วอนผู้ใจบุญ ช่วยหญิงพิการร่างแคระ ป่วยมะเร็ง
วอนช่วยเหลือหญิงพิการ ร่างแคระ ป่วยมะเร็ง อาศัยอยู่กับพี่สาวและแม่วัยชรา สุดอนาถ นั่งทำงานรับจ้างห่อสบู่นานหลายปีจนเดินไม่ได้แถมร่างกายทรุดลงเรื่อยๆเหตุมะเร็งร้ายกัดกิน...
วันนี้ (8 มี.ค. 56) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ได้รับแจ้งจากพลเมืองดีว่า ที่บ้านสัมฤทธิ์ หมู่ 2 ต.สัมฤทธิ์ อ.พิมาย จ.นครราชสีมา มีหญิงพิการ ร่างแคระ ป่วยเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย อาศัยอยู่ที่บ้านของพี่สาว ใช้ชีวิตด้วยความยากลำบาก หลังรับแจ้งจึงเดินทางไปตรวจสอบ
เมื่อไปถึงพบ น.ส.เต่า โคกทอง อายุ 42 ปี อาศัยอยู่ที่บ้านหลังดังกล่าว พร้อมกับแม่ซึ่งอยู่ในวัยชรา สภาพร่างกายแคระแกร็น ขาทั้งสองข้างไร้เรี่ยวแรง เดินไม่ได้ และยังมีอาการไออยู่ตลอดเวลา เวลาไปไหนมาไหนต้องค่อยๆ ถูไถไปอย่างยากลำบาก เป็นที่น่าเวทนาแก่ผู้พบเห็นยิ่งนัก
จากการสอบถาม น.ส.เต่า เล่าว่า ตนเรียนหนังสือถึงแค่ชั้น ป.2 ก็ต้องออกมา เพราะความยากจนของครอบครัว ประกอบทนถูกเพื่อนๆ ล้อเลียนให้อับอายไม่ไหว ต่อมาตนก็รับจ้างห่อสบู่อยู่ที่หมู่บ้าน ทำมานานหลายปี โดยนั่งทำงานทั้งวันเพื่อแลกกับค่าจ้างอันน้อยนิด มาวันหนึ่งก็รู้ตัวว่าแข้งขาตนเองไร้เรี่ยวแรงโดยไม่ทราบสาเหตุ ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่สามารถลุกเดินได้อีกเลย เวลาไปไหนมาไหนค่อยๆ ใช้แขนที่พอมีแรงช่วยขยับตัวถูไถไปตามยถากรรม กระทั่ง 3-4 ปีที่ผ่านมา ตนมีอาการแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก ปวดท้องไม่หยุด จึงเดินทางไปตรวจอาการที่ รพ.พิมาย ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ตนได้ออกจากบ้านไปพบเห็นโลกภายนอก เนื่องจากเมื่อก่อนไม่กล้าออกไปไหนเพราะอับอายในสภาพร่างกายของตัวเองที่ไม่เหมือนใครๆ
น.ส.เต่า เล่าต่อว่า ภายหลังได้รับการตรวจ แพทย์แจ้งว่าตนป่วยเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย สร้างความเสียใจให้ตนอย่างมาก เพราะรู้ดีว่าเมื่อเป็นโรคนี้แล้วไม่มีทางรักษาหายได้ และไม่รู้ด้วยว่าทำไมตนเองถึงเป็นโรคร้ายเช่นนี้ได้ ต่อมาแพทย์ได้ส่งตัวไปทำเคมีบำบัดที่ รพ.มหาราชนครราชสีมา ซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านประมาณ 40 กม. เดือนละครั้ง ต้องจ้างคนอุ้มและเสียค่ารถเที่ยวละกว่า 1 พันบาท ลำพังจะกินไปวันๆ ยังไม่มี จนตนต้องผิดนัดหมอหลายครั้ง ส่งผลให้อาการเริ่มทรุดหนักลงเรื่อยๆ เจ็บทรมานปวดอย่างแสนสาหัส
พร้อมกันนี้ หญิงพิการร่างแคระ ยังกล่าวด้วยว่า ตนไม่อยากจากแม่ไปไหน เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยห่างกันเลย ส่วนพ่อเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว ถึงอย่างไรตนก็จะพยายามสู้ชีวิตต่อไป เพื่อหวังว่าจะได้อยู่กับแม่และพี่สาวให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่อยากนั่งทรมานรอคอยวันตาย
ทางด้าน นางชวน ศรศิลป์ พี่สาวที่ดูแลและให้ที่อยู่อาศัย บอกว่า ตนไม่ได้ประกอบอาชีพอะไร ทุกวันนี้อาศัยรับจ้างญาติอีกคนที่บ้านอยู่ใกล้ๆ กันทำกับข้าวขาย รายได้พอเลี้ยงปากท้องไปวันๆ ที่ผ่านมาตนดูแล น.ส.เต่า น้องสาว และแม่ที่แก่ชรามาตลอด แต่บางครั้งเมื่อมีงานรับจ้างตัดอ้อย หรือดำนา ตนก็ต้องไปหาเงิน ทิ้งน้องสาวให้ช่วยตัวเองไปตามยถากรรม ที่ผ่านมา ก็ได้รับการช่วยเหลือจากสื่อมวลชนช่องหนึ่ง แต่เงินที่มีผู้ใจบุญบริจาคมาก็หมดไปกับการรักษาน้องสาวและซื้อข้าวกินเพราะครอบครัวของตนไม่มีที่ดินทำกิน
ทั้งนี้ สำหรับผู้ใจบุญที่สนใจ ต้องการช่วยเหลือได้ที่บัญชีประเภทเผื่อเรียก ธนาคารออมสิน สาขาพิมาย ชื่อบัญชี น.ส.เต่า โคกทอง เลขที่บัญชี 020-058-493-725 หรือโทรสอบถาม นางสุภารัตน์ (ญาติ) 082 4590417.
ขอบคุณ... http://www.thairath.co.th/content/region/331084 (ขนาดไฟล์: 167)
แสดงความคิดเห็น
รายละเอียดกระทู้
วอนช่วยเหลือหญิงพิการ ร่างแคระ ป่วยมะเร็ง อาศัยอยู่กับพี่สาวและแม่วัยชรา สุดอนาถ นั่งทำงานรับจ้างห่อสบู่นานหลายปีจนเดินไม่ได้แถมร่างกายทรุดลงเรื่อยๆเหตุมะเร็งร้ายกัดกิน... วันนี้ (8 มี.ค. 56) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ได้รับแจ้งจากพลเมืองดีว่า ที่บ้านสัมฤทธิ์ หมู่ 2 ต.สัมฤทธิ์ อ.พิมาย จ.นครราชสีมา มีหญิงพิการ ร่างแคระ ป่วยเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย อาศัยอยู่ที่บ้านของพี่สาว ใช้ชีวิตด้วยความยากลำบาก หลังรับแจ้งจึงเดินทางไปตรวจสอบ น.ส.เต่า โคกทอง อายุ 42 ปี พิการ ร่างแคระ ป่วยมะเร็ง เมื่อไปถึงพบ น.ส.เต่า โคกทอง อายุ 42 ปี อาศัยอยู่ที่บ้านหลังดังกล่าว พร้อมกับแม่ซึ่งอยู่ในวัยชรา สภาพร่างกายแคระแกร็น ขาทั้งสองข้างไร้เรี่ยวแรง เดินไม่ได้ และยังมีอาการไออยู่ตลอดเวลา เวลาไปไหนมาไหนต้องค่อยๆ ถูไถไปอย่างยากลำบาก เป็นที่น่าเวทนาแก่ผู้พบเห็นยิ่งนัก จากการสอบถาม น.ส.เต่า เล่าว่า ตนเรียนหนังสือถึงแค่ชั้น ป.2 ก็ต้องออกมา เพราะความยากจนของครอบครัว ประกอบทนถูกเพื่อนๆ ล้อเลียนให้อับอายไม่ไหว ต่อมาตนก็รับจ้างห่อสบู่อยู่ที่หมู่บ้าน ทำมานานหลายปี โดยนั่งทำงานทั้งวันเพื่อแลกกับค่าจ้างอันน้อยนิด มาวันหนึ่งก็รู้ตัวว่าแข้งขาตนเองไร้เรี่ยวแรงโดยไม่ทราบสาเหตุ ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่สามารถลุกเดินได้อีกเลย เวลาไปไหนมาไหนค่อยๆ ใช้แขนที่พอมีแรงช่วยขยับตัวถูไถไปตามยถากรรม กระทั่ง 3-4 ปีที่ผ่านมา ตนมีอาการแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก ปวดท้องไม่หยุด จึงเดินทางไปตรวจอาการที่ รพ.พิมาย ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ตนได้ออกจากบ้านไปพบเห็นโลกภายนอก เนื่องจากเมื่อก่อนไม่กล้าออกไปไหนเพราะอับอายในสภาพร่างกายของตัวเองที่ไม่เหมือนใครๆ น.ส.เต่า โคกทอง กำลังนั่งกินข้าว น.ส.เต่า เล่าต่อว่า ภายหลังได้รับการตรวจ แพทย์แจ้งว่าตนป่วยเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย สร้างความเสียใจให้ตนอย่างมาก เพราะรู้ดีว่าเมื่อเป็นโรคนี้แล้วไม่มีทางรักษาหายได้ และไม่รู้ด้วยว่าทำไมตนเองถึงเป็นโรคร้ายเช่นนี้ได้ ต่อมาแพทย์ได้ส่งตัวไปทำเคมีบำบัดที่ รพ.มหาราชนครราชสีมา ซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านประมาณ 40 กม. เดือนละครั้ง ต้องจ้างคนอุ้มและเสียค่ารถเที่ยวละกว่า 1 พันบาท ลำพังจะกินไปวันๆ ยังไม่มี จนตนต้องผิดนัดหมอหลายครั้ง ส่งผลให้อาการเริ่มทรุดหนักลงเรื่อยๆ เจ็บทรมานปวดอย่างแสนสาหัส พร้อมกันนี้ หญิงพิการร่างแคระ ยังกล่าวด้วยว่า ตนไม่อยากจากแม่ไปไหน เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยห่างกันเลย ส่วนพ่อเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว ถึงอย่างไรตนก็จะพยายามสู้ชีวิตต่อไป เพื่อหวังว่าจะได้อยู่กับแม่และพี่สาวให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่อยากนั่งทรมานรอคอยวันตาย ทางด้าน นางชวน ศรศิลป์ พี่สาวที่ดูแลและให้ที่อยู่อาศัย บอกว่า ตนไม่ได้ประกอบอาชีพอะไร ทุกวันนี้อาศัยรับจ้างญาติอีกคนที่บ้านอยู่ใกล้ๆ กันทำกับข้าวขาย รายได้พอเลี้ยงปากท้องไปวันๆ ที่ผ่านมาตนดูแล น.ส.เต่า น้องสาว และแม่ที่แก่ชรามาตลอด แต่บางครั้งเมื่อมีงานรับจ้างตัดอ้อย หรือดำนา ตนก็ต้องไปหาเงิน ทิ้งน้องสาวให้ช่วยตัวเองไปตามยถากรรม ที่ผ่านมา ก็ได้รับการช่วยเหลือจากสื่อมวลชนช่องหนึ่ง แต่เงินที่มีผู้ใจบุญบริจาคมาก็หมดไปกับการรักษาน้องสาวและซื้อข้าวกินเพราะครอบครัวของตนไม่มีที่ดินทำกิน ทั้งนี้ สำหรับผู้ใจบุญที่สนใจ ต้องการช่วยเหลือได้ที่บัญชีประเภทเผื่อเรียก ธนาคารออมสิน สาขาพิมาย ชื่อบัญชี น.ส.เต่า โคกทอง เลขที่บัญชี 020-058-493-725 หรือโทรสอบถาม นางสุภารัตน์ (ญาติ) 082 4590417. ขอบคุณ... http://www.thairath.co.th/content/region/331084
จัดฟอร์แม็ตข้อความและมัลติมีเดีย
รายละเอียดการใส่ ลิงค์ รูปภาพ วิดีโอ เพลง (Soundcloud)