‘ลุงอ๋อย’ พิการขายหวยสู้ชีวิตแร้นแค้น อดบ้าง อิ่มบ้าง ขอทำเพื่อแม่จนลมหายใจสุดท้าย
[/p]
[b]เมื่อวันที่ชีวิตเปลี่ยน "ลุงอ๋อย" ต้องกลายเป็นคนพิการขาขาด สิ้นหวัง คิดว่าชีวิตพังทลาย แต่มีแม่ที่แก่ชราคอยให้กำลังใจ หันขี่สามล้อโยกขายหวย สู้ความแร้นแค้น อดบ้าง อิ่มบ้าง แต่ก็ขอทำเพื่อแม่จนลมหายใจสุดท้าย[/b]
เป็นภาพชินตาที่คนย่านวัดราษฎร์ประคองธรรม อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี เห็นเป็นประจำทุกวัน “ลุงอ๋อย” พิการขาขาด แต่งตัวมอซอ โยกรถสามล้อขายลอตเตอรี่ไปตามถนน เหงื่อไหลไคลย้อย ขายได้บ้างไม่ได้บ้าง ใครจะรู้ว่าชีวิตลุงนั้นแร้นแค้นแสนลำบาก ต้องเลี้ยงแม่ที่แก่ชราอยู่กันลำพัง 2 คน ในบ้านที่ผุพังทรุดโทรม แต่ลุงอ๋อย ก็ไม่ท้อขอสู้ชีวิต เพราะเชื่อว่าคนเราไม่มีอะไรแน่นอน ขอเพียงอย่าท้อแท้สิ้นหวัง ต้องสร้างพลังแรงใจด้วยตัวเอง แล้วลุกขึ้นสู้ต่อ
นายจุฬากร อาจยุทธ์ หรือ ลุงอ๋อย อายุ 60 ปี พิการขาขวาขาด ทำอาชีพขี่รถสามล้อโยกขายลอตเตอรี่ พักอาศัยอยู่กับ นางเปล่งศรี ศิษย์พล อายุ 78 ปี ผู้เป็นแม่ ซึ่งมีความบกพร่องทางการได้ยิน ที่บ้านเลขที่ 63 หมู่ 1 ต.เสาธงหิน อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี โดยบ้านหลังดังกล่าวเป็นบ้านไม้ชั้นเดียว อยู่หลังวัดราษฎร์ประคองธรรม สภาพบ้านเก่าทรุดโทรม ความเป็นอยู่ค่อนข้างลำบาก เวลาฝนตกหลังคารั่วน้ำหยดลงมาต้องหาที่หลบให้วุ่น ทางเข้าบ้านก็มีเพียงไม้อัดแผ่นเดียวพาดเอาไว้ใช้เดินเข้าบ้าน ยิ่งน้ำท่วมสูงก็ยิ่งเข้าออกลำบาก
ลุงอ๋อย เล่าเรื่องราวชีวิตว่า ลุงพักอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้กับแม่มาได้ประมาณ 20 ปีแล้ว โดยพ่อเสียชีวิตไปเมื่อ 30 ปีก่อน ลุงเคยมีภรรยาและมีลูกด้วยกัน 2 คน เป็นลูกสาวทั้งคู่ ต่อมาลุงกับภรรยาได้แยกทางกันตอนที่ลูกสาวอายุประมาณ 15 ปี ภรรยาได้พาลูกสาวทั้ง 2 คนไปด้วย แต่ลูกสาวทั้ง 2 คน ก็ยังแวะเวียนมาหาอยู่บ้าง แต่ไม่บ่อยนัก ก่อนหน้านี้ลุงก็ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไป ช่วยแม่ขายข้าวเหนียวหมูปิ้งอยู่ในวัดราษฎร์ประคองธรรม
กระทั่งเมื่อ 3 ปีก่อน ช่วงโรคโควิด-19 ระบาดอย่างหนัก ลุงเกิดอุบัติเหตุขี่รถจักรยานล้ม ทำให้เป็นแผลถลอกที่ขาขวา ประกอบกับตรวจพบว่าติดโควิด จึงต้องไปกักตัวที่ศูนย์พักคอย แผลถลอกที่ขาจึงไม่ได้รักษาอย่างต่อเนื่อง ทำให้แผลติดเชื้อและลุกลามไปทั่ว เเพทย์จึงต้องทำการผ่าตัดขาทิ้งเพื่อไม่ให้เชื้อแพร่กระจายไปตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย เมื่อรู้ว่าตัวเองต้องกลายเป็นคนพิการ ช่วงแรกก็ยากที่จะทำใจ ไม่รู้ชีวิตจะดำเนินไปอย่างไร สิ้นหวัง! แต่เมื่อเห็นหน้าแม่ที่แก่ชราก็ทำให้ลุงคิดได้ว่าต้องลุกขึ้นสู้ และเรียนรู้ปรับตัวที่จะต้องอยู่ต่อไป
‘ลุงอ๋อย’ พิการขายหวยสู้ชีวิตแร้นแค้น อดบ้าง อิ่มบ้าง ขอทำเพื่อแม่จนลมหายใจสุดท้าย
‘ลุงอ๋อย’ พิการขายหวยสู้ชีวิตแร้นแค้น อดบ้าง อิ่มบ้าง ขอทำเพื่อแม่จนลมหายใจสุดท้าย‘ลุงอ๋อย’ พิการขายหวยสู้ชีวิตแร้นแค้น อดบ้าง อิ่มบ้าง ขอทำเพื่อแม่จนลมหายใจสุดท้าย![[/p]
[b]เมื่อวันที่ชีวิตเปลี่ยน "ลุงอ๋อย" ต้องกลายเป็นคนพิการขาขาด สิ้นหวัง คิดว่าชีวิตพังทลาย แต่มีแม่ที่แก่ชราคอยให้กำลังใจ หันขี่สามล้อโยกขายหวย สู้ความแร้นแค้น อดบ้าง อิ่มบ้าง แต่ก็ขอทำเพื่อแม่จนลมหายใจสุดท้าย[/b]
เป็นภาพชินตาที่คนย่านวัดราษฎร์ประคองธรรม อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี เห็นเป็นประจำทุกวัน “ลุงอ๋อย” พิการขาขาด แต่งตัวมอซอ โยกรถสามล้อขายลอตเตอรี่ไปตามถนน เหงื่อไหลไคลย้อย ขายได้บ้างไม่ได้บ้าง ใครจะรู้ว่าชีวิตลุงนั้นแร้นแค้นแสนลำบาก ต้องเลี้ยงแม่ที่แก่ชราอยู่กันลำพัง 2 คน ในบ้านที่ผุพังทรุดโทรม แต่ลุงอ๋อย ก็ไม่ท้อขอสู้ชีวิต เพราะเชื่อว่าคนเราไม่มีอะไรแน่นอน ขอเพียงอย่าท้อแท้สิ้นหวัง ต้องสร้างพลังแรงใจด้วยตัวเอง แล้วลุกขึ้นสู้ต่อ
นายจุฬากร อาจยุทธ์ หรือ ลุงอ๋อย อายุ 60 ปี พิการขาขวาขาด ทำอาชีพขี่รถสามล้อโยกขายลอตเตอรี่ พักอาศัยอยู่กับ นางเปล่งศรี ศิษย์พล อายุ 78 ปี ผู้เป็นแม่ ซึ่งมีความบกพร่องทางการได้ยิน ที่บ้านเลขที่ 63 หมู่ 1 ต.เสาธงหิน อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี โดยบ้านหลังดังกล่าวเป็นบ้านไม้ชั้นเดียว อยู่หลังวัดราษฎร์ประคองธรรม สภาพบ้านเก่าทรุดโทรม ความเป็นอยู่ค่อนข้างลำบาก เวลาฝนตกหลังคารั่วน้ำหยดลงมาต้องหาที่หลบให้วุ่น ทางเข้าบ้านก็มีเพียงไม้อัดแผ่นเดียวพาดเอาไว้ใช้เดินเข้าบ้าน ยิ่งน้ำท่วมสูงก็ยิ่งเข้าออกลำบาก
ลุงอ๋อย เล่าเรื่องราวชีวิตว่า ลุงพักอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้กับแม่มาได้ประมาณ 20 ปีแล้ว โดยพ่อเสียชีวิตไปเมื่อ 30 ปีก่อน ลุงเคยมีภรรยาและมีลูกด้วยกัน 2 คน เป็นลูกสาวทั้งคู่ ต่อมาลุงกับภรรยาได้แยกทางกันตอนที่ลูกสาวอายุประมาณ 15 ปี ภรรยาได้พาลูกสาวทั้ง 2 คนไปด้วย แต่ลูกสาวทั้ง 2 คน ก็ยังแวะเวียนมาหาอยู่บ้าง แต่ไม่บ่อยนัก ก่อนหน้านี้ลุงก็ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไป ช่วยแม่ขายข้าวเหนียวหมูปิ้งอยู่ในวัดราษฎร์ประคองธรรม
กระทั่งเมื่อ 3 ปีก่อน ช่วงโรคโควิด-19 ระบาดอย่างหนัก ลุงเกิดอุบัติเหตุขี่รถจักรยานล้ม ทำให้เป็นแผลถลอกที่ขาขวา ประกอบกับตรวจพบว่าติดโควิด จึงต้องไปกักตัวที่ศูนย์พักคอย แผลถลอกที่ขาจึงไม่ได้รักษาอย่างต่อเนื่อง ทำให้แผลติดเชื้อและลุกลามไปทั่ว เเพทย์จึงต้องทำการผ่าตัดขาทิ้งเพื่อไม่ให้เชื้อแพร่กระจายไปตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย เมื่อรู้ว่าตัวเองต้องกลายเป็นคนพิการ ช่วงแรกก็ยากที่จะทำใจ ไม่รู้ชีวิตจะดำเนินไปอย่างไร สิ้นหวัง! แต่เมื่อเห็นหน้าแม่ที่แก่ชราก็ทำให้ลุงคิดได้ว่าต้องลุกขึ้นสู้ และเรียนรู้ปรับตัวที่จะต้องอยู่ต่อไป
‘ลุงอ๋อย’ พิการขายหวยสู้ชีวิตแร้นแค้น อดบ้าง อิ่มบ้าง ขอทำเพื่อแม่จนลมหายใจสุดท้าย]([/p
[b
เป็นภาพชินตาที่คนย่านวัดราษฎร์ประคองธรรม อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี เห็นเป็นประจำทุกวัน “ลุงอ๋อย” พิการขาขาด แต่งตัวมอซอ โยกรถสามล้อขายลอตเตอรี่ไปตามถนน เหงื่อไหลไคลย้อย ขายได้บ้างไม่ได้บ้าง ใครจะรู้ว่าชีวิตลุงนั้นแร้นแค้นแสนลำบาก ต้องเลี้ยงแม่ที่แก่ชราอยู่กันลำพัง 2 คน ในบ้านที่ผุพังทรุดโทรม แต่ลุงอ๋อย ก็ไม่ท้อขอสู้ชีวิต เพราะเชื่อว่าคนเราไม่มีอะไรแน่นอน ขอเพียงอย่าท้อแท้สิ้นหวัง ต้องสร้างพลังแรงใจด้วยตัวเอง แล้วลุกขึ้นสู้ต่อ
นายจุฬากร อาจยุทธ์ หรือ ลุงอ๋อย อายุ 60 ปี พิการขาขวาขาด ทำอาชีพขี่รถสามล้อโยกขายลอตเตอรี่ พักอาศัยอยู่กับ นางเปล่งศรี ศิษย์พล อายุ 78 ปี ผู้เป็นแม่ ซึ่งมีความบกพร่องทางการได้ยิน ที่บ้านเลขที่ 63 หมู่ 1 ต.เสาธงหิน อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี โดยบ้านหลังดังกล่าวเป็นบ้านไม้ชั้นเดียว อยู่หลังวัดราษฎร์ประคองธรรม สภาพบ้านเก่าทรุดโทรม ความเป็นอยู่ค่อนข้างลำบาก เวลาฝนตกหลังคารั่วน้ำหยดลงมาต้องหาที่หลบให้วุ่น ทางเข้าบ้านก็มีเพียงไม้อัดแผ่นเดียวพาดเอาไว้ใช้เดินเข้าบ้าน ยิ่งน้ำท่วมสูงก็ยิ่งเข้าออกลำบาก
ลุงอ๋อย เล่าเรื่องราวชีวิตว่า ลุงพักอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้กับแม่มาได้ประมาณ 20 ปีแล้ว โดยพ่อเสียชีวิตไปเมื่อ 30 ปีก่อน ลุงเคยมีภรรยาและมีลูกด้วยกัน 2 คน เป็นลูกสาวทั้งคู่ ต่อมาลุงกับภรรยาได้แยกทางกันตอนที่ลูกสาวอายุประมาณ 15 ปี ภรรยาได้พาลูกสาวทั้ง 2 คนไปด้วย แต่ลูกสาวทั้ง 2 คน ก็ยังแวะเวียนมาหาอยู่บ้าง แต่ไม่บ่อยนัก ก่อนหน้านี้ลุงก็ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไป ช่วยแม่ขายข้าวเหนียวหมูปิ้งอยู่ในวัดราษฎร์ประคองธรรม
กระทั่งเมื่อ 3 ปีก่อน ช่วงโรคโควิด-19 ระบาดอย่างหนัก ลุงเกิดอุบัติเหตุขี่รถจักรยานล้ม ทำให้เป็นแผลถลอกที่ขาขวา ประกอบกับตรวจพบว่าติดโควิด จึงต้องไปกักตัวที่ศูนย์พักคอย แผลถลอกที่ขาจึงไม่ได้รักษาอย่างต่อเนื่อง ทำให้แผลติดเชื้อและลุกลามไปทั่ว เเพทย์จึงต้องทำการผ่าตัดขาทิ้งเพื่อไม่ให้เชื้อแพร่กระจายไปตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย เมื่อรู้ว่าตัวเองต้องกลายเป็นคนพิการ ช่วงแรกก็ยากที่จะทำใจ ไม่รู้ชีวิตจะดำเนินไปอย่างไร สิ้นหวัง! แต่เมื่อเห็นหน้าแม่ที่แก่ชราก็ทำให้ลุงคิดได้ว่าต้องลุกขึ้นสู้ และเรียนรู้ปรับตัวที่จะต้องอยู่ต่อไป
/images/upload/2022-10-31-844-1-04.1.jpg)
‘ลุงอ๋อย’ พิการขายหวยสู้ชีวิตแร้นแค้น อดบ้าง อิ่มบ้าง ขอทำเพื่อแม่จนลมหายใจสุดท้าย[/p] [b]เมื่อวันที่ชีวิตเปลี่ยน "ลุงอ๋อย" ต้องกลายเป็นคนพิการขาขาด สิ้นหวัง คิดว่าชีวิตพังทลาย แต่มีแม่ที่แก่ชราคอยให้กำลังใจ หันขี่สามล้อโยกขายหวย สู้ความแร้นแค้น อดบ้าง อิ่มบ้าง แต่ก็ขอทำเพื่อแม่จนลมหายใจสุดท้าย[/b] เป็นภาพชินตาที่คนย่านวัดราษฎร์ประคองธรรม อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี เห็นเป็นประจำทุกวัน “ลุงอ๋อย” พิการขาขาด แต่งตัวมอซอ โยกรถสามล้อขายลอตเตอรี่ไปตามถนน เหงื่อไหลไคลย้อย ขายได้บ้างไม่ได้บ้าง ใครจะรู้ว่าชีวิตลุงนั้นแร้นแค้นแสนลำบาก ต้องเลี้ยงแม่ที่แก่ชราอยู่กันลำพัง 2 คน ในบ้านที่ผุพังทรุดโทรม แต่ลุงอ๋อย ก็ไม่ท้อขอสู้ชีวิต เพราะเชื่อว่าคนเราไม่มีอะไรแน่นอน ขอเพียงอย่าท้อแท้สิ้นหวัง ต้องสร้างพลังแรงใจด้วยตัวเอง แล้วลุกขึ้นสู้ต่อ นายจุฬากร อาจยุทธ์ หรือ ลุงอ๋อย อายุ 60 ปี พิการขาขวาขาด ทำอาชีพขี่รถสามล้อโยกขายลอตเตอรี่ พักอาศัยอยู่กับ นางเปล่งศรี ศิษย์พล อายุ 78 ปี ผู้เป็นแม่ ซึ่งมีความบกพร่องทางการได้ยิน ที่บ้านเลขที่ 63 หมู่ 1 ต.เสาธงหิน อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี โดยบ้านหลังดังกล่าวเป็นบ้านไม้ชั้นเดียว อยู่หลังวัดราษฎร์ประคองธรรม สภาพบ้านเก่าทรุดโทรม ความเป็นอยู่ค่อนข้างลำบาก เวลาฝนตกหลังคารั่วน้ำหยดลงมาต้องหาที่หลบให้วุ่น ทางเข้าบ้านก็มีเพียงไม้อัดแผ่นเดียวพาดเอาไว้ใช้เดินเข้าบ้าน ยิ่งน้ำท่วมสูงก็ยิ่งเข้าออกลำบาก ลุงอ๋อย เล่าเรื่องราวชีวิตว่า ลุงพักอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้กับแม่มาได้ประมาณ 20 ปีแล้ว โดยพ่อเสียชีวิตไปเมื่อ 30 ปีก่อน ลุงเคยมีภรรยาและมีลูกด้วยกัน 2 คน เป็นลูกสาวทั้งคู่ ต่อมาลุงกับภรรยาได้แยกทางกันตอนที่ลูกสาวอายุประมาณ 15 ปี ภรรยาได้พาลูกสาวทั้ง 2 คนไปด้วย แต่ลูกสาวทั้ง 2 คน ก็ยังแวะเวียนมาหาอยู่บ้าง แต่ไม่บ่อยนัก ก่อนหน้านี้ลุงก็ใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไป ช่วยแม่ขายข้าวเหนียวหมูปิ้งอยู่ในวัดราษฎร์ประคองธรรม กระทั่งเมื่อ 3 ปีก่อน ช่วงโรคโควิด-19 ระบาดอย่างหนัก ลุงเกิดอุบัติเหตุขี่รถจักรยานล้ม ทำให้เป็นแผลถลอกที่ขาขวา ประกอบกับตรวจพบว่าติดโควิด จึงต้องไปกักตัวที่ศูนย์พักคอย แผลถลอกที่ขาจึงไม่ได้รักษาอย่างต่อเนื่อง ทำให้แผลติดเชื้อและลุกลามไปทั่ว เเพทย์จึงต้องทำการผ่าตัดขาทิ้งเพื่อไม่ให้เชื้อแพร่กระจายไปตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย เมื่อรู้ว่าตัวเองต้องกลายเป็นคนพิการ ช่วงแรกก็ยากที่จะทำใจ ไม่รู้ชีวิตจะดำเนินไปอย่างไร สิ้นหวัง! แต่เมื่อเห็นหน้าแม่ที่แก่ชราก็ทำให้ลุงคิดได้ว่าต้องลุกขึ้นสู้ และเรียนรู้ปรับตัวที่จะต้องอยู่ต่อไป ‘ลุงอ๋อย’ พิการขายหวยสู้ชีวิตแร้นแค้น อดบ้าง อิ่มบ้าง ขอทำเพื่อแม่จนลมหายใจสุดท้าย