สไลด์โชว์ รถตู้รับส่งคนพิการใช้รถเข็น บริการดีและฟรี…จากกทม.

รถตู้รับส่งผู้พิการและผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็นฟรีไม่เสียเงิน

[/p] บริการดีๆ จาก กทม. รถตู้รับส่งผู้พิการและผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็นฟรีไม่เสียเงิน จะเป็นอย่างไรลองไปชมกันเลย เวลารถติดผมชอบดูรถรา และผู้คนตามท้องถนน ผมสะดุดตากับรถอยู่คันหนึ่ง เป็นรถตู้ของกทม. [b]โดยบริษัท กรุงเทพธนาคม จำกัด เขียนว่า “โครงการรถบริการสำหรับผู้พิการและผู้สูงอายุใช้รถเข็น” พร้อมเบอร์โทรศัพท์ ผมถ่ายรูปไว้แล้วโทรไปถามข้อมูล เพราะอยากรู้ว่ารถตู้คันนี้จะให้บริการกับคนพิการ และผู้สูงอายุอย่างไรบ้าง[/b] ในที่สุดผมก็ได้นัดสัมภาษณ์กับผู้บริหารโครงการนี้ [b]เรานัดคุยกันที่ มูลนิธิอนุเคราะห์คนพิการ ในพระบรมราชูปถัมภ์ของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี[/b] ถนนติวานนท์ จ.นนทบุรี เพื่อดูการทำงานของรถ และได้คุยกับผู้บริหารของมูลนิธิฯ รวมถึงเด็กพิการที่เคยใช้รถนี้มาก่อนแล้ว [b]วันที่ไปผมขออนุญาตเข้าพบ คุณสมจิตร์ รามนันทน์ ผู้จัดการฝ่ายบริหารมูลนิธิฯ คุณสมจิตร์ดีใจที่ กทม. มีบริการรถตู้แบบนี้ เพราะทางมูลนิธิฯ โทรไปขอใช้บริการอย่างสม่ำเสมอ[/b] อาจจะได้บ้างไม่ได้บ้างขึ้นอยู่กับคิวของผู้ใช้บริการในแต่ละวัน ซึ่งเข้าใจว่า[b]รถมีแค่ 30 คัน ซึ่งเทียบกับผู้ที่ใช้รถเข็นในเขตกทม. มีจำนวนกว่า 60,000 คน[/b] ยังไม่รวมผู้สูงอายุยังไงก็ไม่พอก็แบ่งกันไป รถตู้รับส่งผู้พิการและผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็นฟรีไม่เสียเงิน

[/p] เนื่องจาก[b]ในแต่ละเดือน เด็กๆ ที่มูลนิธิฯ จะมีนัดกับคุณหมอตามโรงพยาบาลต่างๆ เกือบทุกวัน[/b] ผมถามว่าปกติจะไปที่โรงพยาบาลเดียวกันหรือเปล่า แล้วจะคัดเลือกว่าใครจะได้ไปบ้าง คุณสมจิตร์บอกว่า [b]เด็กพิการที่นี่จะแยกกันตรวจตามแต่สถานพยาบาลที่เด็กแต่ละคนรักษาอยู่ เช่น[/b] ศิริราช จุฬา พระมงกุฎ ฯลฯ ส่วนใหญ่จะเป็นเด็กที่มาจากต่างจังหวัดและฐานะยากจน [b]เด็กคนไหนที่ครอบครัวพอมีฐานะ และอยู่ในกรุงเทพฯ ที่มูลนิธิฯ จะสอนให้เด็กๆ พยายามพึ่งพาตัวเองให้ได้มากที่สุด[/b] เป็นทั้งผู้รับและผู้ให้ นึกถึงคนอื่นๆ ที่ลำบากกว่าเราเสมอ [b]ผมถามว่า ถ้าไม่มีรถตู้บริการของ กทม. เด็กๆ พิการจะไปหาคุณหมอได้อย่างไร[/b] คุณสมจิตร์บอกว่า ทางมูลนิธิฯ มีรถเช่นกัน แต่ไม่มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกเท่ากับรถตู้บริการของ กทม. บางครั้งต้องอุ้มเด็กขึ้นรถ และบางครั้งรถไม่มี ต้องไปเรียกแท็กซี่ ซึ่งตรงนี้น่าเป็นห่วงมาก แม้คนขับแท็กซี่ยินดีช่วย แต่ไม่มีความรู้ บางทีไปช่วยอุ้มช่วยพยุง แล้วจัดท่าทางหรือวางน้ำหนักไม่ถูก ทำให้กระดูกหัก เพราะเด็กพิการที่นี่จะกระดูกเปราะมาก รถตู้รับส่งผู้พิการและผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็นฟรีไม่เสียเงิน

[/p] ผมขออนุญาตไปสัมภาษณ์เด็กๆ ต่อ คุณสมจิตร์แจ้งว่าสามารถคุยและถ่ายรูปเด็กๆ ออกสื่อได้ เพราะผู้ปกครองและมูลนิธิฯ อนุญาตแล้ว [b]ในวันที่ผมเข้าไปพูดคุย มีเด็กที่นัดกับรถตู้บริการให้มารับไปโรงพยาบาลพอดี ผมจึงขอให้พนักงานขับรถสาธิตวิธีการใช้รถ เริ่มจากเปิดประตูท้ายรถ ด้านหลังจะเป็นลิฟท์ยกรถเข็น ซึ่งจะลดระดับลงมาจนติดพื้น เพื่อให้คนพิการเข็นรถขึ้นไป[/b] พนักงานขับรถจะปรับที่ห้ามล้อให้มั่นคง แล้วค่อยกดปุ่มยกรถเข็นขึ้นไปในระดับเดียวกับพื้นรถ ปลดที่ห้ามล้อลง คนพิการจะเข็นรถเข้าไปได้ ด้านในรถตู้ มีลักษณะปรับเปลี่ยนให้ใส่รถเข็นขึ้นได้ 2-3 คัน และที่นั่งด้านข้างสำหรับผู้ติดตาม เมื่อขึ้นรถแล้วพนักงานขับรถจะล็อคล้อทั้ง 4 ข้าง ให้คนพิการคาดเข็มขัดนิรภัยถึงจะออกรถได้ [b]โดยขั้นตอนทั้งหมดตั้งแต่มารับขึ้นรถจนลงรถ พนักงานขับรถจะไม่มีการถูกเนื้อต้องตัวคนพิการเลย ทั้งหมดจะใช้ระบบอัตโนมัติ มีมาตรฐานจากประเทศญี่ปุ่นด้วยการกดปุ่มทั้งหมด เพื่อรักษาสิทธิของคนพิการ[/b] ป้องกันการสัมผัสตัว ลดปัญหาทั้งเรื่องการคุกคามทางเพศและการบาดเจ็บในการขนย้าย ซึ่ง[b]พนักงานขับรถเองก็จะได้รับการอบรมทั้งในเรื่องการขับรถปลอดภัย ทำเวิร์คช็อปกับผู้พิการ และอบรมด้านธรรมะกับการให้บริการ ก่อนจะรับเข้ามาทำงาน[/b]อีกด้วย ผมสัมภาษณ์เด็กพิการว่าใครเคยใช้รถตู้แบบนี้บ้าง แล้วมีความรู้สึกอย่างไร [b]เด็กๆ ทุกคนบอกว่าชอบ เพราะขึ้นรถได้รวดเร็ว ไม่ต้องลงจากรถเข็น แถมอยู่บนรถก็สนุก เพราะบางทีก็ได้ไปโรงพยาบาลพร้อมกับเพื่อน อยากให้มีรถแบบนี้อีกเยอะๆ[/b] เด็กผู้หญิงอีกคนบอกว่า เธอเคยไปงานวันเด็กโดยนั่งรถคันนี้ไปที่พิพิธภัณฑ์เด็ก ผู้บริหารโครงการฯ บอกว่า ในวันเด็กจะมีกิจกรรม CSR ของบริษัท กรุงเทพธนาคม จำกัด โดยให้พนักงานทุกแผนกที่อยากทำจิตอาสา ไม่ว่าจะเป็นวิศวกร บัญชี ธุรการ ฯลฯ มาช่วยเข็นรถให้เด็กๆ เพื่อพาเที่ยวด้วย บนถนนเส้นเดียวกันกับมูลนิธิฯ ด้านในจะเป็นศูนย์ส่งเสริมอาชีพคนพิการ ผู้พิการในศูนย์นี้ก็มักเรียกใช้บริการรถตู้ให้ไปรับเช่นกัน ผมได้เจอ คุณอำไพ สราญรื่น หรือผมเรียกว่า [b] “พี่อำไพ” เล่าว่า แต่ก่อนไม่ได้อยู่ที่นี่ก็เรียกรถตู้ของ กทม. ให้ไปรับที่บ้าน ผมจึงขออนุญาตถามว่า ขั้นตอนการเรียกรถให้มารับทำอย่างไร พี่อำไพเล่าว่า[/b] ถ้าจะไปวันไหน ต้องโทรไปจองล่วงหน้าก่อน 1-2 วัน โดยทาง กทม. จะเปิดสายให้โทรได้ตั้งแต่ 9 โมงเช้า ใครโทรได้ก่อนก็จะได้นัด พี่อำไพเล่าว่า [b]ต้องมีความตั้งใจโทรและต้องมีโชคด้วย เพราะไม่ถึง 5 นาที รถทั้ง 30 คันจะเต็มหมดแล้ว ผมหันไปถามผู้บริหารโครงการฯ ว่า รถจองเต็มทุกวันแบบนี้เลยเหรอ แล้วส่วนใหญ่คนพิการจะเรียกรถตู้ให้ไปรับไปส่งที่ไหนกันบ้าง ผู้บริหารโครงการฯ แจ้งว่า[/b] คนเต็มอย่างพี่อำไพพูดจริงๆ ซึ่งทางบริษัทจะให้สิทธิ์คนพิการที่จะไปโรงพยาบาลก่อนเสมอ เพราะถือเป็นเรื่องสำคัญเร่งด่วน แต่บางครั้งก็อาจจะมีขอไปเรื่องการทำงาน ทำธุระที่เขต เยี่ยมเพื่อนเยี่ยมญาติบ้าง ซึ่งถือเป็นส่วนน้อย รถตู้บริการคนพิการนี้จะวิ่งในเขตกทม. และปริมณฑลเท่านั้น [b]ผมถามพี่อำไพว่า แล้ววิธีโทรไปจองต้องแจ้งอะไรบ้าง แจ้งชื่อลงทะเบียนและเลขที่บัตรประชาชน ก็ได้ใช้แล้ว[/b] โดยทาง กทม. จะเช็คว่าเราเป็นคนพิการ หลังจากนั้นก็จะบอกสถานที่ที่จะไป และสถานที่ที่จะมารับ นัดหมายเวลากัน [b]ทุกอย่างฟรีหมด เสียแค่ค่าโทรศัพท์ที่โทรไปจองเท่านั้น[/b] ผมถามว่าถ้าไม่มีรถตู้บริการของ กทม. แล้วพี่อำไพจะทำอย่างไร พี่อำไพบอกว่าต้องเรียกแท็กซี่ ซึ่งเธอรู้ดีว่าแท็กซี่ไม่อยากจะรับคนพิการเท่าไหร่ เห็นอยู่ว่าว่าง แต่พอขับผ่านปิดไฟว่าไม่ว่างเสียอย่างนั้น พี่อำไพบอกว่า [b]แท็กซี่มักจะอ้างประจำว่า ท้ายรถติดถังแก๊สใส่รถเข็นเข้าไปไม่ได้ ซึ่งจริงๆ รถเข็นมันพับได้ หรือจะเอาไปใส่เก้าอี้ด้านหลังคนขับก็ได้ แต่เขาก็ไม่ยอม[/b] บอกว่าเดี๋ยวรถเข็นจะขูดเบาะรถเขาขาด ซึ่งจริงๆ แล้วรถเข็นไม่ได้มีวัสดุไปเกี่ยวเบาะให้ขาดได้ พี่อำไพพูดเหมือนกับเด็กๆ ที่มูลนิธิอนุเคราะห์คนพิการฯ ว่า อยากให้มีรถตู้บริการแบบนี้มากขึ้น รถตู้รับส่งผู้พิการและผู้สูงอายุที่ใช้รถเข็นฟรีไม่เสียเงิน