รายละเอียดกระทู้

ปะทะ สังสรรค์ ทางเศรษฐกิจ การเมือง รุนแรง แหลมคมไม่ว่าร่าง พ.ร.บ.งบประมาณ ไม่ว่าร่าง พ.ร.บ.รัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติม ไม่ว่าร่าง พ.ร.บ.เงินกู้ 2 ล้านล้านบาท ในที่สุดล้วนมีเป้าหมายเดียวกัน อยู่ที่ "ศาลรัฐธรรมนูญ" อยู่ที่ "คณะกรรมการ ป.ป.ช." คนที่นำร่าง พ.ร.บ.เหล่านี้เข้าร้องผ่าน "องค์กรอิสระ" เหล่านี้ 1 คือพรรคประชาธิปัตย์ 1 คือกลุ่ม 40 ส.ว. และ 1 คือกลุ่มที่เคลื่อนไหว "บนท้องถนน" แม้ร่าง พ.ร.บ.งบประมาณและร่าง พ.ร.บ.รัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมจะผ่านวาระ 3 ผ่านความเห็นชอบของวุฒิสภามาแล้ว ยังมีวาระ 4 อยู่ที่ "องค์กรอิสระ" ถามว่าปฏิกิริยาและการเคลื่อนไหวเช่นนี้สะท้อนอะไรในทางความคิด ในทางการเมือง คำ ตอบ 1 สะท้อนความขัดแย้งอันดำรงอยู่ในสังคมไทยมาอย่างยาวนานและถึงจุดปะทุและล่อ แหลมอย่างยิ่งที่จะเกิดการแตกหัก คำตอบ 1 สะท้อนการจัดกระบวนแถวใหม่ทั้งในทางการเมืองและในทางการจัดตั้ง เป็น "มรสุม" ก่อน "เปลี่ยนผ่าน" หากนำเอาร่าง พ.ร.บ.งบประมาณ นำเอาร่าง พ.ร.บ.รัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติม นำเอาร่าง พ.ร.บ.เงินกู้ 2 ล้านล้านบาท มาวางเรียงเคียงกัน จะเห็น "กระสวน" ของความขัดแย้งไป 2 กระสวน ร่าง พ.ร.บ.งบประมาณ เมื่ออยู่ใกล้กับร่าง พ.ร.บ.เงินกู้ 2 ล้านล้านบาท แสดงให้เห็นภาพอันสวนทางกันของกระบวนการพัฒนาประเทศ เป็นเรื่องในทาง "เศรษฐกิจ" ขณะ เดียวกัน ร่าง พ.ร.บ.รัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมดำเนินไปอย่างประสานกับร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรม แสดงให้เห็นถึงภาพแห่งความขัดแย้ง แตกแยกในทางการเมือง ก่อนและหลังรัฐประหาร 2549 ยิ่งลงลึกไปในรายละเอียดก็จะยิ่งตระหนักได้ในความขัดแย้ง แตกแยก ซึ่งดำรงอยู่ในสังคมไทย ฝ่าย 1 ต้องการก้าวไปข้างหน้า เกาะติดกระแสของโลก ฝ่าย 1 ต้องการหยุดนิ่งอยู่กับที่และเห็นว่าไม่ควรมีการเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งสิ้น รักษาสถานภาพเดิมไว้ดีกว่า ฝ่าย 1 เคลื่อนไหว ฝ่าย 1 สถิต เพราะว่าถนนทุกสายของพรรคประชาธิปัตย์และกลุ่ม 40 ส.ว.มุ่งตรงไปยังศาลรัฐธรรมนูญ มุ่งตรงไปยังคณะกรรมการ ป.ป.ช. องค์กรอิสระเหล่านี้จึงตกเป็น "เป้า" หากประเมินจากรากที่มาขององค์กรอิสระเหล่านี้ซึ่งแนบแน่นอยู่กับขบวนการรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549 อย่างแนบแน่น ก็เป็นเรื่อง "หวาดเสียว" หวาดเสียวว่ารัฐบาล น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จะมีชะตากรรมเหมือนรัฐบาล นายสมัคร สุนทรเวช รัฐบาล นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ หวาดเสียวว่าพรรคเพื่อไทยจะเป็นเช่นพรรคพลังประชาชน พรรคไทยรักไทย ขณะ เดียวกันหากคำนึงถึงความเป็นจริงที่ผ่านมาตลอด 7 ปี จากเดือนกันยายน 2549 มาถึงเดือนตุลาคม 2556 มีบทเรียนแห่งความขัดแย้ง ความแตกแยก อันหมักหมมและพ่นพิษร้ายอย่างเห็นเป็นรูปธรรมและมีความเด่นชัด รัฐบาล น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ก็ไม่ควรเคราะห์ร้าย พรรคเพื่อไทย ก็ไม่ควรถูกผลักลงไปในหลุมดำแห่งอคติและความเกลียดชังเช่นเดียวกับพรรคพลังประชาชน พรรคไทยรักไทย "มาตรฐาน" สมควรได้รับการ "ยึดกุม" ไม่ว่าดวงดาวจะโคจรกันอย่างไร แต่สถานการณ์ในเดือนตุลาคมทรงความหมายเป็นอย่างสูง 1 สะท้อนว่าการเมืองในสังคมไทยมีวุฒิสภาวะมากน้อยเพียงใด 1 สะท้อนว่าหลักการจะยังเป็นบรรทัดฐานเหนือ "หลักกู" หรือไม่ อย่างไร และที่สำคัญ 1 คิดถึงความรู้สึกของชาวบ้านหรือไม่ "ชาวบ้าน" จะทนรับ "ได้" อีกหรือไม่ ขอบคุณ … http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1380614356&grpid=&catid=12&subcatid=1200 มติชนออนไลน์/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 1 ต.ค.56