พิณ-ซุงฝีมือครูเพลงพิการ อนุรักษ์มรดกอีสานที่อำนาจเจริญ
[/p]
[b]ในงานบุญประเพณีประจำปี หรืองานเฉลิมฉลอง รื่นเริง ต่างๆในพื้นที่ภาคอีสาน จะต้องมีคณะหมอลำ ไม่ว่าจะเป็น หมอลำซิ่ง หรือ หมอลำหมู่ ไปแสดง เพื่อความบันเทิง แทบจะทุกงาน ด้วยเสียงเพลงบรรเลงจากคณะหมอลำ ในจังหวะมันๆ โจ๊ะๆที่เร้าร้อน เร้าใจ กระชากใจผู้ฟังชาวอีสาน ต้องขยับแข้ง ขยับขา ตาม โดยไม่รู้ตัว [/b]
สำหรับ คณะหมอลำ ที่จะครองใจ สะกดใจ วัยรุ่น ขาโจ๋ ขาดิ้นทั้งหลายได้ จะต้องมี บทเพลง หมอลำ ที่ไพเราะ สนุกสนาน ถ้าใครได้ฟังจะต้องดิ้นอย่างเมามันในอารมณ์ จนงานเลิกเลยทีเดียว
อย่างไรก็ตาม บทเพลงหมอลำ จะต้องมีเครื่องดนตรีประกอบหลายชิ้น เช่น แคน กลอง ฉิ่ง ฉาบ และที่ขาดไม่ได้ก็คือ พิณและซุง เพราะถือว่า เป็นหัวใจหลักในการบรรเลงบทเพลงหมอลำที่สุดแสนจะไพเราะ สนุกสนาน ก็ว่าได้
สำหรับ พิณและซุง เป็นเครื่องดนตรีพื้นเมืองประเภทดีด ที่ชาวอีสานรู้จักกันดีมาช้านาน โดยนำมาบรรเลงควบคู่กับแคนประสานเสียงกับบทเพลงหมอลำได้อย่างลงตัว ด้วยท้วงทำนอง ที่เร้าร้อน คึกคัก ตามแบบฉบับชาวอีสาน และเพื่อเป็นการอนุรักษ์ พิณและซุง ไม่ให้สูญหาย จึงมีการ ผลิต ป้อนคณะหมอลำและผู้สนใจ มาหลายสิบปี พร้อมแต่งบทเพลงหมอลำแถมให้อีกต่างหากแบบฟรีๆ
พิณ-ซุงฝีมือครูเพลงพิการ อนุรักษ์มรดกอีสานที่อำนาจเจริญ