สไลด์โชว์ ขอช่วยจนไม่มีคนพิการจากอุบัติเหตุ! เปิดใจมนุษย์ล้อจิตอาสาเคยเมาขับหลังหัก

ขอช่วยจนไม่มีคนพิการจากอุบัติเหตุ! เปิดใจมนุษย์ล้อจิตอาสาเคยเมาขับหลังหัก

[/p] จะให้เป็นแบบนี้ทุกปีจริงๆ หรือ..? ที่อุบัติเหตุส่วนใหญ่บนท้องถนนบ้านเรามาจาก “เมาแล้วขับ” จะปล่อยแบบนี้ต่อไปอย่างนั้นหรือ ที่คนเมาแล้วขับ เกือบทั้งหมดคิดว่า “ไม่เป็นไร” ตราบใดที่ยังไม่เกิดเหตุร้ายกับเรา...? [b] เขาเคยเป็นหนึ่งคนที่คิดแบบนี้ จนกระทั่งเกิดเหตุพลิกผันที่ทำให้เขาจำฝังใจไปตลอดกาล [/b] [b] นายศักดา บุญสุขศรี ชายพิการจากอุบัติเหตุ “เมาแล้วขับ” เมื่อ 20 ปีก่อน บอกกับทีมข่าวเฉพาะกิจไทยรัฐออนไลน์ว่า [/b] เหตุการณ์ที่จำไม่ลืมครั้งนั้นเกิดขึ้นเมื่อเดือนกรกฎาคม 2540 ตนกินเหล้าอยู่ที่บ้าน จากนั้นจะขับรถจักรยานยนต์ไปซื้อของบางอย่าง ในใจคิดว่า “พอขับรถได้” เมื่อตัดสินใจขับออกไป ระหว่างทางเจอรถยนต์สวนมากะทันหัน ตนตัดสินใจหักหลบ รถพุ่งเข้าชนกำแพงอย่างแรง ซึ่งตรงนั้นคือซอยเข้าบ้านตนเอง ย่านท่าพระ ฝั่งธนบุรี [b] หลังจากรถชน ผมสลบไป 7 วัน 7 คืน นอนพักรักษาตัว ที่ รพ.ศิริราช อีกเป็นปี ตอนแรกที่รักษาคุณหมอยังไม่ได้บอกอะไรมากบอกแต่เพียงว่า “กระดูกสันหลังหัก” ต้องรอรักษาด้วยการดามเหล็กเอาว้ โดยตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุ ครึ่งท่อนด้านล่างก็ไม่ได้รับความรู้สึกอะไรอีก... เราคิดว่าคงไม่เป็นไร หากดามเหล็กไว้เดี๋ยวคงหาย กระดูกต่อกันได้เมื่อไหร่คงไม่ถึงขั้นพิการ” [/b] แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่หวังไว้ไม่ได้เป็นเช่นนั้น... ขอช่วยจนไม่มีคนพิการจากอุบัติเหตุ! เปิดใจมนุษย์ล้อจิตอาสาเคยเมาขับหลังหัก

[/p] วันแล้ววันเล่า วันเวลาค่อยผ่านไปอย่างเชื่องช้า ทุกวินาทีที่เข็มนาฬิกาเดินผ่านไป ค่อยๆ ทำลายความหวังของเขาลงทีละน้อย [b] นี่คงไม่ใช่อาการหลังหักธรรมดา...ทำไมขาเราไม่รู้สึก ทำไมหยิกขาตัวเองแล้วไม่รู้สึกเจ็บเลย..”[/b] การรักษาทำไปอย่างต่อเนื่อง อาการด้านร่างกายค่อยๆ หายดี แต่ความรู้สึกตั้งแต่เอวจนถึงปลายเท้ากลับยังไม่รู้สึก วันเวลาผ่านไปจนครบ 1 ปีเต็ม ความหวังที่เคยคิดว่าจะหายดีเจือจางไปจนหมด กระทั่งคุณหมอเดินมาบอกว่า "คุณไม่สามารถกลับมาเดินได้แล้ว" นี่คือสิ่งที่คิดไว้และเริ่มทำใจได้แล้ว.. ขอช่วยจนไม่มีคนพิการจากอุบัติเหตุ! เปิดใจมนุษย์ล้อจิตอาสาเคยเมาขับหลังหัก