หนุ่มพิการหัวใจนักสู้ ทำงานรายได้เดือนหลายหมื่น ไม่ท้อชีวิตเชื่อสุขทุกข์ของคู่กัน
หนุ่มพิการหัวใจนักสู้ เปิดบ้านรับซ่อมเครื่องไฟฟ้าทุกชนิด รับตัดต่อคลิปวิดีโอ หาเงินเลี้ยงตัวเองได้เดือนละหลายหมื่น ภูมิใจแม้เกิดมาไม่ครบ 32 ประการเหมือนคนอื่น แต่ก็ทำชีวิตให้มีคุณค่าได้
คนเราเกิดมาไม่เท่ากัน นายพูนสิน ยั่งยืน อายุ 39 ปี หนุ่มพิการหัวใจนักสู้ ชาว จ.สุรินทร์ มือพิการ 2 ข้าง เท้าลีบต้องใส่ขาเทียม ไม่ย่อท้อชีวิต เปิดบ้านรับซ่อมเครื่องไฟฟ้าทุกชนิด รับตัดต่อคลิปวิดีโอ หาเงินเลี้ยงตัวเองได้เดือนละหลายหมื่นบาท ไม่เป็นภาระครอบครัว ภูมิใจที่ได้เกิดมาแม้มีไม่ครบ 32 ประการเหมือนคนอื่น แต่ก็ทำชีวิตให้มีคุณค่าได้
“พูนสิน” อาศัยอยู่กับพี่สาว ที่บ้านเลขที่ 5 หมู่ 3 หมู่บ้านกะเพอโร ต.ตาวัง อ.บัวเชด จ.สุรินทร์ ด้วยความที่เป็นหนุ่มโสด แต่ละวันเขาจะหมกหมุ่นอยู่กับการซ่อมเครื่องไฟฟ้าทุกชนิด ทำคอมพิวเตอร์ ตัดต่อคลิปวิดีโอ และหาความรู้ใหม่ๆ เพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานอยู่เสมอ เขาใช้ใต้ถุนบ้านเปิดเป็นร้านเล็กๆ ชาวบ้านมักจะนำเครื่องไฟฟ้า มาให้ซ่อมอยู่เป็นประจำ และยังให้ฉายาว่า “ช่างเดี่ยวประจำตำบล”
พูนสิน เล่าว่า ตนเองพิการมาตั้งแต่เกิด และเป็นลูกคนสุดท้องในจำนวนพี่น้อง 6 คน ครอบครัวมีอาชีพเกษตรกรเป็นหลัก พ่อรับราชการครูประชาบาล ตำแหน่งครูใหญ่ ซึ่งสถานะเท่าเทียมกับชาวบ้านไม่ได้เพอร์เฟกต์อะไร ตอนเด็กๆ พ่อก็พาไปหว่านแหตกปลาตามห้วยหนองคลองบึง ไม่ได้ดีกว่าคนอื่นเขา
หลังเรียนจบมัธยมปลาย ได้เข้าสมัครโรงเรียนหลายแห่ง แต่ก็เป็นความโชคดีที่พี่สาวแนะนำให้ไปสอบที่ จ.ชลบุรี และชิงทุนเรียนฟรี จนได้ที่วิทยาลัยเทคโนโลยีพระมหาไถ่ พัทยา ซึ่งเป็นโรงเรียนฝึกวิชาชีพสำหรับคนพิการโดยตรง มีหลายสาขาให้เลือก ตนได้เลือกเรียนสาขาอิเล็กทรอนิกส์ฮาร์ดแวร์ เพราะความชอบและหวังช่วยลดค่าใช้จ่ายให้กับครอบครัว
ระหว่างที่เรียนอยู่ ก็ได้ร่วมทำกิจกรรมกับทางวิทยาลัยฯ หลายอย่าง วันหนึ่งทางวิทยาลัยฯ เห็นว่าตนชอบดนตรี มีความสามารถแต่งเพลง เลยส่งไปประกวด จนได้เป็นตัวแทนของ จ.ชลบุรี และเคยแต่งเพลงประกวดของคนพิการได้รางวัลที่ 2 มาก่อน ทุกวันนี้ยามว่าง ตนก็จะหยิบกีตาร์มานั่งเล่นแต่งเพลงไปด้วย หลายอย่างก็อาศัยครูพักลักจำฝึกฝนจนชำนาญ
เมื่อเรียนจบหลักสูตร ตนเริ่มจากเป็นช่างประจำร้านซ่อมเครื่องไฟฟ้าหาประสบการณ์ ก่อนจะมาเปิดร้านของตัวเองอยู่แถวพัทยา จ.ชลบุรี นานเกือบ 20 ปี กระทั่งสูญเสียแม่ไปด้วยโรคร้าย จึงได้กลับมาอยู่ที่บ้าน เพราะคำขอร้องของพ่อและพี่สาวให้มาอยู่เป็นเพื่อน จึงได้เปิดร้านรับซ่อมอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆ ที่ใต้ถุนบ้าน แต่ไม่นานก็มาเสียพ่อไปด้วยโรคชราอีกคน
ร้านซ่อมเครื่องไฟฟ้าของตนไปได้ดี ชาวบ้านส่วนใหญ่จะนำทีวี ตู้เย็น เครื่องซักผ้า และคอมพิวเตอร์มาให้ซ่อม ซึ่งก็คิดราคากันเองไม่แพง ตนมีรายได้วันละ 800-900 บาท นอกจากนี้ยังรับทำดนตรีเรียบเรียงเสียงประสาน ตัดต่อคลิป/วิดีโอ ทุกวันนี้มีความสุขกับงานที่รัก ส่วนพี่ๆ ก็ทำส่วนไร่นาตามปกติ
“ถึงแม้ว่าตนเองจะมีร่างกายที่ไม่ครบ 32 ประการ เหมือนกับคนอื่นเขา แต่อาศัยประสบการณ์ในการทำงานที่ผ่านมาร่วม 20 ปี ในการซ่อมเครื่องไฟฟ้า ใครเอาอะไรมาซ่อมได้หมด การที่ตนมาถึงจุดนี้ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องอาศัยความขยัน อดทน ใฝ่เรียนรู้”
พูนสิน ทิ้งท้ายว่า ขอฝากไปถึงผู้พิการและผู้ที่กำลังท้อแท้ในชีวิตว่า ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ ขอให้ลุกขึ้นสู้ ไม่ว่าจะเจอปัญหาหรืออุปสรรคอะไร อย่าท้อแท้สิ้นหวัง ให้มีแรงต่อสู้ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปได้ ตั้งสติดีๆ ให้คิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติ สุข ทุกข์ ร้าย ดี เป็นของคู่กัน
ที่มา: เดลินิวส์ออนไลน์/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 6 ก.พ.66
วันที่โพสต์: 6/02/2566 เวลา 13:27:05 
