ช่วยคนพิการได้วาดรูป

คอลัมน์ : โลกศิลปะ

ผู้เขียน : ฟ้าใส

“โลกศิลปะ” ฉบับนี้อาจไม่ได้นำเสนอเรื่องของผลงานศิลปะโดยตรง แต่เป็นเรื่องของคนที่มาช่วยให้คนพิการได้มีโอกาสวาดภาพ

การวาดภาพหรือทำงานศิลปะต่างๆมักจะเป็นเรื่องของคนที่มีสภาพร่างกายปรกติ ใช้มือได้ตามปรกติ แต่ก็มีเหมือนกันที่ผู้พิการสร้างสรรค์งานศิลปะ โดยอาจจะใช้ปากคาบพู่กันวาดภาพบ้าง แต่โดยรวมก็มีไม่มากนัก ทำให้ “ดเวย์น ซอต” จิตรกรคิดที่จะทำให้เด็กๆที่พิการไร้ขีดจำกัดในการสร้างสรรค์ภาพวาดขึ้นมา และเขาก็ทำได้สำเร็จ หลังจากที่ได้พบกับเมดิสัน เด็กหญิงวัย 8 ขวบที่ป่วยเป็นโรคกระดูกสันหลังหดหรือ Spinal Muscular Atrophy หรือ SMA โดยเป็นโรคที่เกิดจากเซลล์สมองที่ควบคุมประสาทถูกทำลาย ทำให้ร่างกายขยับไม่ได้ ทำให้ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้มากนัก

แพทย์วินิจฉัยว่าเมดิสันเป็น SMA แบบที่ 2 คือกล้ามเนื้ออ่อนแรง ไม่สามารถยืนหรือเดินได้ และต้องนั่งวีลแชร์ตลอดเวลา แต่เธอมีความรู้สึก และอยากจะวาดภาพและสนุกๆกับเพื่อนๆของเธอได้ ทำให้ซอตคิดจะทำให้ความฝันนี้ของเธอเป็นจริง ซอตเคยประดิษฐ์วีลแชร์สำหรับให้คนที่ไม่สามารถเดินได้วาดรูป ตั้งแต่ปลายยุคทศวรรษปี 1980 ซึ่งเมื่อมาเจอกับเมดิสัน ทำให้เขาคิดที่จะปรับปรุง และพัฒนาเครื่องมือใหม่ๆที่จะให้เด็กพิการต่างๆสามารถสร้างสรรค์งานศิลปะได้ “ผมเป็นคนที่ชอบศิลปะ ผมรู้ว่าผมคงไม่ใช่คนที่ทำผลงานเพื่อที่ติดในผนังของพิพิณภัณฑ์เท่านั้น แต่อยากจะเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงสังคม”

แรงบันดาลใจของซอตในการทำเพื่อคนพิการมาจากการที่เขามีพี่น้องพิการ เขาคิดว่าจะทำอย่างไรให้สามารถใช้ชีวิตได้อย่างปรกติ ซอตยังจำได้ว่าในสมัยเด็กๆเขามักจะขึ้นรถโรงเรียนช้าเสมอ เพราะต้องคอยช่วยเหลือน้องสาวที่สมองพิการที่แต่งตัวมาเรียนด้วย และเพื่อที่จะช่วยให้น้องสาวที่สมองพิการได้ไปโรงเรียนเร็วขึ้น เขาเลยเอารถเข็น และเข็นเธอไปโรงเรียน

จากประสบการณ์ในวัยเด็กนี้เองทำให้ซอคนำมาปรับช่วยในการสร้างรถช่วยเหลือคนพิการให้วาดรูปได้ โดยเขาใช้ท่อพีวีซีเป็นฐานกับลูกกลิ้ง ทำเป็นลักษณะไม้เท้าที่มีลูกกลิ้ง ให้เด็กๆที่พอจะเดินได้กลิ้งวาดภาพ หรือในรายที่เดินไม่ได้ เขาก็เอาไปเชื่อมกับวีลแชร์เพื่อให้สามารถใช้วาดรูปได้

“อุปกรณ์นี้ทำให้เด็กๆสามารถวาดภาพออกมา สร้างผลงานออกมาได้อย่างดี ซึ่งตอนนี้เมแกน ก็สามารถวาดภาพได้ เพราะเราได้เชื่อมต่อบางอย่างเข้ากับวีลแชร์ของเธอ” สิ่งประดิษฐ์ของซอตได้ทำให้เขามีชื่อเสียงไปยังนานาประเทศ อาทิ ซาอุดีอาระเบีย, เม็กซิโก ฯลฯ แต่ว่าในปี้เวิร์คช็อปของซอคเน้นที่จะทำงานที่สหรัฐอเมริกา

อีกตัวอย่างหนึ่งที่ซอตได้ช่วยเหลือคือ คาเดน เด็กชายวัย 1 ขวบ 2 เดือน ที่เป็นโรค SMA เช่นกัน เขาไม่สามารถคลานและไม่สามารถเดินได้ การเล่นของเล่นได้ก็นับเป็นสิ่งที่ท้าทายสำหรับเขาแล้ว แต่ว่าซอตก็ช่วยให้คาเดนสามารถสนุกกับการสร้างสรรค์ภาพวาดได้ ซึ่งก็ทำให้ทุกคนที่ได้เห็นมีความสุขไปด้วย โดยเฉพาะคุณแม่ของคาเดนเอง “การได้เห็นเขามีความสุขกับชีวิตกับโลกใบนี้ เป็นสิ่งที่มีค่ามากค่ะ” เคที ไมเออร์ คุณแม่ของคาเดนกล่าว

ซอตกล่าวเพิ่มเติมว่า ในอนาคตจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อช่วยให้คนพิการได้มีความสุขกับการสร้างสรรค์งาน เพราะนี่คือสิ่งที่เขาภาคภูมิใจ นอกจากจะทำให้คนที่พิการเพลิดเพลินแล้ว ยังทำให้คนพิการไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองด้อยค่าด้วย แต่ในขณะเดียวกันเขาเองก็จะไม่ลืมที่จะสร้างสรรค์งานศิลปะในแบบของเขาเองด้วย

ขอบคุณ... http://www.lokwannee.com/web2013/?p=172367 (ขนาดไฟล์: 178)

ที่มา: โลกวันนี้ออนไลน์/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 25 ส.ค.58
วันที่โพสต์: 26/08/2558 เวลา 15:54:18

แสดงความคิดเห็น

รายละเอียดกระทู้

คอลัมน์ : โลกศิลปะ ผู้เขียน : ฟ้าใส “โลกศิลปะ” ฉบับนี้อาจไม่ได้นำเสนอเรื่องของผลงานศิลปะโดยตรง แต่เป็นเรื่องของคนที่มาช่วยให้คนพิการได้มีโอกาสวาดภาพ ศิลปะจากเด็กพิการ การวาดภาพหรือทำงานศิลปะต่างๆมักจะเป็นเรื่องของคนที่มีสภาพร่างกายปรกติ ใช้มือได้ตามปรกติ แต่ก็มีเหมือนกันที่ผู้พิการสร้างสรรค์งานศิลปะ โดยอาจจะใช้ปากคาบพู่กันวาดภาพบ้าง แต่โดยรวมก็มีไม่มากนัก ทำให้ “ดเวย์น ซอต” จิตรกรคิดที่จะทำให้เด็กๆที่พิการไร้ขีดจำกัดในการสร้างสรรค์ภาพวาดขึ้นมา และเขาก็ทำได้สำเร็จ หลังจากที่ได้พบกับเมดิสัน เด็กหญิงวัย 8 ขวบที่ป่วยเป็นโรคกระดูกสันหลังหดหรือ Spinal Muscular Atrophy หรือ SMA โดยเป็นโรคที่เกิดจากเซลล์สมองที่ควบคุมประสาทถูกทำลาย ทำให้ร่างกายขยับไม่ได้ ทำให้ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้มากนัก แพทย์วินิจฉัยว่าเมดิสันเป็น SMA แบบที่ 2 คือกล้ามเนื้ออ่อนแรง ไม่สามารถยืนหรือเดินได้ และต้องนั่งวีลแชร์ตลอดเวลา แต่เธอมีความรู้สึก และอยากจะวาดภาพและสนุกๆกับเพื่อนๆของเธอได้ ทำให้ซอตคิดจะทำให้ความฝันนี้ของเธอเป็นจริง ซอตเคยประดิษฐ์วีลแชร์สำหรับให้คนที่ไม่สามารถเดินได้วาดรูป ตั้งแต่ปลายยุคทศวรรษปี 1980 ซึ่งเมื่อมาเจอกับเมดิสัน ทำให้เขาคิดที่จะปรับปรุง และพัฒนาเครื่องมือใหม่ๆที่จะให้เด็กพิการต่างๆสามารถสร้างสรรค์งานศิลปะได้ “ผมเป็นคนที่ชอบศิลปะ ผมรู้ว่าผมคงไม่ใช่คนที่ทำผลงานเพื่อที่ติดในผนังของพิพิณภัณฑ์เท่านั้น แต่อยากจะเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงสังคม” แรงบันดาลใจของซอตในการทำเพื่อคนพิการมาจากการที่เขามีพี่น้องพิการ เขาคิดว่าจะทำอย่างไรให้สามารถใช้ชีวิตได้อย่างปรกติ ซอตยังจำได้ว่าในสมัยเด็กๆเขามักจะขึ้นรถโรงเรียนช้าเสมอ เพราะต้องคอยช่วยเหลือน้องสาวที่สมองพิการที่แต่งตัวมาเรียนด้วย และเพื่อที่จะช่วยให้น้องสาวที่สมองพิการได้ไปโรงเรียนเร็วขึ้น เขาเลยเอารถเข็น และเข็นเธอไปโรงเรียน จากประสบการณ์ในวัยเด็กนี้เองทำให้ซอคนำมาปรับช่วยในการสร้างรถช่วยเหลือคนพิการให้วาดรูปได้ โดยเขาใช้ท่อพีวีซีเป็นฐานกับลูกกลิ้ง ทำเป็นลักษณะไม้เท้าที่มีลูกกลิ้ง ให้เด็กๆที่พอจะเดินได้กลิ้งวาดภาพ หรือในรายที่เดินไม่ได้ เขาก็เอาไปเชื่อมกับวีลแชร์เพื่อให้สามารถใช้วาดรูปได้ “อุปกรณ์นี้ทำให้เด็กๆสามารถวาดภาพออกมา สร้างผลงานออกมาได้อย่างดี ซึ่งตอนนี้เมแกน ก็สามารถวาดภาพได้ เพราะเราได้เชื่อมต่อบางอย่างเข้ากับวีลแชร์ของเธอ” สิ่งประดิษฐ์ของซอตได้ทำให้เขามีชื่อเสียงไปยังนานาประเทศ อาทิ ซาอุดีอาระเบีย, เม็กซิโก ฯลฯ แต่ว่าในปี้เวิร์คช็อปของซอคเน้นที่จะทำงานที่สหรัฐอเมริกา อีกตัวอย่างหนึ่งที่ซอตได้ช่วยเหลือคือ คาเดน เด็กชายวัย 1 ขวบ 2 เดือน ที่เป็นโรค SMA เช่นกัน เขาไม่สามารถคลานและไม่สามารถเดินได้ การเล่นของเล่นได้ก็นับเป็นสิ่งที่ท้าทายสำหรับเขาแล้ว แต่ว่าซอตก็ช่วยให้คาเดนสามารถสนุกกับการสร้างสรรค์ภาพวาดได้ ซึ่งก็ทำให้ทุกคนที่ได้เห็นมีความสุขไปด้วย โดยเฉพาะคุณแม่ของคาเดนเอง “การได้เห็นเขามีความสุขกับชีวิตกับโลกใบนี้ เป็นสิ่งที่มีค่ามากค่ะ” เคที ไมเออร์ คุณแม่ของคาเดนกล่าว ซอตกล่าวเพิ่มเติมว่า ในอนาคตจะพยายามทำให้ดีที่สุดเพื่อช่วยให้คนพิการได้มีความสุขกับการสร้างสรรค์งาน เพราะนี่คือสิ่งที่เขาภาคภูมิใจ นอกจากจะทำให้คนที่พิการเพลิดเพลินแล้ว ยังทำให้คนพิการไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองด้อยค่าด้วย แต่ในขณะเดียวกันเขาเองก็จะไม่ลืมที่จะสร้างสรรค์งานศิลปะในแบบของเขาเองด้วย ขอบคุณ... http://www.lokwannee.com/web2013/?p=172367