“ครูวัฒน์” จากเด็กยากจน มุมานะจนจบปริญญา มุ่งมั่นพัฒนาชุมชน ช่วยเด็กยากไร้ได้เรียน บรรเทาทุกข์ผู้ป่วย-พิการ-เร่ร่อน
[/p]
แม้ไม่มีโอกาสได้เป็นไกด์ดังที่เคยตั้งใจ แต่ในที่สุด โชคชะตาก็พาให้ครูวัฒน์ ได้มาทำงานที่ครูรักอย่างแท้จริง“พอดีมีเพื่อนที่จบสถาบันเดียวกัน แต่ท่านเป็นรุ่นพี่ ตอนนี้ท่านเสียชีวิตไปแล้ว คือเป็นครูเหมือนกันนี่แหละ ท่านก็เลยชวนว่า ลองมาทำศูนย์สร้างโอกาสเด็กไหม เป็นอย่างนี้นะ อยู่กับเด็ก ก็มา ศูนย์แรกที่ไปทำคือ ศูนย์สร้างโอกาสเด็กสะพานพระปกเกล้า อยู่แถวคลองสาน ตอนนั้นเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว ก็จะเป็นศูนย์ที่มีคนเร่ร่อนเยอะ คนไร้บ้านเยอะ”
“(ถาม-แสดงว่าสนใจงานจิตอาสาหรืองานสาธารณะตั้งแต่ตอนนั้น?) ใช่ครับ มาทำแล้วรู้สึกว่า เอ๊ะ มันเหมือนถูกจริตเรา คือได้เห็นเด็กที่มอมแมมเดินเข้ามา แล้วถาม ครูมีข้าวอะไรให้กินไหม โอเค ไปดูมาม่า ปลากระป๋อง ในศูนย์เราจะมีข้าวสาร มาม่า ปลากระป๋อง เด็ก กลางคืนเขาจะไปทำงาน พอเช้ามา เขาก็จะมาที่ศูนย์เรา มาอาบน้ำ มาทำอาหาร มาทานข้าว เขากินเสร็จ เขาก็นอน คือศูนย์เราเปิดเวลาราชการ 8 โมงครึ่งถึงบ่าย 4 โมง เด็กก็ทานข้าวเสร็จ ตอนเย็น ปิดศูนย์ เขาก็ไปทำมาหากินของเขา อย่างน้อยๆ ผมมองว่า เขายังเห็นศูนย์ฯ ว่า ไปกินข้าวกับศูนย์ครูได้ โดยที่ไม่ต้องไปลักเล็กขโมยน้อย ซึ่งชีวิตจะดำดิ่งลงไปใช่ไหม อย่างน้อยๆ เขาพอมีที่พึ่งว่า ท้องฉันหิวนะ ฉันเข้าไปที่ศูนย์ฯ ครูมีข้าวให้กิน”
ครูวัฒน์เป็นนักพัฒนาสังคมอยู่ที่ศูนย์สร้างโอกาสเด็กสะพานพระปกเกล้าหลายปี ก่อนย้ายมาอยู่ที่ศูนย์สร้างโอกาสเด็กทุ่งครุหลายปีแล้วเช่นกัน “เราจะดูแลเด็กกลุ่มเสี่ยง กลุ่มเปราะบาง กลุ่มภาวะยากลำบากหรือเด็กไร้บ้านอยู่กับครอบครัวที่พาออกมาอยู่นอกชุมชน”
“ครูวัฒน์” จากเด็กยากจน มุมานะจนจบปริญญา มุ่งมั่นพัฒนาชุมชน ช่วยเด็กยากไร้ได้เรียน บรรเทาทุกข์ผู้ป่วย-พิการ-เร่ร่อน