สไลด์โชว์ 2 นักสู้พิการ! “ลุงสมพงษ์”ของานทำแลกเงิน - “ยายชุบ” ขี่มอเตอร์ไซค์พ่วงข้างขายก๋วยจั๊บเลี้ยงลูกสติฟั่นเฟือน!

2 นักสู้พิการ! “ลุงสมพงษ์”ของานทำแลกเงิน - “ยายชุบ” ขี่มอเตอร์ไซค์พ่วงข้างขายก๋วยจั๊บเลี้ยงลูกสติฟั่นเฟือน!

[/p] รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 23 พฤษภาคม 2563 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปรู้จัก “ลุงสมพงษ์” และ “ยายชุบ” ซึ่งแม้จะไม่ใช่เครือญาติ และอยู่คนละจังหวัด แต่ประสบอุบัติเหตุจนกลายเป็นผู้พิการเหมือนกัน ต่างกันก็เพียงคนหนึ่งยังขี่มอเตอร์ไซค์พ่วงข้างตระเวนทำงานเลี้ยงชีพได้ แต่อีกคนเคลื่อนไหวมากไม่ได้ ชีวิตคนเรา บางครั้งก็เอาแน่นอนไม่ได้ แม้ไม่ได้เกิดมาพิการ แต่ใครจะรู้ว่า วันหนึ่งเราจะประสบอุบัติเหตุจนกลายเป็นคนพิการหรือไม่? เช่นเดียวกับ “ลุงสมพงษ์” และ “ยายชุบ” ที่แม้ไม่ได้เป็นญาติกัน แต่ทั้งคู่ต่างประสบอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิด ส่งผลต้องกลายเป็นคนพิการมาหลายปีแล้ว แต่กระนั้น ทั้งคู่ก็ไม่ท้อ ต่างพยายามดิ้นรนหาหนทางทำงาน เพื่อมีรายได้จุนเจือครอบครัว และลดภาระของคนรอบข้าง ลุงสมพงษ์ คำพึ่งพร กับอาชีพกรรมกร ที่ จ.สุพรรณบุรี ประสบอุบัติเหตุขณะทำงาน จนพิการมา 40 ปีแล้ว “พิการหลังหัก ข้าวสารทับ 40 ปีแล้ว ข้าวสารหล่นมา 2 ลูกๆ ละ 100 กิโลฯ ถ้าหล่นหลายลูกก็ตายแล้ว” สูญเสียภรรยาไม่พอ ตัวเองมาพิการอีก!! “ตอนเกิดเหตุ อายุ 27 ตอนนั้นพอจะเก็บเงินได้ เมียตายอีก ทำศพให้เมีย เหลือเงิน 400 ติดตัว พอจะทำเงินได้ อ้าว! ตัวเองหลังหักอีก ถ้าไม่ได้น้องชายก็แย่ ไม่รู้จะไปอยู่ไหน สงเคราะห์มั้ง” โชคดี “น้องชาย” ยื่นมือช่วยเหลือ “มาปลูกกระต๊อบให้อยู่ ภรรยาเขาเสียไปก่อน 4-5 เดือน ตอนนั้นลูกเขายังแบเบาะ 4 เดือนได้มั้ง ผมก็ช่วยเลี้ยงมา ลำบาก ครอบครัวเราก็มีลูก 11 คน ทางแม่ยายพ่อตาด้วย ผมหารายได้คนเดียว มีก็กิน ไม่มีก็ไม่กิน ก็ต้องอยู่ให้ได้” ลุงเสียง คำพึ่งพร น้องชายลุงสมพงษ์ อาชีพขายของตามตลาดนัด แม้พิการต้องนั่งรถวีลแชร์ แต่ลุงสมพงษ์ ก็พยายามทำงานเพื่อให้มีรายได้ เท่าที่ร่างกายจะเอื้ออำนวย “ได้รถโยกมา ก็เข็น โยกไปตามถนน เห็นเขาเก็บของเก่า เราก็ทำได้นี่ ลองดู ก็เก็บมาตั้งแต่บัดนั้น 7 ปี ตอนนั้นได้เดือนละประมาณ 3,000-4,000” ดูเหมือนวิกฤตของลุงสมพงษ์จะยังไม่จบสิ้น เพราะโยกรถเก็บของเก่าได้ 7 ปี ก็มีอันต้องตัดขาซ้ายทิ้ง!! “แผลกดทับ นั่งมาก หาของเก่า กระดูกมันแตกหมด น้ำเหลืองมันกัดกระดูกแตกหมด (ถาม-ตัดขา แล้วขึ้นรถโยกไม่ได้แล้ว?) มันขึ้นไม่ไหวแล้ว เลยไปเก็บของเก่าไม่ได้ ไม่มีรายได้เลย (ถาม-แล้วทำอย่างไร?) ประหยัดๆ ใช้รายได้จากเบี้ยคนพิการและผู้สูงอายุเดือนละพันกว่าบาท เป็นค่าไฟบ้าง หาหมอบ้าง” แม้พิการ ต้องนั่งแต่วีลแชร์ แต่ลุงสมพงษ์ก็สามารถหุงหาอาหารทานเองได้ “ทำเองได้ ผัดง่ายๆ หุงข้าว ทำกับข้าวกินเอง หมูครึ่งกิโล ก็กินไปได้หลายวัน เป็นอาทิตย์ (ถาม-เบื่อไหม?) เบื่อ ดีนะยังไปได้บ้าง เบื่อ ก็เข็นไปกินก๋วยเตี๋ยวบ้างหน้าปากซอย แต่ไปไกลไม่ได้ เมื่อย” ถึงแม้ร่างกายไม่เอื้อให้โยกรถไปเก็บของเก่าขาย แต่ลุงสมพงษ์ก็พยายามดิ้นรนหางานที่สามารถทำได้โดยไม่ต้องเคลื่อนไหวร่างกายมากนัก “แต่ก่อนถักเสื้อได้ แต่เดี๋ยวนี้ลืมๆ ไปแล้ว คนที่สอนให้ไปอยู่ขอนแก่น เลยไม่มีใครสอนแล้ว แต่เสื้อถัก ลงทุนแพง ขายก็ยาก ไม่ได้ถักหลายปีแล้ว ดอกไม้จันทน์ทำได้ เคยมีคนมาให้ฝึก” ชีวิตทุกวันนี้ของลุงสมพงษ์ ไม่ได้คิดอะไรมากกับโชคชะตาที่พาให้เป็นคนพิการ คิดเพียงว่า เมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว ก็ต้องอยู่กับมันให้ได้ ไม่ต้องคิดมาก คิดมาก ก็กลุ้ม ก็ท้อเปล่าๆ ต้องสร้างกำลังใจให้ตัวเองดำเนินชีวิตต่อไปได้ หวังเพียงว่า สักวันอาจมีใครหยิบยื่นงานเข้ามาให้ทำ เช่น ทำดอกไม้จันทน์ เพื่อมีรายได้เล็กๆ น้อยๆ ดูแลตัวเอง ไม่เป็นภาระของลูกและน้องชาย หากท่านใดต้องการหยิบยื่นงานที่ลุงสมพงษ์พอจะทำได้ สามารถติดต่อได้ที่ 084-884-9617 หรือหากต้องการช่วยเหลือแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน สามารถโอนเงินไปได้ที่ ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร สาขาสุพรรณบุรี ชื่อบัญชี สมพงษ์ คำพึ่งพร เลขที่บัญชี 020170622832 ...จากสุพรรณฯ ไป จ.ราชบุรี เพื่อรู้จักยายชุบ ฉิมมะ ที่อาศัยในกระต๊อบริมคลองในพื้นที่ของกรมชลประทาน หลังวัดห้วยหมู กันบ้าง ซึ่งยายชุบไม่เพียงพิการจากอุบัติเหตุ แต่ยังมีลูกชายที่สติไม่สมประกอบต้องดูแล ยายจึงต้องดิ้นรนทำงานหารายได้ด้วยการขี่มอเตอร์ไซค์พ่วงข้างขายก๋วยจั๊บทุกวัน “โดนไฟช็อตตอนอายุ 15 เพิ่งออกไปทำงานได้ 2 วัน ทำก่อสร้าง แล้วเขาจะเทปูน เขาก็ราดน้ำลงมา ตัวถูกน้ำปั๊บ ไฟคงดูด ระเบิดเลย ตกลงมา 3 ชั้น มีแต่แผล แขน หน้า ตกลงมาใส่กองทราย ยังไม่ถึงเวลาตาย กว่าจะหารถเอาไปส่ง รพ. ไปถึง รพ.เขาบอกว่า ตายแล้ว เอาไปห้องดับจิต มันเหมือนปลาดุกถูกย่างอะ ทั้งตัวเลย เขาก็เอาเข้าห้องดับจิตไป เขาว่ายายร้องขึ้นมา เขาก็เลยเอาขึ้นไปรักษา เขาก็รักษาตามหน้า ตามตัว สุกไหม้ดำ ที่เท้าเขาก็ละเลยไป เท้าถึงได้เป็นอย่างนี้(เท้าผิดรูป)” “(ถาม-ตอนนี้ยายพักอยู่ที่ไหน?) กระต๊อบข้างคลอง (ถาม-ในกระต๊อบมีน้ำมีไฟไหม?) มีแต่ไฟ น้ำไม่มี น้ำใช้ในคลอง และต้องไปเข็นที่ในหมู่บ้านมา ส่วนน้ำอาบน้ำซักผ้าก็ใช้ในคลอง ในคลองน้ำใส” 2 นักสู้พิการ! “ลุงสมพงษ์”ของานทำแลกเงิน - “ยายชุบ” ขี่มอเตอร์ไซค์พ่วงข้างขายก๋วยจั๊บเลี้ยงลูกสติฟั่นเฟือน!