สไลด์โชว์ วอนช่วย ‘เฒ่าชราตาเดียว’ ไม่มีบัตรสุดลำบาก พิการทั้งผัวเมีย

[b] ‘พ่อเฒ่าชราตาเดียว’ สู้ชีวิตตั้งแต่เกิดยันแก่ เคยเป็นผู้รับเหมาร่ำรวย แต่ชะตาพลิกผันถูกเมียขี้หึงสาดน้ำกรดจนตาบอด ได้เมียใหม่คราวนี้พากันเร่ร่อนหางานไปทั่วจนแก่ตัวทำงานไม่ไหว เมียก็มาพิการ สุดท้ายต้องขออาศัยอยู่กับเมียของเพื่อน[/b]... นายสงบ หนูทอง อายุ 76 ปี ชายชราพิการตาข้างขวาบอดสนิท และภรรยา

เมื่อเวลา 10.30 น. วันที่ 3 ส.ค. 58 ผู้สื่อข่าว จ.นครศรีธรรมราช ได้รับแจ้งจากชาวบ้าน ว่า[b]พบชายชราพิการตาขวาบอด เหลือตาข้างซ้ายที่มองเห็นแต่ก็เลือนรางเต็มที ทั้งไม่เคยได้รับเงินช่วยทั้งเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ คนพิการตามระเบียบของทางราชการเนื่องจากไม่มีบัตร จึงไม่มีสิทธิ์[/b] ต้องเร่ร่อนและไปขออยู่อาศัยกับเพื่อนเก่า ที่บ้านเลขที่ 21 หมู่ 15 ต.เสาเภา อ.สิชล จ.นครศรีธรรมราช จึงเดินทางไปตรวจสอบที่บ้านหลังดังกล่าว พบเป็นบ้านของนางชะนี แสนภักดี อายุ 58 ปี มีอาชีพขายขนมจีนในตลาดแม่กิ้มส้อง ต.เสาเภา อ.สิชล นางชะนี แสนภักดี เจ้าของบ้านเปิดเผยว่า ตนเป็นม่าย สามีตายไปแล้ว 2 ปี ปกติอาศัยอยู่เพียงคนเดียว จนกระทั่งเมื่อ 3 เดือนที่ผ่านมา ได้มี[b]นายสงบ หนูทอง อายุ 76 ปี ชายชราพิการตาข้างขวาบอดสนิท ซึ่งเป็นเพื่อนเก่าของสามี พร้อมด้วยนางจุน ภูชุมแสง อายุ 51 ปี เมียของนายสงบ เดินทางมาขออาศัยอยู่ด้วยชั่วคราว ตนรู้สึกสงสารคนทั้งสอง จึงอนุญาตให้อาศัยอยู่บริเวณหลังบ้านติดกับตัวบ้าน[/b] ซึ่งเดิมเป็นโรงเรือนที่ใช้จอดรถ เทพื้นคอนกรีตยกระดับสูงขึ้น 50 ซม. กว้าง 3 เมตร ยาว 3 เมตร ทีแรกพ่อเฒ่าและภรรยาจะขอพักอยู่ชั่วคราวแค่ 10 วัน แต่ตนเห็นว่า หากคนทั้งสองต้องหอบหิ้วเร่ร่อนกันไปเรื่อยๆ ชีวิตจะตกระกำลำบากมากกว่านี้ จึงอนุญาตให้อาศัยอยู่ในโรงรถของตนต่อจนถึงขณะนี้ผ่านมากว่า 3 เดือนแล้ว สภาพความเป็นอยู่มีเพียงเสื่อ หมอน และมุ้งเก่าๆ สำหรับหลับนอนเท่านั้น ทางด้าน[b]นายสงบ หนูทอง พ่อเฒ่าวัย 76 ปี เปิดเผยว่า[/b] ตนมีภูมิลำเนาเดิมอยู่ ต.เทพราช อ.สิชล จ.นครศรีธรรมราช และได้ออกจากบ้านตั้งแต่ 2505 ไปมีครอบครัวอยู่ที่ ต.เสาธง อ.ร่อนพิบูลย์ จ.นครศรีธรรมราช มีอาชีพรับเหมาก่อสร้าง ถือเป็นผู้มีฐานะดีคนหนึ่ง แต่[b]ชีวิตต้องมาพบกับความวิบัติ เนื่องจากความหึงหวงของภรรยาที่ใช้น้ำกรดสาดใส่จนกลายเป็นคนพิการตาขวาบอดสนิท[/b] มีแผลเป็นและรอยด่างเต็มใบหน้ารวมทั้งลำคอและลำตัวด้านซ้าย จนต้องเลิกรากับภรรยาไปโดยปริยาย [b]นายสงบ กล่าวต่อว่า[/b] จากนั้นตนออกมาต่อสู้ชีวิตเพียงลำพัง พาร่างกายและดวงตาที่เหลือเพียงข้างเดียวตระเวนไปทำงานก่อสร้างในหลายจังหวัด จนเมื่อปี 2518 ได้ไปทำงานที่ จ.สงขลา และได้พบกับนางจุน ภูชุมแสง อายุ 51 ปี มีภูมิลำเนาเดิมอยู่บ้านเลขที่ 107 หมู่ 4 ต.ทุ่งโพธิ์ อ.ตะพานหิน จ.พิจิตร ซึ่งเป็นคนงานก่อสร้างด้วยกัน จึงตกลงปลงใจเช่าบ้านอยู่กินเป็นสามีภรรยามาจนถึงทุกวันนี้ ที่พักอาศัยชั่วคราวในโรงเรือนที่ใช้จอดรถ