาวน์ซินโดรมที่มีอยู่มากในสมัยนั้น หมอร้องขอให้พ่อตัดสินใจว่าจะยื้อชีวิตต่อไปหรือไม่ แต่คุณพ่อก็ใช้เวลาไม่นาน เขาตัดสินใจถ่ายโอนเลือดดีของตัวเอง เพื่อช่วยชีวิตลูกและพร้อมที่จะเลี้ยงเด็กคนนี้ แม้ว่าเธอจะเกิดมาพร้อมกับโรคที่ชื่อว่า "ดาวน์ซินโดรม" หลังจากที่เธอเกิดมาครอบครัวของเธอได้พาเธอไปตามสถานที่ต่าง ๆ เพื่อให้ได้มีพัฒนาการและการเติบโตอย่างเต็มที่ พ่อรู้สึกมีความหวังในตัวลูกคนนี้เสมอ ในขณะที่คุณแม่ Yasuko ยังไม่ค่อยมั่นใจว่าจะรับผิดชอบชีวิตนี้ได้แค่ไหนจนกระทั่งตอนที่ Shoko อายุได้ 5 ขวบ คุณแม่อยากให้ Shoko มีเพื่อนจึงตั้งใจ เปิดโรงเรียนสอนการเขียนพู่กันขึ้นมาที่บ้านนอกจาก Shoko จะได้เพื่อนใหม่แล้ว Shoko ยังได้เริ่มฝึกฝนเรื่องที่ยาก ๆ เป็นครั้งแรกในชีวิต

และคุณแม่ก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็น Shoko สามารถจับพู่กันได้ถูกต้อง แถมสามารถลำดับเส้นตัวอักษรได้ถูกต้องอีก ทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคยสอนอะไรมาก่อน ทั้ง ๆ ที่เคยกังวลมาตลอดว่าจะรับผิดชอบชีวิตลูกคนนี้ได้หรือไม่ แต่เมื่อแม่ได้เห็นสิ่งนี้ทำให้คุณแม่ Yasuko เปลี่ยนความคิดว่า "ลูกเราถ้าพยายาม ก็ทำได้"นั่นเป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจให้แม่เริ่มสอนการเขียนพู่กันกับShokoอย่างตั้งใจจริงๆ

เวลาผ่านไปกับการฝึกฝนพู่กันด้วยความพยายามอุตสาหะ ตอนนี้เธอมีนิทรรศการที่แสดงผลงานของตัวเอง 6 แห่งทั่วประเทศแล้ว คนญี่ปุ่นเล่าว่า ผลงานการเขียนพู่กันของเธอนั้น มีอิทธิพลต่อคนในสังคม และสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนเป็นจำนวนมากมีคนเดินทางจากทั่วประเทศเพื่อมาชมนิทรรศการโชว์ผลงานเธอ รวมทั้งสิ้นมากกว่า 250,000 คน ตลอดการจัดประมาณ 20 ครั้งใน 1 ปีผู้เข้าชมผลงานหลายคน พิจารณาตัวอักษรไปแล้วน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

ล่าสุด เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา เธอได้รับเชิญจากสหประชาชาติ(UN) ให้เป็นตัวแทนของประเทศญี่ปุ่นเพื่อพูดในงาน World Down Syndrome day ที่นิวยอร์ก บนเวทีนั้นมีโอกาสได้พูดในหลายเรื่องหลายประเด็นแต่เรื่องที่Shokoเลือกพูดต่อนานาประเทศคือ"การแสดงความขอบคุณต่อคุณแม่"

Shoko เล่าสั้น ๆ ว่า เธอเริ่มฝึกพู่กันตั้งแต่วัย 5 ขวบแล้วเริ่มเขียนชุดตัวอักษรระดับยากตอนอายุ 10 ขวบ เขียนผิดแล้วผิดอีก หลายครั้งที่ท้อจนร้องไห้ แต่ด้วยความพยามยามตั้งใจสอนของคุณแม่ หนูถึงเขียนมันได้ หนูสามารถจดจำวิธีการทำอาหาร ซักผ้า หรือทำความสะอาดได้แล้ว เพราะได้สังเกตมาจากคุณแม่ เพราะคุณแม่คอยเป็นห่วงและเฝ้าดูพัฒนาการของหนูมาโดยตลอด ทำให้หนูรู้สึกอยากทำเพื่อเขา และพยายามจนมีวันนี้ วันที่ทำอะไรก็ได้ หนูทำได้ทุกอย่าง อาหารที่หนูถนัดคือ ข้าวแกงกะหรี่ และแฮมเบอเกอร์

อีกไม่นานหนูก็จะมีอายุครบ 30 ปีแล้ว หนูตั้งใจว่าตอนหนูอายุ 30 หนูจะออกไปใช้ชีวิตคนเดียว หนูจะตั้งใจทำงานบ้าน หนูทำได้ คุณแม่อย่าร้องไห้อีกต่อไปเลย หนูรักคุณแม่มากแม้จะแยกมาอยู่คนเดียวก็ตาม แต่เรามาเขียนพู่กันอีกนะ แล้ว..หนูอยากจะเป็นแรงบันดาลใจส่งมอบความสุข และความสดใสให้กับทุก ๆ คนต่อไปค่ะ ซึ่ง Shoko ต้องการสื่อสารให้กับคนทั่วโลกว่าแม้ว่าจะเป็นดาวน์ซินโดรม ก็ไม่เป็นข้อจำกัดในการทำสิ่งต่างๆตอนนี้เธอกลายเป็นความหวังและแสงสว่างให้กับคนอีกเป็นจำนวนมาก

คุณแม่ Yasuko กล่าวว่า ตอนที่ Shoko เกิดมา พร้อมกับดาวน์ซินโดรม เธอเคยคิดว่า ทำไมฉันต้องเจอกับเรื่องโชคร้ายแบบนี้ด้วยแต่พอเห็นความมุ่งมั่นพยายาม การฝ่าฟันข้อจำกัดตัวเองของ Shoko ตอนนี้ฉันกล้าพูดได้เต็มปากว่า "ฉันคือแม่ที่มีความสุขที่สุดในโลก" ไม่มีอะไรจะพูด นอกจากความรู้สึกขอบคุณเขาที่พยายามมาด้วยกัน

ขอบคุณ... http://www.manager.co.th/Qol/ViewNews.aspx?NewsID=9580000106541 (ขนาดไฟล์: 164)

ที่มา: ASTVผู้จัดการออนไลน์/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 21 ก.ย.58
วันที่โพสต์: 22/09/2558 เวลา 11:56:37 ดูภาพสไลด์โชว์ หญิงสาวดาวน์ซินโดรม ที่สร้างแรงบันดาลใจให้คนญี่ปุ่น

แสดงความคิดเห็น

รอตรวจสอบ
จัดฟอร์แม็ต ดูการแสดงผล

รอตรวจสอบ

รอตรวจสอบ

รอตรวจสอบ

ยกเลิก

รายละเอียดกระทู้

Shoko หญิงสาวดาวน์ซินโดรม เปิดโรงเรียนสอนการเขียนพู่กัน หญิงสาวดาวน์ซินโดรม สร้างแรงบันดาลใจให้คนญี่ปุ่นทั่วประเทศ ทำลายข้อจำกัด และพิสูจน์แล้วว่าอย่าง เธอก็สามารถเป็นที่หนึ่งในญี่ปุ่นได้ และที่สำคัญกำลังใจที่สำคัญของเธอคือผู้เป็นแม่ "Shoko Kanazawa" เธอเป็นโรคดาวน์ซินโดรม ตั้งแต่กำเนิด และด้วยทัศนคติลบต่อโรคดาวน์ซินโดรมที่มีอยู่มากในสมัยนั้น หมอร้องขอให้พ่อตัดสินใจว่าจะยื้อชีวิตต่อไปหรือไม่ แต่คุณพ่อก็ใช้เวลาไม่นาน เขาตัดสินใจถ่ายโอนเลือดดีของตัวเอง เพื่อช่วยชีวิตลูกและพร้อมที่จะเลี้ยงเด็กคนนี้ แม้ว่าเธอจะเกิดมาพร้อมกับโรคที่ชื่อว่า "ดาวน์ซินโดรม" หลังจากที่เธอเกิดมาครอบครัวของเธอได้พาเธอไปตามสถานที่ต่าง ๆ เพื่อให้ได้มีพัฒนาการและการเติบโตอย่างเต็มที่ พ่อรู้สึกมีความหวังในตัวลูกคนนี้เสมอ ในขณะที่คุณแม่ Yasuko ยังไม่ค่อยมั่นใจว่าจะรับผิดชอบชีวิตนี้ได้แค่ไหนจนกระทั่งตอนที่ Shoko อายุได้ 5 ขวบ คุณแม่อยากให้ Shoko มีเพื่อนจึงตั้งใจ เปิดโรงเรียนสอนการเขียนพู่กันขึ้นมาที่บ้านนอกจาก Shoko จะได้เพื่อนใหม่แล้ว Shoko ยังได้เริ่มฝึกฝนเรื่องที่ยาก ๆ เป็นครั้งแรกในชีวิต และคุณแม่ก็ต้องประหลาดใจเมื่อเห็น Shoko สามารถจับพู่กันได้ถูกต้อง แถมสามารถลำดับเส้นตัวอักษรได้ถูกต้องอีก ทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคยสอนอะไรมาก่อน ทั้ง ๆ ที่เคยกังวลมาตลอดว่าจะรับผิดชอบชีวิตลูกคนนี้ได้หรือไม่ แต่เมื่อแม่ได้เห็นสิ่งนี้ทำให้คุณแม่ Yasuko เปลี่ยนความคิดว่า "ลูกเราถ้าพยายาม ก็ทำได้"นั่นเป็นอีกหนึ่งแรงบันดาลใจให้แม่เริ่มสอนการเขียนพู่กันกับShokoอย่างตั้งใจจริงๆ เวลาผ่านไปกับการฝึกฝนพู่กันด้วยความพยายามอุตสาหะ ตอนนี้เธอมีนิทรรศการที่แสดงผลงานของตัวเอง 6 แห่งทั่วประเทศแล้ว คนญี่ปุ่นเล่าว่า ผลงานการเขียนพู่กันของเธอนั้น มีอิทธิพลต่อคนในสังคม และสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้คนเป็นจำนวนมากมีคนเดินทางจากทั่วประเทศเพื่อมาชมนิทรรศการโชว์ผลงานเธอ รวมทั้งสิ้นมากกว่า 250,000 คน ตลอดการจัดประมาณ 20 ครั้งใน 1 ปีผู้เข้าชมผลงานหลายคน พิจารณาตัวอักษรไปแล้วน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ล่าสุด เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา เธอได้รับเชิญจากสหประชาชาติ(UN) ให้เป็นตัวแทนของประเทศญี่ปุ่นเพื่อพูดในงาน World Down Syndrome day ที่นิวยอร์ก บนเวทีนั้นมีโอกาสได้พูดในหลายเรื่องหลายประเด็นแต่เรื่องที่Shokoเลือกพูดต่อนานาประเทศคือ"การแสดงความขอบคุณต่อคุณแม่" Shoko เล่าสั้น ๆ ว่า เธอเริ่มฝึกพู่กันตั้งแต่วัย 5 ขวบแล้วเริ่มเขียนชุดตัวอักษรระดับยากตอนอายุ 10 ขวบ เขียนผิดแล้วผิดอีก หลายครั้งที่ท้อจนร้องไห้ แต่ด้วยความพยามยามตั้งใจสอนของคุณแม่ หนูถึงเขียนมันได้ หนูสามารถจดจำวิธีการทำอาหาร ซักผ้า หรือทำความสะอาดได้แล้ว เพราะได้สังเกตมาจากคุณแม่ เพราะคุณแม่คอยเป็นห่วงและเฝ้าดูพัฒนาการของหนูมาโดยตลอด ทำให้หนูรู้สึกอยากทำเพื่อเขา และพยายามจนมีวันนี้ วันที่ทำอะไรก็ได้ หนูทำได้ทุกอย่าง อาหารที่หนูถนัดคือ ข้าวแกงกะหรี่ และแฮมเบอเกอร์ อีกไม่นานหนูก็จะมีอายุครบ 30 ปีแล้ว หนูตั้งใจว่าตอนหนูอายุ 30 หนูจะออกไปใช้ชีวิตคนเดียว หนูจะตั้งใจทำงานบ้าน หนูทำได้ คุณแม่อย่าร้องไห้อีกต่อไปเลย หนูรักคุณแม่มากแม้จะแยกมาอยู่คนเดียวก็ตาม แต่เรามาเขียนพู่กันอีกนะ แล้ว..หนูอยากจะเป็นแรงบันดาลใจส่งมอบความสุข และความสดใสให้กับทุก ๆ คนต่อไปค่ะ ซึ่ง Shoko ต้องการสื่อสารให้กับคนทั่วโลกว่าแม้ว่าจะเป็นดาวน์ซินโดรม ก็ไม่เป็นข้อจำกัดในการทำสิ่งต่างๆตอนนี้เธอกลายเป็นความหวังและแสงสว่างให้กับคนอีกเป็นจำนวนมาก คุณแม่ Yasuko กล่าวว่า ตอนที่ Shoko เกิดมา พร้อมกับดาวน์ซินโดรม เธอเคยคิดว่า ทำไมฉันต้องเจอกับเรื่องโชคร้ายแบบนี้ด้วยแต่พอเห็นความมุ่งมั่นพยายาม การฝ่าฟันข้อจำกัดตัวเองของ Shoko ตอนนี้ฉันกล้าพูดได้เต็มปากว่า "ฉันคือแม่ที่มีความสุขที่สุดในโลก" ไม่มีอะไรจะพูด นอกจากความรู้สึกขอบคุณเขาที่พยายามมาด้วยกัน ขอบคุณ... http://www.manager.co.th/Qol/ViewNews.aspx?NewsID=9580000106541

จัดฟอร์แม็ตข้อความและมัลติมีเดีย

  1. เพิ่ม
  2. เพิ่ม ลบ
  3. เพิ่ม ลบ
  4. เพิ่ม ลบ
  5. เพิ่ม ลบ
  6. เพิ่ม ลบ
  7. เพิ่ม ลบ
  8. เพิ่ม ลบ
  9. เพิ่ม ลบ
  10. ลบ
เลือกการตกแต่งที่ต้องการ

ตกลง ยกเลิก

รายละเอียดการใส่ ลิงค์ รูปภาพ วิดีโอ เพลง (Soundcloud)

Waiting...