สไลด์โชว์ 'ร่วมแบ่งปันความฝันไทย-ลาว สู่เออีซี'

นายกฤษนะ ละไล

[/p] คอลัมน์ กฤษนะทัวร์ยกล้อ โดย... กฤษนะ ละไล : เมื่อวันที่ 9-10 ธันวาคมที่ผ่านมา ผมมีโอกาสเดินทางไป เยือนนครหลวงเวียงจันทน์ เมืองหลวงของ สปป.ลาว อีกครั้ง [b]เพื่อร่วมแบ่งปันความฝันกับเอสซีจีที่ไปมอบทุนการศึกษาให้แก่เด็กนักเรียนที่มีความประพฤติดีแต่ยากจนในประเทศลาว ใน โครงการ SCG Sharing the Dream กิจกรรมๆ ที่จัดกันมาอย่างต่อเนื่องเป็นปีที่ 4 แล้ว[/b] โดยปีนี้ ท่านนางแสงเดือน หล้าจันทะบูน รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการและการกีฬา สปป.ลาว ให้เกียรติมาเป็นประธานการมอบทุนการศึกษาในครั้งนี้ร่วมกับ คุณอารีย์ ชวลิตชีวินกุล ผู้บริหารระดับสูงของเอสซีจี ซิเมนต์-ผลิตภัณฑ์ก่อสร้าง เสร็จจากภารกิจสำคัญแล้วผมก็มีโอกาสเดินทางไปเที่ยวชมบรรยากาศการท่องเที่ยวและความเจริญของนครหลวงเวียงจันทน์ในช่วงรอยต่อสู่ประชาคมอาเซียน ซึ่งนครหลวงเวียงจันทน์ในปัจจุบันแม้จะเริ่มมีตึกอาคารทันสมัยใหญ่โตจากทุนต่างชาติ ทั้งจากจีน เกาหลีใต้ และชาติอื่นๆ ย่างกรายเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ แล้วก็ตาม แต่ลาวก็ยังคงรักษาเอกลักษณ์ความเป็นเมืองที่เรียบง่ายสงบงามเอาไว้ได้อย่างเหนียวแน่น ทะเลฝั่งลาว

ผู้หญิงลาวส่วนใหญ่ยังนิยมแต่งกายด้วยชุดประจำชาติ โดยเฉพาะผ้าซิ่น หรือผ้าถุงที่เย็บปักถักทอลวดลายหัตถศิลป์แบบพื้นบ้านพื้นเมืองของลาวที่สามารถพบเห็นได้โดยทั่วไปทั้งในเขตเมืองและชนบท ภาษาลาวยังเป็นภาษาที่มีเสน่ห์น่ารักเสมอสำหรับคนไทย ผมไปที่ วัดศรีสะเกษ วัดเก่าแก่โบราณในนครหลวงเวียงจันทน์ เพื่อเที่ยวชมพุทธศิลป์ที่สร้างขึ้นในสมัยเจ้าอนุวงศ์ เมื่อปี 2361 ตรงกับสมัยรัชการที่ 2 ของไทย ตรงประตูทางเข้าจะมีป้ายภาษาลาวเขียนไว้ชัดเจนว่า “ซื้อปี้ทางนี้” ซึ่งคำว่า “ปี้” ในภาษาลาวหมายถึงตั๋ว หรือ TICKET ในภาษาอังกฤษ ซึ่งความหมายจะต่างจากภาษาไทยโดยสิ้นเชิง เพราะคำว่าปี้ ในภาษาไทยเป็นคำกริยา หมายถึง ร่วมเพศเพื่อสืบพันธุ์ ดังนั้นหากใครไปลาว หรือจะเข้าชมสถานที่ต่างๆ แล้วมีคนมาพูดว่า “มีปี้มั้ย” หรือ “ขอปี้หน่อย” ก็อย่าได้ตกใจไป เพราะนั่นหมายถึงว่าเขาต้องการดูตั๋ว หรือต้องการให้คุณไปซื้อตั๋วเพื่อเข้าชมสถานที่ต่างๆ นั่นเอง นอกจากศิลปวัฒนธรรมพื้นบ้านพื้นเมืองของลาวแล้ว มาลาวต้องไปเที่ยวชมธรรมชาติด้วยครับ เพราะธรรมชาติต้นไม้ป่าเขาในลาวถือว่ายังอุดมสมบูรณ์อยู่มาก เมื่อตอนที่ผมนั่งอยู่บนเครื่องบิน ช่วงที่เครื่องบินกำลังลดระดับเพื่อลงจอดในสนามบินที่เวียงจันทน์ มองออกไปนอกหน้าต่างเครื่องบินจะเห็นทัศนียภาพที่เป็นธรรมชาติของลาว สีเขียวตระการตาหนาแน่นเต็มไปหมด เห็นแล้วสบายตาสบายใจ แต่ก็อดนึกไปไม่ได้ว่าลาวจะรักษาสภาพความเป็นธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์แบบนี้ไปได้อีกนานแค่ไหนหนอ ขออย่าให้เป็นเหมือนในหลายประเทศ (รวมถึงเมืองไทย) ที่ป่าไม้ถูกแผ้วถางรุกรานด้วยน้ำมือมนุษย์ไปอย่างมากมายจนน่าใจหาย แหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติผสมผสานกับการก่อสร้างของมนุษย์ที่น่าสนใจอีกแห่งหนึ่งในลาว คือ เขื่อนน้ำงึม ที่เมืองแก้วอุดม แขวงเวียงจันทน์ แหล่งผลิตไฟฟ้าขนาดใหญ่ของลาว ที่นอกจากจะผลิตไฟฟ้าสำหรับไว้ใช้จ่ายในเวียงจันทน์แล้ว ลาวยังส่งพลังงานไฟฟ้าจากเขื่อนนี้ขายให้แก่ประเทศไทยเป็นจำนวนมากในแต่ละปีด้วย เขื่อนนี้อยู่ห่างจากนครหลวงเวียงจันทน์ประมาณ 90 กิโลเมตร แต่ด้วยสภาพถนนที่ยังไม่ค่อยดีนักทำให้การเดินทางไปเขื่อนน้ำงึมแห่งนี้ต้องใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมง แต่ก็เพลิดเพลินไปอีกแบบ ทำให้ได้เห็นวิถีชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์ของชาวลาวตาม 2 ฟากฝั่งทาง ตลอดเส้นทางจากเมืองหลวงเวียงจันทน์ไปยังชนบทที่เขื่อนน้ำงึม ท่านนางแสงเดือน หล้าจันทะบูน รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการและการกีฬา สปป.ลาว ให้เกียรติมาเป็นประธานการมอบทุนการศึกษาในครั้งนี้ร่วมกับ คุณอารีย์ ชวลิตชีวินกุล ผู้บริหารระดับสูงของเอสซีจี ซิเมนต์-ผลิตภัณฑ์ก่อสร้าง