จากหัวใจ "แม่ลัดดา-บุญรอด" แม่ผู้ดูแลลูกพิการ LGBTQ+
[/p]
[b]กว่าจะรอดมาเป็น "บุญรอด"[/b]
จริงๆ แล้วบุญรอดไม่ได้ชื่อบุญรอดมาแต่กำเนิด บุญรอดเป็นเด็กคลอดก่อนกำหนดที่มีน้ำหนักตัวเพียงแค่ 1.7 กิโลกรัม เกิดมาพร้อมมะเร็งตับ ในตอนนั้นต้องตัดตับทิ้งไป 1/4 ของตับ และรอให้ร่างกายสร้างขึ้นมาใหม่ บุญรอดใช้เวลารักษาด้วยการให้คีโมรวมเป็นระยะเวลา 1 ปีจึงได้ออกจากโรงพยาบาล การเดินทางของบุญรอดกับคุณแม่ลัดดาจึงไม่ได้ราบเรียบตั้งแต่เริ่มออกเดินทาง
แม่ลัดดา : ตอนนั้นเราแทบไม่มีหวังเลย ตกใจมาก ทำอย่างไรดี หมอบอกโอกาสรอดของบุญรอดแค่ 20 % เพราะตอนนั้นวิวัฒนาการการให้คีโมยังไม่ทันสมัย เราก็ไม่มีศักยภาพ แต่เราได้อานิสงค์ของโรงพยาบาลศิริราช ให้เราไปติดต่อบอกว่าเราเป็นผู้มีรายได้น้อย เราไม่สามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้ทั้งหมด เขาบอกว่าเราจ่ายได้แค่ไหนก็แค่นั้น ก็ต้องขอบคุณโรงพยาบาลศิริราช ส่วนเรื่องร่างกายของบุญรอด แม่สังเกตว่าหลังรักษามะเร็งตับและออกจากโรงพยาบาลพัฒนาการของเขาจะช้า ตอน 1 ขวบเขายังทำอะไรไม่ได้เลย แม่คิดว่ามีผลพวงมาจากการให้คีโม เพราะเซลล์ในร่างกายบุญรอดมีส่วนที่ถูกทำลายไปด้วย พูดไม่ชัด เมื่อก่อนเขาเดินไม่ได้ต้องกางแขนเพื่อพยุงตัวเองให้ได้ เดินให้ตรง แต่แม่คิดว่าความลำบากไม่ใช่ปัจจัยสำคัญสำหรับแม่ แม่คิดว่าจะทำยังไงให้บุญรอดโตขึ้นมาอย่างมีคุณภาพ ไม่เป็นภาระสังคม หรือคนรอบข้าง บุญรอดจึงได้รับการดูแลเอาใจใส่จากแม่เต็มที่ แม่ดูแลทั้งการอาบน้ำ แต่งตัว เข้าห้องน้ำ 24 ชั่วโมงเราห่างกันแค่ตอนหลับ เพราะต้องระวังเขาทุกเรื่อง เพราะเดินแล้วเขาจะล้ม ถ้าเราไม่ดูแลเขาจะได้รับบาดเจ็บ เพราะเขาไม่มีหลักพยุงตัว
บุญรอด : บุญรอดโชคดีที่เกิดมาในครอบครัวนี้ ไม่รู้ว่าถ้าเป็นคนอื่นจะเป็นยังไง ตั้งแต่บุญรอดจำความได้ ที่บ้านซัพพอร์ตเราทุกอย่างเลยตั้งแต่ตื่นนอนจนเข้านอน เป็นแบบนี้มาตลอดไม่เคยทิ้ง ทั้งเรื่องการเรียน ความรัก บุญรอดโชคดีมากๆ ที่ได้เกิดมาเป็นลูกแม่และลูกป๊า และได้อยู่บ้านหลังนี้ครับ ส่วนเรื่องร่างกายเราที่ไม่เหมือนคนทั่วไปมันรู้สึกหงุดหงิดมากกว่าที่ทำอะไรเองไม่ได้ เช่นถือแก้วน้ำเองไม่ได้ เดินก็เดินไม่เร็ว แต่แม่จะคอยบอกว่าไม่เป็นไร ใจเย็นๆ ค่อยๆ ทำ เดี๋ยวก็ทำได้ คำนี้แม่พูดตลอดเวลา
แม่ลัดดา : วันนี้บุญรอดยืนด้วยตัวเองได้ เขาทำอะไรที่เขาอยากทำได้ ไม่ว่าจะเรื่องการศึกษา การใช้ชีวิต เพราะคนรอบข้างช่วยกันดูแล ไม่ใช่แม่คนเดียว ถ้าแม่คนเดียวคงไม่ประสบความสำเร็จหรอก คนในครอบครัว เพื่อนฝูงต้องช่วยๆ กันดูแล และพยายามเติมเต็มในสิ่งที่บุญรอดขาดไป
จากหัวใจ "แม่ลัดดา-บุญรอด" แม่ผู้ดูแลลูกพิการ LGBTQ+
จากหัวใจ "แม่ลัดดา-บุญรอด" แม่ผู้ดูแลลูกพิการ LGBTQ+จากหัวใจ "แม่ลัดดา-บุญรอด" แม่ผู้ดูแลลูกพิการ LGBTQ+![[/p]
[b]จากละครฟีลกู้ดเรื่อง "มาตาลดา" ที่กำลังออนแอร์ทางช่อง 3 HD อยู่ในขณะนี้ ส่วนสำคัญหนึ่งของละครคือการสะท้อนความสัมพันธ์ของพ่อเกรซ LGBTQ+ ตัวแม่ กับมาตาลดาลูกสาว บวกกับใกล้วาระวันแม่แห่งชาติ ทำให้เราพยายามตามหาคู่แม่-ลูกที่มีความสอดคล้องใกล้เคียงกับเรื่องราวในละคร "แม่ลัดดา อารีย์วงษ์" และบุญรอด ครีเอเตอร์คอนเทนต์ "ภูเขาชาแนล" เป็นคู่แม่-ลูกที่เราคิดถึง แม้จะไม่ตรงตามโจทย์เป๊ะ แต่แม่ลัดดาคือคุณแม่ที่ดูแลบุญรอดลูก LGBTQ+ ซึ่งมีความบกพร่องทางร่างกายบวกรวมเข้ามาด้วย สิ่งเหล่านี้จึงเป็นโจทย์ตั้งต้นนับตั้งแต่บุญรอดลืมตามาดูโลก[/b]
ตลอดระยะเวลา 30 ปีของแม่ลัดดา อะไรเป็นความท้าทายต่อบทบาทหน้าที่ "แม่" กว่าจะก้าวผ่านอุปสรรค เสียงซุบซิบ ความเข้าใจน้อยของสังคมต่อความแตกต่างของบุญรอด แม่ลัดดาเดินผ่านความยากลำบากเหล่านั้นมาได้อย่างไร จึงทำให้แม่-ลูกคู่นี้ยังเป็นแม่-ลูกอารมณ์ดี มีทัศนคติบวกต่อการใช้ชีวิต เรื่องราวนับจากนี้อ่านแล้วแทบอยากกราบหัวใจของผู้เป็นแม่ทุกๆ คน
จากหัวใจ "แม่ลัดดา-บุญรอด" แม่ผู้ดูแลลูกพิการ LGBTQ+]([/p
[b
ตลอดระยะเวลา 30 ปีของแม่ลัดดา อะไรเป็นความท้าทายต่อบทบาทหน้าที่ "แม่" กว่าจะก้าวผ่านอุปสรรค เสียงซุบซิบ ความเข้าใจน้อยของสังคมต่อความแตกต่างของบุญรอด แม่ลัดดาเดินผ่านความยากลำบากเหล่านั้นมาได้อย่างไร จึงทำให้แม่-ลูกคู่นี้ยังเป็นแม่-ลูกอารมณ์ดี มีทัศนคติบวกต่อการใช้ชีวิต เรื่องราวนับจากนี้อ่านแล้วแทบอยากกราบหัวใจของผู้เป็นแม่ทุกๆ คน
/images/upload/2023-07-27-936-1-04.2.jpg)
จากหัวใจ "แม่ลัดดา-บุญรอด" แม่ผู้ดูแลลูกพิการ LGBTQ+[/p] [b]จากละครฟีลกู้ดเรื่อง "มาตาลดา" ที่กำลังออนแอร์ทางช่อง 3 HD อยู่ในขณะนี้ ส่วนสำคัญหนึ่งของละครคือการสะท้อนความสัมพันธ์ของพ่อเกรซ LGBTQ+ ตัวแม่ กับมาตาลดาลูกสาว บวกกับใกล้วาระวันแม่แห่งชาติ ทำให้เราพยายามตามหาคู่แม่-ลูกที่มีความสอดคล้องใกล้เคียงกับเรื่องราวในละคร "แม่ลัดดา อารีย์วงษ์" และบุญรอด ครีเอเตอร์คอนเทนต์ "ภูเขาชาแนล" เป็นคู่แม่-ลูกที่เราคิดถึง แม้จะไม่ตรงตามโจทย์เป๊ะ แต่แม่ลัดดาคือคุณแม่ที่ดูแลบุญรอดลูก LGBTQ+ ซึ่งมีความบกพร่องทางร่างกายบวกรวมเข้ามาด้วย สิ่งเหล่านี้จึงเป็นโจทย์ตั้งต้นนับตั้งแต่บุญรอดลืมตามาดูโลก[/b] ตลอดระยะเวลา 30 ปีของแม่ลัดดา อะไรเป็นความท้าทายต่อบทบาทหน้าที่ "แม่" กว่าจะก้าวผ่านอุปสรรค เสียงซุบซิบ ความเข้าใจน้อยของสังคมต่อความแตกต่างของบุญรอด แม่ลัดดาเดินผ่านความยากลำบากเหล่านั้นมาได้อย่างไร จึงทำให้แม่-ลูกคู่นี้ยังเป็นแม่-ลูกอารมณ์ดี มีทัศนคติบวกต่อการใช้ชีวิต เรื่องราวนับจากนี้อ่านแล้วแทบอยากกราบหัวใจของผู้เป็นแม่ทุกๆ คน จากหัวใจ "แม่ลัดดา-บุญรอด" แม่ผู้ดูแลลูกพิการ LGBTQ+![[/p]
[b]กว่าจะรอดมาเป็น "บุญรอด"[/b]
จริงๆ แล้วบุญรอดไม่ได้ชื่อบุญรอดมาแต่กำเนิด บุญรอดเป็นเด็กคลอดก่อนกำหนดที่มีน้ำหนักตัวเพียงแค่ 1.7 กิโลกรัม เกิดมาพร้อมมะเร็งตับ ในตอนนั้นต้องตัดตับทิ้งไป 1/4 ของตับ และรอให้ร่างกายสร้างขึ้นมาใหม่ บุญรอดใช้เวลารักษาด้วยการให้คีโมรวมเป็นระยะเวลา 1 ปีจึงได้ออกจากโรงพยาบาล การเดินทางของบุญรอดกับคุณแม่ลัดดาจึงไม่ได้ราบเรียบตั้งแต่เริ่มออกเดินทาง
แม่ลัดดา : ตอนนั้นเราแทบไม่มีหวังเลย ตกใจมาก ทำอย่างไรดี หมอบอกโอกาสรอดของบุญรอดแค่ 20 % เพราะตอนนั้นวิวัฒนาการการให้คีโมยังไม่ทันสมัย เราก็ไม่มีศักยภาพ แต่เราได้อานิสงค์ของโรงพยาบาลศิริราช ให้เราไปติดต่อบอกว่าเราเป็นผู้มีรายได้น้อย เราไม่สามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้ทั้งหมด เขาบอกว่าเราจ่ายได้แค่ไหนก็แค่นั้น ก็ต้องขอบคุณโรงพยาบาลศิริราช ส่วนเรื่องร่างกายของบุญรอด แม่สังเกตว่าหลังรักษามะเร็งตับและออกจากโรงพยาบาลพัฒนาการของเขาจะช้า ตอน 1 ขวบเขายังทำอะไรไม่ได้เลย แม่คิดว่ามีผลพวงมาจากการให้คีโม เพราะเซลล์ในร่างกายบุญรอดมีส่วนที่ถูกทำลายไปด้วย พูดไม่ชัด เมื่อก่อนเขาเดินไม่ได้ต้องกางแขนเพื่อพยุงตัวเองให้ได้ เดินให้ตรง แต่แม่คิดว่าความลำบากไม่ใช่ปัจจัยสำคัญสำหรับแม่ แม่คิดว่าจะทำยังไงให้บุญรอดโตขึ้นมาอย่างมีคุณภาพ ไม่เป็นภาระสังคม หรือคนรอบข้าง บุญรอดจึงได้รับการดูแลเอาใจใส่จากแม่เต็มที่ แม่ดูแลทั้งการอาบน้ำ แต่งตัว เข้าห้องน้ำ 24 ชั่วโมงเราห่างกันแค่ตอนหลับ เพราะต้องระวังเขาทุกเรื่อง เพราะเดินแล้วเขาจะล้ม ถ้าเราไม่ดูแลเขาจะได้รับบาดเจ็บ เพราะเขาไม่มีหลักพยุงตัว
บุญรอด : บุญรอดโชคดีที่เกิดมาในครอบครัวนี้ ไม่รู้ว่าถ้าเป็นคนอื่นจะเป็นยังไง ตั้งแต่บุญรอดจำความได้ ที่บ้านซัพพอร์ตเราทุกอย่างเลยตั้งแต่ตื่นนอนจนเข้านอน เป็นแบบนี้มาตลอดไม่เคยทิ้ง ทั้งเรื่องการเรียน ความรัก บุญรอดโชคดีมากๆ ที่ได้เกิดมาเป็นลูกแม่และลูกป๊า และได้อยู่บ้านหลังนี้ครับ ส่วนเรื่องร่างกายเราที่ไม่เหมือนคนทั่วไปมันรู้สึกหงุดหงิดมากกว่าที่ทำอะไรเองไม่ได้ เช่นถือแก้วน้ำเองไม่ได้ เดินก็เดินไม่เร็ว แต่แม่จะคอยบอกว่าไม่เป็นไร ใจเย็นๆ ค่อยๆ ทำ เดี๋ยวก็ทำได้ คำนี้แม่พูดตลอดเวลา
แม่ลัดดา : วันนี้บุญรอดยืนด้วยตัวเองได้ เขาทำอะไรที่เขาอยากทำได้ ไม่ว่าจะเรื่องการศึกษา การใช้ชีวิต เพราะคนรอบข้างช่วยกันดูแล ไม่ใช่แม่คนเดียว ถ้าแม่คนเดียวคงไม่ประสบความสำเร็จหรอก คนในครอบครัว เพื่อนฝูงต้องช่วยๆ กันดูแล และพยายามเติมเต็มในสิ่งที่บุญรอดขาดไป
จากหัวใจ "แม่ลัดดา-บุญรอด" แม่ผู้ดูแลลูกพิการ LGBTQ+]([/p
[b
จริงๆ แล้วบุญรอดไม่ได้ชื่อบุญรอดมาแต่กำเนิด บุญรอดเป็นเด็กคลอดก่อนกำหนดที่มีน้ำหนักตัวเพียงแค่ 1.7 กิโลกรัม เกิดมาพร้อมมะเร็งตับ ในตอนนั้นต้องตัดตับทิ้งไป 1/4 ของตับ และรอให้ร่างกายสร้างขึ้นมาใหม่ บุญรอดใช้เวลารักษาด้วยการให้คีโมรวมเป็นระยะเวลา 1 ปีจึงได้ออกจากโรงพยาบาล การเดินทางของบุญรอดกับคุณแม่ลัดดาจึงไม่ได้ราบเรียบตั้งแต่เริ่มออกเดินทาง
แม่ลัดดา : ตอนนั้นเราแทบไม่มีหวังเลย ตกใจมาก ทำอย่างไรดี หมอบอกโอกาสรอดของบุญรอดแค่ 20 % เพราะตอนนั้นวิวัฒนาการการให้คีโมยังไม่ทันสมัย เราก็ไม่มีศักยภาพ แต่เราได้อานิสงค์ของโรงพยาบาลศิริราช ให้เราไปติดต่อบอกว่าเราเป็นผู้มีรายได้น้อย เราไม่สามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้ทั้งหมด เขาบอกว่าเราจ่ายได้แค่ไหนก็แค่นั้น ก็ต้องขอบคุณโรงพยาบาลศิริราช ส่วนเรื่องร่างกายของบุญรอด แม่สังเกตว่าหลังรักษามะเร็งตับและออกจากโรงพยาบาลพัฒนาการของเขาจะช้า ตอน 1 ขวบเขายังทำอะไรไม่ได้เลย แม่คิดว่ามีผลพวงมาจากการให้คีโม เพราะเซลล์ในร่างกายบุญรอดมีส่วนที่ถูกทำลายไปด้วย พูดไม่ชัด เมื่อก่อนเขาเดินไม่ได้ต้องกางแขนเพื่อพยุงตัวเองให้ได้ เดินให้ตรง แต่แม่คิดว่าความลำบากไม่ใช่ปัจจัยสำคัญสำหรับแม่ แม่คิดว่าจะทำยังไงให้บุญรอดโตขึ้นมาอย่างมีคุณภาพ ไม่เป็นภาระสังคม หรือคนรอบข้าง บุญรอดจึงได้รับการดูแลเอาใจใส่จากแม่เต็มที่ แม่ดูแลทั้งการอาบน้ำ แต่งตัว เข้าห้องน้ำ 24 ชั่วโมงเราห่างกันแค่ตอนหลับ เพราะต้องระวังเขาทุกเรื่อง เพราะเดินแล้วเขาจะล้ม ถ้าเราไม่ดูแลเขาจะได้รับบาดเจ็บ เพราะเขาไม่มีหลักพยุงตัว
บุญรอด : บุญรอดโชคดีที่เกิดมาในครอบครัวนี้ ไม่รู้ว่าถ้าเป็นคนอื่นจะเป็นยังไง ตั้งแต่บุญรอดจำความได้ ที่บ้านซัพพอร์ตเราทุกอย่างเลยตั้งแต่ตื่นนอนจนเข้านอน เป็นแบบนี้มาตลอดไม่เคยทิ้ง ทั้งเรื่องการเรียน ความรัก บุญรอดโชคดีมากๆ ที่ได้เกิดมาเป็นลูกแม่และลูกป๊า และได้อยู่บ้านหลังนี้ครับ ส่วนเรื่องร่างกายเราที่ไม่เหมือนคนทั่วไปมันรู้สึกหงุดหงิดมากกว่าที่ทำอะไรเองไม่ได้ เช่นถือแก้วน้ำเองไม่ได้ เดินก็เดินไม่เร็ว แต่แม่จะคอยบอกว่าไม่เป็นไร ใจเย็นๆ ค่อยๆ ทำ เดี๋ยวก็ทำได้ คำนี้แม่พูดตลอดเวลา
แม่ลัดดา : วันนี้บุญรอดยืนด้วยตัวเองได้ เขาทำอะไรที่เขาอยากทำได้ ไม่ว่าจะเรื่องการศึกษา การใช้ชีวิต เพราะคนรอบข้างช่วยกันดูแล ไม่ใช่แม่คนเดียว ถ้าแม่คนเดียวคงไม่ประสบความสำเร็จหรอก คนในครอบครัว เพื่อนฝูงต้องช่วยๆ กันดูแล และพยายามเติมเต็มในสิ่งที่บุญรอดขาดไป
/images/upload/2023-07-27-936-2-04.3.jpg)
จากหัวใจ "แม่ลัดดา-บุญรอด" แม่ผู้ดูแลลูกพิการ LGBTQ+[/p] [b]กว่าจะรอดมาเป็น "บุญรอด"[/b] จริงๆ แล้วบุญรอดไม่ได้ชื่อบุญรอดมาแต่กำเนิด บุญรอดเป็นเด็กคลอดก่อนกำหนดที่มีน้ำหนักตัวเพียงแค่ 1.7 กิโลกรัม เกิดมาพร้อมมะเร็งตับ ในตอนนั้นต้องตัดตับทิ้งไป 1/4 ของตับ และรอให้ร่างกายสร้างขึ้นมาใหม่ บุญรอดใช้เวลารักษาด้วยการให้คีโมรวมเป็นระยะเวลา 1 ปีจึงได้ออกจากโรงพยาบาล การเดินทางของบุญรอดกับคุณแม่ลัดดาจึงไม่ได้ราบเรียบตั้งแต่เริ่มออกเดินทาง แม่ลัดดา : ตอนนั้นเราแทบไม่มีหวังเลย ตกใจมาก ทำอย่างไรดี หมอบอกโอกาสรอดของบุญรอดแค่ 20 % เพราะตอนนั้นวิวัฒนาการการให้คีโมยังไม่ทันสมัย เราก็ไม่มีศักยภาพ แต่เราได้อานิสงค์ของโรงพยาบาลศิริราช ให้เราไปติดต่อบอกว่าเราเป็นผู้มีรายได้น้อย เราไม่สามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้ทั้งหมด เขาบอกว่าเราจ่ายได้แค่ไหนก็แค่นั้น ก็ต้องขอบคุณโรงพยาบาลศิริราช ส่วนเรื่องร่างกายของบุญรอด แม่สังเกตว่าหลังรักษามะเร็งตับและออกจากโรงพยาบาลพัฒนาการของเขาจะช้า ตอน 1 ขวบเขายังทำอะไรไม่ได้เลย แม่คิดว่ามีผลพวงมาจากการให้คีโม เพราะเซลล์ในร่างกายบุญรอดมีส่วนที่ถูกทำลายไปด้วย พูดไม่ชัด เมื่อก่อนเขาเดินไม่ได้ต้องกางแขนเพื่อพยุงตัวเองให้ได้ เดินให้ตรง แต่แม่คิดว่าความลำบากไม่ใช่ปัจจัยสำคัญสำหรับแม่ แม่คิดว่าจะทำยังไงให้บุญรอดโตขึ้นมาอย่างมีคุณภาพ ไม่เป็นภาระสังคม หรือคนรอบข้าง บุญรอดจึงได้รับการดูแลเอาใจใส่จากแม่เต็มที่ แม่ดูแลทั้งการอาบน้ำ แต่งตัว เข้าห้องน้ำ 24 ชั่วโมงเราห่างกันแค่ตอนหลับ เพราะต้องระวังเขาทุกเรื่อง เพราะเดินแล้วเขาจะล้ม ถ้าเราไม่ดูแลเขาจะได้รับบาดเจ็บ เพราะเขาไม่มีหลักพยุงตัว บุญรอด : บุญรอดโชคดีที่เกิดมาในครอบครัวนี้ ไม่รู้ว่าถ้าเป็นคนอื่นจะเป็นยังไง ตั้งแต่บุญรอดจำความได้ ที่บ้านซัพพอร์ตเราทุกอย่างเลยตั้งแต่ตื่นนอนจนเข้านอน เป็นแบบนี้มาตลอดไม่เคยทิ้ง ทั้งเรื่องการเรียน ความรัก บุญรอดโชคดีมากๆ ที่ได้เกิดมาเป็นลูกแม่และลูกป๊า และได้อยู่บ้านหลังนี้ครับ ส่วนเรื่องร่างกายเราที่ไม่เหมือนคนทั่วไปมันรู้สึกหงุดหงิดมากกว่าที่ทำอะไรเองไม่ได้ เช่นถือแก้วน้ำเองไม่ได้ เดินก็เดินไม่เร็ว แต่แม่จะคอยบอกว่าไม่เป็นไร ใจเย็นๆ ค่อยๆ ทำ เดี๋ยวก็ทำได้ คำนี้แม่พูดตลอดเวลา แม่ลัดดา : วันนี้บุญรอดยืนด้วยตัวเองได้ เขาทำอะไรที่เขาอยากทำได้ ไม่ว่าจะเรื่องการศึกษา การใช้ชีวิต เพราะคนรอบข้างช่วยกันดูแล ไม่ใช่แม่คนเดียว ถ้าแม่คนเดียวคงไม่ประสบความสำเร็จหรอก คนในครอบครัว เพื่อนฝูงต้องช่วยๆ กันดูแล และพยายามเติมเต็มในสิ่งที่บุญรอดขาดไป จากหัวใจ "แม่ลัดดา-บุญรอด" แม่ผู้ดูแลลูกพิการ LGBTQ+