คำขอ'ลูกจ๋า..มาหาพ่อบ้าง'เฒ่าพิการถูกทิ้งใต้ถุนบ้าน
[b]สภาพความเป็นอยู่ของ “พ่อเฒ่าพิการ” อาศัยหลับนอนใต้ถุนบ้าน ใช้ชีวิตลำพัง มีเพียงแผ่นไม้กระดานปูพื้น หมอนและผ้าห่มจับฝุ่นราวผ้าขี้ริ้วไว้กอดยามเหงา[/b] ภายในบ้านหลังหนึ่งในพื้นที่บ้านบัวน้อย หมู่ 3 ต.โนนทองหลาง อ.บัวใหญ่ จ.นครราชสีมา บ้านไม้หลังเก่าสภาพถูกทิ้งร้างมานานจนใกล้ผุพัง มีเพียง [b] “ตาอินทร์” หรือ “นายอินทร์ พันธุ์สวัสดิ์” พ่อเฒ่าพิการวัย 70 ปี อาศัยใต้ถุนบ้านไว้หลับนอนเพื่อเฝ้ารอการกลับมาของลูกๆ กว่า 5 ปีแล้ว ที่โรคคนชราเข้ามาสร้างความลำบากให้กับชีวิตและร่างกายของตาอินทร์[/b] เมื่อจู่ๆ วันหนึ่งแขนขาของเขาก็ไม่มีแรงไปเสียดื้อๆ จากคนที่เคยเดินเหินไปไหนมาไหนได้สะดวก ทุกวันนี้ตาอินทร์ใช้สองมือสองเท้าของเขา ขยับตัวล้มลุกคลุกคลานด้วยความยากลำบาก จนต้องลงมานอนใต้ถุนบ้านซึ่งมีเพียงแผ่นไม้กระดานหมอนและผ้าห่มเก่าๆ
[b]ย้อนกลับไปหลาย 10 ปีก่อน วันที่ภรรยาพาลูกทั้ง 3 ย้ายจากบ้านออกไปอยู่ที่อื่น ตาอินทร์ในวันนั้นยังแข็งแรงไร้โรคภัยไข้เจ็บ เขาให้เหตุผลการไม่ย้ายตามภรรยาและลูกๆ ไปว่า เขาไม่อยากจากบ้านไปไหน ซึ่งทุกวันนี้ลูกๆ ของตาอินทร์เติบใหญ่และแยกย้ายไปมีครอบครัวกันหมด[/b] นานๆ ถึงจะส่งเงินมาให้ตาอินทร์สักครั้ง ปัจจุบันร่างกายของตาอินทร์ไม่เหมือนเก่า แขนขาไม่มีเรี่ยวแรงแม้จะขยับตัวไปไหนก็ลำบาก ทำได้เพียงนั่งๆ นอนๆอยู่บนแผ่นไม้ใต้ถุนบ้านเปิดโล่งที่ไม่มีความปลอดภัยแม้แต่น้อย [b]แต่ตาอินทร์ก็ยังใช้ชีวิตอย่างมีความหวัง....ว่าสักวันหนึ่ง “ลูกของเขาจะกลับมาหาบ้าง” ชีวิตของตาอินทร์โดดเดี่ยวลำพังมีเพียง "ป้าแจ้ด กุลนอก"พี่สาวของภรรยาคอยนำข้าวปลาอาหารมาประทังชีวิตให้ทุกวัน[/b]
หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เข้าช่วยเหลือเบื่องต้นแก่นายอินทร์ พันธุ์สวัสดิ์ พ่อเฒ่าพิการวัย 70 ปี