“คริสโตเฟอร์ เบญจกุล” อดีตดาราแม้พิการกว่า 20 ปี ไม่ท้อ อโหสิกรรมให้คนก่อ ขอสู้อย่างมีความสุข!
รายการ ฅนจริงใจไม่ท้อ วันเสาร์ที่ 29 มกราคม 2565 ที่ผ่านมา พาคุณผู้ชมไปติดตามชีวิตของ “คริสโตเฟอร์ เบญจกุล” อดีตดาราอนาคตไกลและคงเป็นฮีโร่ในดวงใจของใครหลายๆ คน จากการที่เขาทำความดีช่วยเหลือผู้อื่น แต่กลับต้องกลายเป็นคนพิการมา 20 กว่าปีแล้ว ชีวิตวันนี้ของเขาเป็นอย่างไรบ้าง ลองไปติดตามกัน
หลายคนคงยังไม่ลืมเหตุการณ์อดีตดาราอนาคตไกล “คริสโตเฟอร์ เบญจกุล” ผู้มีน้ำใจลงไปช่วยเหลือผู้บาดเจ็บจากอุบัติเหตุเมื่อ 20 กว่าปีก่อน แต่โชคร้าย เขากลับประสบอุบัติเหตุซ้ำซ้อน จากคนเมาแล้วขับ ทำให้เขาเกือบเอาชีวิตไม่รอด แม้สุดท้ายจะรอดมาได้ แต่ก็กลายเป็นคนพิการตั้งแต่วัย 20 ต้นๆ
"ก่อนเกิดอุบัติเหตุ ผมเป็นนักศึกษาอยู่มหาวิทยาลัยเอแบคปี 3 ตอนนั้นก็เดินแบบ เล่นละคร ทำโฆษณา อะไรพวกนี้"
ย้อนเหตุการณ์...วันเกิดเหตุ!!
"วันนั้นผมไปเที่ยวหัวหินกับเพื่อนกับแฟนเขา เขาบอก เขาเรียนจบ จะแต่งงาน เดี๋ยวผมถ่ายรูปให้ ผมชอบถ่ายภาพอยู่แล้ว ก็ไปกิน ไปเล่น ไปเที่ยวถ่ายรูปกันยันเย็นยันค่ำ 4 ทุ่ม เพื่อนบอก ค้างด้วยกันคริส จะดีเหรอ ชาย 2 หญิง 1 นะ กลับกันเถอะ ขากลับบน ถ.เพชรเกษม ก็เจอมอเตอร์ไซค์คว่ำอยู่"
"ผมก็บอกเพื่อน ช้าๆ ดูว่าเกิดอะไรขึ้น ก็เห็นผู้ชายผู้หญิงนอนอยู่กับพื้น ก็ลงไปดู ...ก็บอกเพื่อนตามรถ รพ.ให้หน่อย เพื่อนบอก แล้วคริสล่ะ เดี๋ยวเราจะนั่งคุยกับคนเจ็บให้เขามีสติ คนขับมอเตอร์ไซค์มาข้างหลัง เขาเมาไง เขาก็มาชนข้างหลัง เรากระเด็นไป 9 เมตร ศีรษะไปกระแทกเสาไฟ โพละปั๊บ น็อคเลย"
อุบัติเหตุจากการทำความดีช่วยเหลือผู้อื่นในครั้งนั้น ไม่เพียงทำให้ "คริส" ในวัย 20 ต้นๆ บาดเจ็บสาหัส และหมดสติไป 10 วัน แต่ยังต้องรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลนานถึง 3 ปีอีกด้วย
"เหมือนเด็กเกิดใหม่เลย มาเริ่มหัดพูด หัดกิน หัดเดิน หัดเขียน หัดขยับ ใหม่ทุกอย่าง เหมือนเด็กใหม่เลย (ถาม-ทำใจนานไหมกว่าจะรับได้?) ไม่นาน เพราะเราอยู่ในสภาพนั้น เราก็ต้องยอมรับมัน ยอมรับอะไรง่ายๆ มันก็ง่ายหมดนะ"
"งานต่างๆ (งานแสดง ถ่ายแบบ ฯลฯ) ก็หายไปเลย รายได้ที่เคยได้มาทุกเดือนๆ ก็หายไป เรียนอยู่ก็ต้องดรอปเรียนไป แฟนคบอยู่ เขาก็ คริส บ๊ายบาย"
แม้ต้องสูญเสียอะไรหลายๆ อย่าง แต่ด้วยหัวใจที่ไม่เคยท้อ คริสจึงมุ่งมั่นเรียนจนจบปริญญาตรี (คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ (เอแบค) และพยายามหางานทำ เพื่อไม่เป็นภาระของครอบครัว
ปัจจุบัน คริสทำงานอยู่ที่ศูนย์พัฒนาและฝึกอบรมคนพิการแห่งเอเชียและแปซิฟิก (APCD) ในตำแหน่งเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ ซึ่งศูนย์นี้ฝึกอาชีพหลายๆ อย่างให้คนพิการทุกประเภท เช่น ทำขนมปัง (Yamazaki) ทำช็อกโกแลต (Mark Rin) ฝึกชงกาแฟเป็นบาริสต้า พร้อมกับมีร้าน 60 Plus Bakery & cafe ให้ได้ทำงานจริง
คริสทำงานที่ APCD มาหลายปีแล้ว เขาไม่เพียงคอยให้กำลังใจน้องๆ ผู้พิการที่มาฝึกอาชีพให้สู้ๆ แต่เขายังมีอารมณ์ขัน และเป็นที่รักของทุกคนอีกด้วย
"พี่คริสนิสัยดี รักน้องๆ ทุกคน พูดจาดี สุภาพ ตลกด้วย ใครๆ ก็ชอบ เขาสอนวิธีขายของ สอนให้เข้ากับเพื่อนร่วมงานได้" บอม หนึ่งในพนักงานผู้พิการของร้าน 60 Plus Bakery & café
"คุณคริสเป็นคนที่คอยให้กำลังใจกับคนพิการหรือเปราะบางหรือกำลังท้อแท้ พูดให้ลุกขึ้นมาสู้ เขาจะพูดบ่อยๆ คำว่า สู้ๆ นะครับ ก็มีหลายสถาบันหลายองค์กรเชิญเขาไปช่วยพูดเพื่อให้กำลังใจกับคนที่กำลังท้อถอย..." พิรุณ ลายสมิต ผู้อำนวยการบริหาร APCD
ยุคแรกๆ ที่ร้าน 60 Plus Bakery & cafe ยังไม่เป็นที่รู้จัก คริสถึงกับใช้วิธีนำขนมไปเดินขายหน้าร้าน-ริมถนนให้กับผู้สัญจรไปมา ทั้งที่คริสเองก็ต้องมีไม้เท้าไว้ช่วยค้ำยันเวลาเดิน
“(ถาม-เราเคยเป็นดารา ไปเดินขายขนม ไม่รู้สึกอายหรือ?) อายทำไม ไม่ได้ปล้นใครนี่ ผมมาเสิร์ฟสินค้าให้คุณ ถ้าคุณชอบ คุณซื้อ ก็ขอบคุณครับ ถ้าคุณไม่ชอบ ไม่ซื้อ ก็ไม่ว่าอะไร เพียงแต่เอาสินค้าที่คนพิการทำมาเสนอขายคุณ"
นอกจากงานหลักที่ APCD และ 60 Plus Bakery & cafe แล้ว คริสยังใช้เวลาในวันหยุด ช่วยภรรยาขายน้ำส้มคั้นอีกด้วย ซึ่งต้องฟันฝ่าอุปสรรคย้ายที่ขายมาหลายที่แล้ว เคยแม้กระทั่งต้องเปิดท้ายขายน้ำส้มริมถนน และต้องคอยหนีเทศกิจ โชคดีที่น้ำส้มคั้นของคริสมีขายที่ร้าน 60 Plus Bakery & cafe ด้วย
แม้อุบัติเหตุจะผ่านมากว่า 20 ปีแล้ว แต่ยังคงบั่นทอนสุขภาพของคริสจนถึงปัจจุบัน
"สุขภาพตอนนี้ เรียกว่า 95% ดีกว่า ขาซ้ายยกได้ 90 องศา นั่งยองๆ ไม่ได้ เดินไปไหนยังลำบาก เพราะขาซ้ายยังงอไม่ได้เยอะ สมองก็โอเคนะ ความคิด แต่มีลืมง่ายขึ้น การได้ยินลดลง มองเห็นโอเค จมูกไม่ได้กลิ่น ลิ้นไม่รู้รส หวานพอได้ ขมพอได้ เปรี้ยวไม่รู้เรื่องเลย..."
อโหสิกรรม…ให้คนก่อ!!
“(ถาม-ทุกวันนี้ยังโกรธคนที่ขี่รถมอเตอร์ไซค์ชนเราไหม?) จะไปโกรธเขาให้ได้อะไร หน้าเขาผมก็ไม่เคยเห็นเลย ผมก็อโหสิกรรมให้ มีหมอดูบอก ผมเคยไปฆ่าเขาเมื่อชาติที่แล้ว เขามาคืนชาตินี้ ถ้าผมยังเจ็บแค้นเคืองโกรธเขา ชาติหน้าก็คืนกัน เอาเถอะ จบๆ เถอะ ต่างคนต่างอยู่ละกัน"
“(ถาม-ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ยังคิดจะลงไปช่วยผู้บาดเจ็บอยู่ไหม?) ลง แต่จะไปนั่งอีกฝั่ง แทนที่จะหันหลังให้ถนน จะหันหน้า ไปนั่งอีกฝั่ง หรือไม่ก็เอายางอะไหล่เพื่อนมาวางแบริเออร์กั้นไว้ (ถาม-เคยคิดบ้างไหม ถ้าวันนั้นเราไม่ได้ลงไปช่วยเขา ทุกวันนี้เราก็ไม่ต้องมาพิการแบบนี้?) จริงๆ ไม่เคยคิดนะ ไม่เคยสนใจ มันเกิดขึ้นมาแล้ว ก็ให้มันเกิดไปเถอะ"
ฮีโร่...ผู้ศรัทธาความดี ไม่ทุกข์-ไม่ท้อ!!
"จะไปทุกข์ทำไมกับชีวิต เราตื่นมาเราก็ยิ้ม มีความสุข เราก็โอเค มองกระจกแล้วยิ้ม มีความสุขดี แค่นี้พอแล้ว"
"ผมนับถือพ่อหลวง ผมเห็นท่านสู้จริงๆ เท่าที่เคยดูสารคดีท่าน ผมดูมาตั้งแต่เด็กๆ พ่อดูข่าวตอนเย็น ก็นั่งดูกับพ่อ ทางนี้ไปไม่ได้ ท่านหาทางไปจนไปได้ จนไปถึงชาวเขา ท่านไปถึงให้ได้ ท่านสู้จริงๆ ท่านเป็นตัวอย่าง ต้องสู้อย่างท่าน"
"ฝากสำหรับคนที่ท้อ ท้อไว้ให้ลิงถือ ไม่ใช่ลิง คุณก็อย่าท้อนะ ให้คุณตั้งเป้าหมายว่าคุณจะไปถึงไหน แล้วพยายามไปให้ถึงให้ได้"
หากท่านใดต้องการอุดหนุนขนมปังอร่อยๆ ฝีมือผู้พิการและน้ำส้มคั้นสดๆ ของคริส แวะไปได้ที่ร้าน 60 Plus Bakery & cafe ถนนราชวิถี แยกตึกชัย เปิดบริการวันจันทร์-ศุกร์ หรือที่เพจเฟซบุ๊ก 60 Plus Bakery & cafe ทางร้านมีโครงการสะพานบุญ ให้ผู้สนใจร่วมบริจาคขนมปังและน้ำส้มคั้นของคริสเพื่อมอบให้แก่ผู้ด้อยโอกาสในสังคมด้วย (หรืออีกหนึ่งช่องทางในการติดต่อน้ำส้มของคริส โทร 062-232-9456)
ที่มา: mgronline.com/มูลนิธิพัฒนาคนพิการไทย 3 ก.พ.65
วันที่โพสต์: 4/02/2565 เวลา 10:50:51 
