เรื่องที่อยากเล่า
ช่วงนี้มีเรื่องราวของคนพิการมากมายที่เผยแพร่องค์กรต่างๆเผยแพร่แต่สิ่งที่สวยงาม แต่ในมุมหนึ่งที่คนพิการอย่างเราเจอคือ เราทำงานโดยที่ไม่ได้รับการสนับสนุนอะไรเลย ไม่มีที่จอดรถคนพิการ คนที่นี่มองว่าคนพิการต้องเจียมตัว เราเคยส่งเมล์หาลูกค้า ผู้บรหานบางท่านฝากน้องอีกคนหนึ่งมาว่าอย่าส่งเมล์ถึงใคร ทั้งที่เป็นคนติดต่องานมาตลอดเค้าก็ห้ามติดต่อลูกค้า ให้อยู่คีย์งานอย่างเดียว คนอื่นก็เอางานไป ภาษาอังกฤษก็ห้ามใช้.. มีเยอะมากที่นี่ เค้าให้อยู่มุมเล็ก ๆถามว่าทำไมถึงยอมเหนื่อยกับการหางานใหม่ ปริญญาตรีไม่มีค่า..ถ้าคนพิการคว้ามาได้555
1 นกพิราบ 13/09/2559 12:36:31
บางครั้งก็เบื่อ แต่ก็ต้อวทนค่ะเพื่ออนาคต
2 คนแหลม 7/09/2559 11:37:41
จริงครับ สังคม ยังน้อยมากจะยอมรับความสามารถของคนพิการเราๆ สังคมปกติก็ มีทุกที่ครับการแก้งแย้งชิงดีชิงเด่นการทำงาน มีทุกๆที่ ข้าราชการยันกรรมกร ยิ่งเรามาพิการทำงานร่วมสังคมปกติ เราต้องปรับตัวปรับสภาพการทำงาน ให้เข้ากับโดยไว เพื่อจะได้กังวลคิดตามเขา ทำเป็นปลาว่ายตามน้ำครับ อย่าว่ายทวนน้ำ ผมก็เจอมาหลายๆเหตการณ์ ที่ เขารับๆน้อยมากบอกว่าเห็นเรามีความสามารถ จึงให้โอกาส แต่รับๆๆมาเพียงไม่เสียภาษี ได้งานด้วยประมาณนี้ เราต้องสู้ๆครับ อดทนแสดงฝีมือไปเรื่อยๆทำๆไป สักวัน เขาคงเห็นความพยายามเรา
แสดงความคิดเห็น
รายละเอียดกระทู้
ช่วงนี้มีเรื่องราวของคนพิการมากมายที่เผยแพร่องค์กรต่างๆเผยแพร่แต่สิ่งที่สวยงาม แต่ในมุมหนึ่งที่คนพิการอย่างเราเจอคือ เราทำงานโดยที่ไม่ได้รับการสนับสนุนอะไรเลย ไม่มีที่จอดรถคนพิการ คนที่นี่มองว่าคนพิการต้องเจียมตัว เราเคยส่งเมล์หาลูกค้า ผู้บรหานบางท่านฝากน้องอีกคนหนึ่งมาว่าอย่าส่งเมล์ถึงใคร ทั้งที่เป็นคนติดต่องานมาตลอดเค้าก็ห้ามติดต่อลูกค้า ให้อยู่คีย์งานอย่างเดียว คนอื่นก็เอางานไป ภาษาอังกฤษก็ห้ามใช้.. มีเยอะมากที่นี่ เค้าให้อยู่มุมเล็ก ๆถามว่าทำไมถึงยอมเหนื่อยกับการหางานใหม่
จัดฟอร์แม็ตข้อความและมัลติมีเดีย
รายละเอียดการใส่ ลิงค์ รูปภาพ วิดีโอ เพลง (Soundcloud)