สไลด์โชว์ “สามพี่น้องสูงวัย” อาศัยอยู่ในบ้านที่ผุพัง คนหนึ่งพิการ สองคนโรครุมเร้า สู้ทำมาหากิน ลำบากแค่ไหน ไม่มีวันทิ้งกัน!

“สามพี่น้องสูงวัย” อาศัยอยู่ในบ้านที่ผุพัง คนหนึ่งพิการ สองคนโรครุมเร้า สู้ทำมาหากิน ลำบากแค่ไหน ไม่มีวันทิ้งกัน!

[/p] [b]รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 4 พฤศจิกายน 2566 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปรู้จัก “ป้าหมาย” และพี่ชายอีก 2 คน ซึ่งทั้งสามไม่เพียงมีโรครุมเร้า แต่พี่ชายคนรองยังถูกโรคเล่นงานถึงขั้นพิการเดินไม่ได้ ทั้งยังอาศัยอยู่ในบ้านที่ผุพัง ไม่มีตังค์ที่จะซ่อมแซม ป้าหมายต้องเป็นเสาหลักทำงานหารายได้ เพื่อให้สามชีวิตดำเนินต่อไปได้ ยืนยัน ลำบากแค่ไหน พี่น้องกันไม่มีวันทิ้งกันแน่นอน[/b] ณ บ้านที่ทรุดโทรมผุพังหลังหนึ่งในชุมชนริมคลองบางค้อ ย่านจอมทอง มี 3 ชีวิตที่สูงวัยอาศัยอยู่ด้วยกัน คนโตคือ “ลุงโม่ง” โกมล วงค์ถาวร วัย 72 ซึ่งแม้จะมีโรคประจำตัวรุมเร้าหลายโรค ทั้งโรคเก๊าท์ ความดัน และโรคไต แต่ก็สู้ทำงานหารายได้ด้วยการให้เช่าพระเครื่อง ซึ่งเป็นเพียงแผงเล็กๆ ที่พร้อมสะพายติดตัว “สามพี่น้องสูงวัย” อาศัยอยู่ในบ้านที่ผุพัง คนหนึ่งพิการ สองคนโรครุมเร้า สู้ทำมาหากิน ลำบากแค่ไหน ไม่มีวันทิ้งกัน!

[/p] [b] “ตอนหนุ่มๆ ทำงานก่อสร้าง รับจ้างเรื่อยไป ตอนนี้ทำงานปล่อยพระได้ 2-3 ปี ได้บ้างไม่ได้บ้างก็ต้องทำ เพราะไม่รู้จะทำอะไร (ถาม-ลุงเป็นเก๊าฑ์ อาการกำเริบบ้างไหม?) โห เวลาปวดเดินไม่ได้ เข้าห้องน้ำ ต้องคลานเลยคุณ”[/b] ขณะที่ “ลุงท้อ” สุขุม วงค์ถาวร น้องชาย วัย 69 ไม่เพียงถูกโรครูมาตอยด์เล่นงาน จนนิ้วมือนิ้วเท้าหงิกงอผิดรูป แต่ยังมีปัญหาสุขภาพ จนกล้ามเนื้อลีบ เดินไม่ได้มาหลายปีแล้ว ต้องใช้วิธีนั่งแล้วค่อยๆ ถัดตัวเองให้เคลื่อนที่ไป หรือหากจะไปเข้าห้องน้ำ ก็ต้องใช้ไม้เท้า 4 ขาช่วยพยุงตัวให้ขาก้าวไป ซึ่งก็ทำได้ลำบากและช้ามาก โดยมีลุงโม่งคอยประกบหลัง และช่วยพยุงเพื่อเข้าห้องน้ำ ดูแล้วน่าเห็นใจอย่างยิ่ง [b]“(ถาม-ทุกวันนี้ลุงมีความทุกข์ใจหรือไม่สบายใจอะไรบ้างมะ?)มันก็มีนิดหน่อย เมื่อก่อนนี้เราเดินได้ เดี๋ยวนี้มันเดินไม่ได้ บางทีจะไปหลายทีแล้ว (ถาม-ไปไหน?) ไปอยู่ข้างบน จะไปหลายทีแล้ว กลัวบาป เลยไม่กล้าทำ”[/b] ขณะที่ลุงโม่งต้องพยายามพูดเตือนสติน้องชายไม่ให้คิดสั้น [b] “น้องคนนี้ เขาอยากจะฆ่าตัวเอง จะทำอย่างนั้นทำไม คนเรา มึงเลือกเกิดไม่ได้หรอก มายังไงก็ต้องไปอย่างนั้น ทนเอา เขาเป็นรูมาตอยด์ ผมเป็นเก๊าท์ ผมก็ยังสู้เลยทุกอย่าง (ถาม-อยู่ดูแลกันไป?) ครับ ไม่ทิ้งกัน”[/b] ส่วน “ป้าหมาย” จินตนา วงค์ถาวร น้องสาวคนเล็ก วัย 64 แม้จะมีโรคประจำตัวรุมเร้า ทั้งเบาหวาน และเข่าเสื่อม แต่ก็สู้เป็นเสาหลักทำงานหารายได้เลี้ยงตัวเองและพี่ๆ ด้วยอาชีพขายมันปิ้ง-กล้วยปิ้ง-ข้าวเหนียวปิ้ง ทุกวัน ป้าหมายต้องตื่นตั้งแต่ตี 4 เพื่อออกจากบ้านไปขายของที่ตลาดเสรี 2 โดยมี “หญิง” ลูกสาวที่แม้จะมีครอบครัวไปแล้ว ขี่มอเตอร์ไซค์มารับส่งแม่ไปตลาด แม้ช่วงนี้หญิง ซึ่งปกติมีอาชีพไรเดอร์จะไม่แข็งแรงนัก เพราะตกบันได จนสะโพกหัก ต้องผ่าตัด และหมอให้พักฟื้น 6 เดือน เวลาเดินต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุง แต่ก็ยังทำหน้าที่ของลูกด้วยการมารับส่งแม่เหมือนเคย แต่ละวัน ป้าหมายต้องปิ้งของขายของนานเป็นสิบๆ ชั่วโมง พอกลับถึงบ้าน ก็ต้องเตรียมวัตถุดิบบางอย่างเพื่อให้พร้อมต่อการขายในวันรุ่งขึ้นด้วย โดยมีพี่โม่งช่วยอีกแรง “สามพี่น้องสูงวัย” อาศัยอยู่ในบ้านที่ผุพัง คนหนึ่งพิการ สองคนโรครุมเร้า สู้ทำมาหากิน ลำบากแค่ไหน ไม่มีวันทิ้งกัน!

[/p] [b]“กว่าจะได้นอนก็ 2-3 ทุ่ม ตี 4 ก็ตื่นเพื่อออกไปขายของเป็นแบบนี้ทุกวัน (ถาม-สมัยสาวๆ เรายังมีเรี่ยวแรงทำไหว แต่ตอนนี้อายุมากขึ้นแล้ว มันมีผลต่อการทำงานไหม?) มี บางทีก็เป็นลมบ้าง เราตื่นดึก ตื่นเช้าไป นอนไม่หลับบ้าง ก็มี บางทีจะเป็นลม ป้าต้องมียาหอมตลอด”[/b] ขณะที่ “บี” แม่ค้าร้านข้างเคียง ซึ่งรู้จักมักคุ้นกับป้าหมาย ยอมรับว่า ป้าหมายเป็นคนที่สู้มาก“แกสู้ บางทีถ้าไม่ไหว พี่ก็บอกว่า ป้ากลับไปพักผ่อนก็ได้ ฝากร้านไว้ได้ ...รู้สึกว่าแกเก่ง ไม่งอมืองอเท้า สู้มาตั้งแต่สาว ยันป่านนี้ ใจแกสู้ สู้มากๆ เลย” ส่วน “หญิง” ลูกสาวป้าหมายที่มีครอบครัวไปแล้วและมีลูก 2 คน อดห่วงสุขภาพของแม่ไม่ได้“บางทีแม่ไปเป็นลมที่ตลาด โดยที่เราไม่รู้ เราอยู่ที่หน้างานของเรา และเย็นกลับมา ถึงมาบอกเรา อยากให้เขาหยุดขายของ เขาบอก หยุดไม่ได้ หยุดแล้วแม่จะเอาอะไรกิน เพราะเขาใช้เงินวันต่อวัน ไหนจะซื้อของ ไหนจะเลี้ยงพี่เขาอีก 2 คน ห่วงสุขภาพของแม่มาก การเดินของเขา บางทีไม่มีแรง ขาก็จะล้ม และเข่าก็กระแทก” อดถามป้าหมายไม่ได้ว่า สุขภาพไม่ค่อยดี คิดว่าจะขายของแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน? [b] “ป้าพยายามไหว้พระ ถ้าจะเป็นอะไร ขอให้พี่ๆ ไปก่อน ไม่อยากเป็นอะไรไปก่อนพี่ๆ เป็นห่วง กลัวไม่มีใครดูแลเขา (ถาม-ทุกวันนี้ขายของดีไหม ขายหมดไหม?) ไม่หมด บางทีก็ขายดี บางทีก็ขายไม่ดี ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดี (ถาม-แล้วเรื่องอาหารการกิน เราพอใช้จ่ายไหม?) ก็อยู่ที่ว่าวันไหนขายดี เราก็พอมีตังค์ซื้อ วันไหนขายไม่ดีก็ไข่เจียว น้ำพริกผงเอา กินกัน 3 พี่น้อง กินได้ เราต้องอยู่ให้รอด”[/b] “สามพี่น้องสูงวัย” อาศัยอยู่ในบ้านที่ผุพัง คนหนึ่งพิการ สองคนโรครุมเร้า สู้ทำมาหากิน ลำบากแค่ไหน ไม่มีวันทิ้งกัน!