เมื่อ "ความพิการ" ไม่ใช่ "ข้อจำกัดและภาระ"
[/p]
[b]ไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง[/b]
หากย้อนไปหลายปีก่อนหน้านี้ ความเป็นไปได้ที่ ผู้พิการ จะลุกขึ้นมามีงานทำหรือได้รับการจัดสรรพื้นที่สาธารณะที่เอื้อต่อการใช้ชีวิตดูจะเป็นเรื่องไกลตัว แต่ในวันนี้เพื่อให้สังคมตระหนักถึงศักดิ์ศรีของผู้พิการ และสร้างความตื่นตัวในการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิของคนพิการ รวมถึงสนับสนุนการสร้างเสริมศักยภาพของคนพิการ เปิดโอกาสและสนับสนุนให้คนพิการสามารถเข้าถึงและใช้ประโยชน์จากทรัพยากรได้อย่างเท่าเทียม สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ หรือ สสส. เป็นอีกหนึ่งหน่วยงานที่เข้ามาสานพลังเครือข่ายและภาคีที่มองเห็นความสำคัญของสังคมแห่งความเท่าเทียม และร่วมจุดประกายความเปลี่ยนแปลงหลายด้าน
ภรณี ภู่ประเสริฐ ผู้อำนวยการสำนักสนับสนุนสุขภาวะประชากรกลุ่มเฉพาะ สสส. กล่าวว่า ผู้พิการ เป็นอีกหนึ่งประชากรกลุ่มเฉพาะที่ สสส. ให้ความสำคัญ ซึ่งต้องยอมรับว่าประชากรกลุ่มนี้มีความแตกต่างจากคนทั่วไป มีความเปราะบางต่อการสูญเสียสุขภาวะมากกว่าคนปกติ ทั้งด้วยข้อจำกัดทางกายภาพ และปัจจัยอื่นๆ คนนอกระบบของสังคมที่เข้าไม่ถึงและไม่ได้รับประโยชน์จากการส่งเสริมสุขภาพตามนโยบายภาพรวม
ภรณี กล่าวต่อว่า การทำงานที่ผ่านมาของ สสส. ผ่านสำนักสนับสนุนสุขภาวะประชากรกลุ่มเฉพาะ (สำนัก 9) มุ่งลดความเหลื่อมล้ำสร้างความเป็นธรรมทางสุขภาพในประชากรกลุ่มเฉพาะ ซึ่งเป็นกลุ่มประชากรที่มักถูกละเลย หลงลืมหรือมักเป็น "กลุ่มสุดท้าย" ที่ได้เข้าถึงทรัพยากร โดยทำหน้าที่ทั้งประสานและเสริมพลังในการทำงานร่วมกับหน่วยงานต่างๆ เพื่อพัฒนาขีดความสามารถบนพื้นฐานความแตกต่างของบุคคล โดยเฉพาะผู้พิการ
"ผู้พิการในไทยส่วนใหญ่ฐานะยากจนไม่มีอาชีพ ไม่มีงานทำ ขาดโอกาสทางการศึกษาและมีข้อจำกัดด้านการเดินทาง การสื่อสาร และการเข้าถึงข้อมูลข่าวสารและบริการสาธารณะ โดยที่ผ่านมา สสส. ให้ความสำคัญกับผู้พิการมาอย่างต่อเนื่อง และดำเนินการส่งเสริมสุขภาพและคุณภาพชีวิตผู้พิการ" ภรณี กล่าว
ทั้งนี้ สสส. ได้ร่วมกับภาคีเครือข่ายกว่า 1,932 องค์กร ร่วมขับเคลื่อนสร้างสิ่งแวดล้อมและการเข้าถึงสุขภาวะ โดยมีเป้าหมายให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเพื่อแก้ไขความเหลื่อมล้ำด้านสุขภาพ จนมีโครงการกว่า 130 โครงการ เน้นการพัฒนาคุณภาพชีวิตและสุขภาวะของ กลุ่มเปราะบาง อาทิ ผู้พิการหรือผู้สูงอายุ โดยในส่วนของผู้พิการ สสส. มีการขับเคลื่อนในหลายประเด็นสำคัญ อาทิ การมุ่งเน้นส่งเสริมให้มีงานทำ การอยู่ร่วมกันในสังคม การมีส่วนร่วมในชุมชน และการปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมกับการดำรงชีวิตของผู้พิการ เป็นต้น
เมื่อ "ความพิการ" ไม่ใช่ "ข้อจำกัดและภาระ"
เมื่อ "ความพิการ" ไม่ใช่ "ข้อจำกัดและภาระ"เมื่อ "ความพิการ" ไม่ใช่ "ข้อจำกัดและภาระ"![[/p]
[b]ปลุกพลังความเท่าเทียม เปลี่ยนความสงสาร มาเข้าใจและรับฟังเสียง "ผู้พิการ" เพื่อสร้างความตระหนักถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ และสร้างความตื่นตัวในการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิของผู้พิการ
หากกำลังรู้สึกว่าชีวิตตัวเองนั้นไร้ค่า เจอแต่ปัญหามี "ข้อจำกัด" หรือในวันที่รู้สึกว่าเหนื่อยล้า ท้อถอยกับเรื่องยากๆ ในชีวิต แต่สำหรับบางคน แค่เรื่องง่ายๆ ในชีวิต ยังไม่มีโอกาส เช่น[/b]
ไปกินข้าวนอกบ้านยังไปไม่ได้ เพราะจะขึ้นรถโดยสารสาธารณะ หรือรถไฟฟ้า "วีลแชร์" อาจไม่คล่องตัว
ชีวิตเดินทางไม่ได้เพราะถนนหน้าปากซอย ไม่ใช่ทางราบที่สะดวกพอสามารถให้สองล้อขับเคลื่อนไปได้
อยากเดินไปห้างสรรพสินค้าหรือร้านค้า รถเข็นวีลแชร์ก็เข้าประตูไม่ได้
อยากจะสั่งอาหารก็ไม่มีเมนูสำหรับผู้พิการทางสายตาให้สักนิด
อยากดูหนังสักเรื่อง แต่ไม่มีโอกาส
"ผู้พิการ" ไม่น้อยอาจต้องจำนนต่อการใช้ชีวิตและโอกาส และไม่กล้าคาดหวังที่จะเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ในชีวิต แต่ใน วันพิการสากล 3 ธันวาคมปี 2565 นี้ หลายสิ่งหลายอย่างกำลังเปลี่ยนไปเพราะในยุคที่โลกกำลังเรียกร้องความเท่าเทียมในทุกด้าน เสียงเรียกร้อง "ผู้พิการ" เอง เขาก็อยากบอกความต้องการเช่นเดียวกัน
เมื่อ "ความพิการ" ไม่ใช่ "ข้อจำกัดและภาระ"]([/p
[b
หากกำลังรู้สึกว่าชีวิตตัวเองนั้นไร้ค่า เจอแต่ปัญหามี "ข้อจำกัด" หรือในวันที่รู้สึกว่าเหนื่อยล้า ท้อถอยกับเรื่องยากๆ ในชีวิต แต่สำหรับบางคน แค่เรื่องง่ายๆ ในชีวิต ยังไม่มีโอกาส เช่น[/b
ไปกินข้าวนอกบ้านยังไปไม่ได้ เพราะจะขึ้นรถโดยสารสาธารณะ หรือรถไฟฟ้า "วีลแชร์" อาจไม่คล่องตัว
ชีวิตเดินทางไม่ได้เพราะถนนหน้าปากซอย ไม่ใช่ทางราบที่สะดวกพอสามารถให้สองล้อขับเคลื่อนไปได้
อยากเดินไปห้างสรรพสินค้าหรือร้านค้า รถเข็นวีลแชร์ก็เข้าประตูไม่ได้
อยากจะสั่งอาหารก็ไม่มีเมนูสำหรับผู้พิการทางสายตาให้สักนิด
อยากดูหนังสักเรื่อง แต่ไม่มีโอกาส
"ผู้พิการ" ไม่น้อยอาจต้องจำนนต่อการใช้ชีวิตและโอกาส และไม่กล้าคาดหวังที่จะเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ในชีวิต แต่ใน วันพิการสากล 3 ธันวาคมปี 2565 นี้ หลายสิ่งหลายอย่างกำลังเปลี่ยนไปเพราะในยุคที่โลกกำลังเรียกร้องความเท่าเทียมในทุกด้าน เสียงเรียกร้อง "ผู้พิการ" เอง เขาก็อยากบอกความต้องการเช่นเดียวกัน
/images/upload/2022-12-08-195-1-05.2.jpg)
เมื่อ "ความพิการ" ไม่ใช่ "ข้อจำกัดและภาระ"[/p] [b]ปลุกพลังความเท่าเทียม เปลี่ยนความสงสาร มาเข้าใจและรับฟังเสียง "ผู้พิการ" เพื่อสร้างความตระหนักถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ และสร้างความตื่นตัวในการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิของผู้พิการ หากกำลังรู้สึกว่าชีวิตตัวเองนั้นไร้ค่า เจอแต่ปัญหามี "ข้อจำกัด" หรือในวันที่รู้สึกว่าเหนื่อยล้า ท้อถอยกับเรื่องยากๆ ในชีวิต แต่สำหรับบางคน แค่เรื่องง่ายๆ ในชีวิต ยังไม่มีโอกาส เช่น[/b] ไปกินข้าวนอกบ้านยังไปไม่ได้ เพราะจะขึ้นรถโดยสารสาธารณะ หรือรถไฟฟ้า "วีลแชร์" อาจไม่คล่องตัว ชีวิตเดินทางไม่ได้เพราะถนนหน้าปากซอย ไม่ใช่ทางราบที่สะดวกพอสามารถให้สองล้อขับเคลื่อนไปได้ อยากเดินไปห้างสรรพสินค้าหรือร้านค้า รถเข็นวีลแชร์ก็เข้าประตูไม่ได้ อยากจะสั่งอาหารก็ไม่มีเมนูสำหรับผู้พิการทางสายตาให้สักนิด อยากดูหนังสักเรื่อง แต่ไม่มีโอกาส "ผู้พิการ" ไม่น้อยอาจต้องจำนนต่อการใช้ชีวิตและโอกาส และไม่กล้าคาดหวังที่จะเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ในชีวิต แต่ใน วันพิการสากล 3 ธันวาคมปี 2565 นี้ หลายสิ่งหลายอย่างกำลังเปลี่ยนไปเพราะในยุคที่โลกกำลังเรียกร้องความเท่าเทียมในทุกด้าน เสียงเรียกร้อง "ผู้พิการ" เอง เขาก็อยากบอกความต้องการเช่นเดียวกัน เมื่อ "ความพิการ" ไม่ใช่ "ข้อจำกัดและภาระ"![[/p]
[b]ไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง[/b]
หากย้อนไปหลายปีก่อนหน้านี้ ความเป็นไปได้ที่ ผู้พิการ จะลุกขึ้นมามีงานทำหรือได้รับการจัดสรรพื้นที่สาธารณะที่เอื้อต่อการใช้ชีวิตดูจะเป็นเรื่องไกลตัว แต่ในวันนี้เพื่อให้สังคมตระหนักถึงศักดิ์ศรีของผู้พิการ และสร้างความตื่นตัวในการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิของคนพิการ รวมถึงสนับสนุนการสร้างเสริมศักยภาพของคนพิการ เปิดโอกาสและสนับสนุนให้คนพิการสามารถเข้าถึงและใช้ประโยชน์จากทรัพยากรได้อย่างเท่าเทียม สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ หรือ สสส. เป็นอีกหนึ่งหน่วยงานที่เข้ามาสานพลังเครือข่ายและภาคีที่มองเห็นความสำคัญของสังคมแห่งความเท่าเทียม และร่วมจุดประกายความเปลี่ยนแปลงหลายด้าน
ภรณี ภู่ประเสริฐ ผู้อำนวยการสำนักสนับสนุนสุขภาวะประชากรกลุ่มเฉพาะ สสส. กล่าวว่า ผู้พิการ เป็นอีกหนึ่งประชากรกลุ่มเฉพาะที่ สสส. ให้ความสำคัญ ซึ่งต้องยอมรับว่าประชากรกลุ่มนี้มีความแตกต่างจากคนทั่วไป มีความเปราะบางต่อการสูญเสียสุขภาวะมากกว่าคนปกติ ทั้งด้วยข้อจำกัดทางกายภาพ และปัจจัยอื่นๆ คนนอกระบบของสังคมที่เข้าไม่ถึงและไม่ได้รับประโยชน์จากการส่งเสริมสุขภาพตามนโยบายภาพรวม
ภรณี กล่าวต่อว่า การทำงานที่ผ่านมาของ สสส. ผ่านสำนักสนับสนุนสุขภาวะประชากรกลุ่มเฉพาะ (สำนัก 9) มุ่งลดความเหลื่อมล้ำสร้างความเป็นธรรมทางสุขภาพในประชากรกลุ่มเฉพาะ ซึ่งเป็นกลุ่มประชากรที่มักถูกละเลย หลงลืมหรือมักเป็น "กลุ่มสุดท้าย" ที่ได้เข้าถึงทรัพยากร โดยทำหน้าที่ทั้งประสานและเสริมพลังในการทำงานร่วมกับหน่วยงานต่างๆ เพื่อพัฒนาขีดความสามารถบนพื้นฐานความแตกต่างของบุคคล โดยเฉพาะผู้พิการ
"ผู้พิการในไทยส่วนใหญ่ฐานะยากจนไม่มีอาชีพ ไม่มีงานทำ ขาดโอกาสทางการศึกษาและมีข้อจำกัดด้านการเดินทาง การสื่อสาร และการเข้าถึงข้อมูลข่าวสารและบริการสาธารณะ โดยที่ผ่านมา สสส. ให้ความสำคัญกับผู้พิการมาอย่างต่อเนื่อง และดำเนินการส่งเสริมสุขภาพและคุณภาพชีวิตผู้พิการ" ภรณี กล่าว
ทั้งนี้ สสส. ได้ร่วมกับภาคีเครือข่ายกว่า 1,932 องค์กร ร่วมขับเคลื่อนสร้างสิ่งแวดล้อมและการเข้าถึงสุขภาวะ โดยมีเป้าหมายให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเพื่อแก้ไขความเหลื่อมล้ำด้านสุขภาพ จนมีโครงการกว่า 130 โครงการ เน้นการพัฒนาคุณภาพชีวิตและสุขภาวะของ กลุ่มเปราะบาง อาทิ ผู้พิการหรือผู้สูงอายุ โดยในส่วนของผู้พิการ สสส. มีการขับเคลื่อนในหลายประเด็นสำคัญ อาทิ การมุ่งเน้นส่งเสริมให้มีงานทำ การอยู่ร่วมกันในสังคม การมีส่วนร่วมในชุมชน และการปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมกับการดำรงชีวิตของผู้พิการ เป็นต้น
เมื่อ "ความพิการ" ไม่ใช่ "ข้อจำกัดและภาระ"]([/p
[b
หากย้อนไปหลายปีก่อนหน้านี้ ความเป็นไปได้ที่ ผู้พิการ จะลุกขึ้นมามีงานทำหรือได้รับการจัดสรรพื้นที่สาธารณะที่เอื้อต่อการใช้ชีวิตดูจะเป็นเรื่องไกลตัว แต่ในวันนี้เพื่อให้สังคมตระหนักถึงศักดิ์ศรีของผู้พิการ และสร้างความตื่นตัวในการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิของคนพิการ รวมถึงสนับสนุนการสร้างเสริมศักยภาพของคนพิการ เปิดโอกาสและสนับสนุนให้คนพิการสามารถเข้าถึงและใช้ประโยชน์จากทรัพยากรได้อย่างเท่าเทียม สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ หรือ สสส. เป็นอีกหนึ่งหน่วยงานที่เข้ามาสานพลังเครือข่ายและภาคีที่มองเห็นความสำคัญของสังคมแห่งความเท่าเทียม และร่วมจุดประกายความเปลี่ยนแปลงหลายด้าน
ภรณี ภู่ประเสริฐ ผู้อำนวยการสำนักสนับสนุนสุขภาวะประชากรกลุ่มเฉพาะ สสส. กล่าวว่า ผู้พิการ เป็นอีกหนึ่งประชากรกลุ่มเฉพาะที่ สสส. ให้ความสำคัญ ซึ่งต้องยอมรับว่าประชากรกลุ่มนี้มีความแตกต่างจากคนทั่วไป มีความเปราะบางต่อการสูญเสียสุขภาวะมากกว่าคนปกติ ทั้งด้วยข้อจำกัดทางกายภาพ และปัจจัยอื่นๆ คนนอกระบบของสังคมที่เข้าไม่ถึงและไม่ได้รับประโยชน์จากการส่งเสริมสุขภาพตามนโยบายภาพรวม
สำนัก 9
"ผู้พิการในไทยส่วนใหญ่ฐานะยากจนไม่มีอาชีพ ไม่มีงานทำ ขาดโอกาสทางการศึกษาและมีข้อจำกัดด้านการเดินทาง การสื่อสาร และการเข้าถึงข้อมูลข่าวสารและบริการสาธารณะ โดยที่ผ่านมา สสส. ให้ความสำคัญกับผู้พิการมาอย่างต่อเนื่อง และดำเนินการส่งเสริมสุขภาพและคุณภาพชีวิตผู้พิการ" ภรณี กล่าว
ทั้งนี้ สสส. ได้ร่วมกับภาคีเครือข่ายกว่า 1,932 องค์กร ร่วมขับเคลื่อนสร้างสิ่งแวดล้อมและการเข้าถึงสุขภาวะ โดยมีเป้าหมายให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเพื่อแก้ไขความเหลื่อมล้ำด้านสุขภาพ จนมีโครงการกว่า 130 โครงการ เน้นการพัฒนาคุณภาพชีวิตและสุขภาวะของ กลุ่มเปราะบาง อาทิ ผู้พิการหรือผู้สูงอายุ โดยในส่วนของผู้พิการ สสส. มีการขับเคลื่อนในหลายประเด็นสำคัญ อาทิ การมุ่งเน้นส่งเสริมให้มีงานทำ การอยู่ร่วมกันในสังคม การมีส่วนร่วมในชุมชน และการปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมกับการดำรงชีวิตของผู้พิการ เป็นต้น
/images/upload/2022-12-08-195-2-05.3.jpg)
เมื่อ "ความพิการ" ไม่ใช่ "ข้อจำกัดและภาระ"[/p] [b]ไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง[/b] หากย้อนไปหลายปีก่อนหน้านี้ ความเป็นไปได้ที่ ผู้พิการ จะลุกขึ้นมามีงานทำหรือได้รับการจัดสรรพื้นที่สาธารณะที่เอื้อต่อการใช้ชีวิตดูจะเป็นเรื่องไกลตัว แต่ในวันนี้เพื่อให้สังคมตระหนักถึงศักดิ์ศรีของผู้พิการ และสร้างความตื่นตัวในการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิของคนพิการ รวมถึงสนับสนุนการสร้างเสริมศักยภาพของคนพิการ เปิดโอกาสและสนับสนุนให้คนพิการสามารถเข้าถึงและใช้ประโยชน์จากทรัพยากรได้อย่างเท่าเทียม สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ หรือ สสส. เป็นอีกหนึ่งหน่วยงานที่เข้ามาสานพลังเครือข่ายและภาคีที่มองเห็นความสำคัญของสังคมแห่งความเท่าเทียม และร่วมจุดประกายความเปลี่ยนแปลงหลายด้าน ภรณี ภู่ประเสริฐ ผู้อำนวยการสำนักสนับสนุนสุขภาวะประชากรกลุ่มเฉพาะ สสส. กล่าวว่า ผู้พิการ เป็นอีกหนึ่งประชากรกลุ่มเฉพาะที่ สสส. ให้ความสำคัญ ซึ่งต้องยอมรับว่าประชากรกลุ่มนี้มีความแตกต่างจากคนทั่วไป มีความเปราะบางต่อการสูญเสียสุขภาวะมากกว่าคนปกติ ทั้งด้วยข้อจำกัดทางกายภาพ และปัจจัยอื่นๆ คนนอกระบบของสังคมที่เข้าไม่ถึงและไม่ได้รับประโยชน์จากการส่งเสริมสุขภาพตามนโยบายภาพรวม ภรณี กล่าวต่อว่า การทำงานที่ผ่านมาของ สสส. ผ่านสำนักสนับสนุนสุขภาวะประชากรกลุ่มเฉพาะ (สำนัก 9) มุ่งลดความเหลื่อมล้ำสร้างความเป็นธรรมทางสุขภาพในประชากรกลุ่มเฉพาะ ซึ่งเป็นกลุ่มประชากรที่มักถูกละเลย หลงลืมหรือมักเป็น "กลุ่มสุดท้าย" ที่ได้เข้าถึงทรัพยากร โดยทำหน้าที่ทั้งประสานและเสริมพลังในการทำงานร่วมกับหน่วยงานต่างๆ เพื่อพัฒนาขีดความสามารถบนพื้นฐานความแตกต่างของบุคคล โดยเฉพาะผู้พิการ "ผู้พิการในไทยส่วนใหญ่ฐานะยากจนไม่มีอาชีพ ไม่มีงานทำ ขาดโอกาสทางการศึกษาและมีข้อจำกัดด้านการเดินทาง การสื่อสาร และการเข้าถึงข้อมูลข่าวสารและบริการสาธารณะ โดยที่ผ่านมา สสส. ให้ความสำคัญกับผู้พิการมาอย่างต่อเนื่อง และดำเนินการส่งเสริมสุขภาพและคุณภาพชีวิตผู้พิการ" ภรณี กล่าว ทั้งนี้ สสส. ได้ร่วมกับภาคีเครือข่ายกว่า 1,932 องค์กร ร่วมขับเคลื่อนสร้างสิ่งแวดล้อมและการเข้าถึงสุขภาวะ โดยมีเป้าหมายให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเพื่อแก้ไขความเหลื่อมล้ำด้านสุขภาพ จนมีโครงการกว่า 130 โครงการ เน้นการพัฒนาคุณภาพชีวิตและสุขภาวะของ กลุ่มเปราะบาง อาทิ ผู้พิการหรือผู้สูงอายุ โดยในส่วนของผู้พิการ สสส. มีการขับเคลื่อนในหลายประเด็นสำคัญ อาทิ การมุ่งเน้นส่งเสริมให้มีงานทำ การอยู่ร่วมกันในสังคม การมีส่วนร่วมในชุมชน และการปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมกับการดำรงชีวิตของผู้พิการ เป็นต้น เมื่อ "ความพิการ" ไม่ใช่ "ข้อจำกัดและภาระ"