รายละเอียดกระทู้

ดอกบัวขาว โลกทัศน์แห่งความสุข(๑๘)หน้าสามหลังสาม : คันฉ่องและโคมฉาย โดยว.วชิรเมธี เสียงหลวงพ่อลอยมา “จำไว้นะลูก หลวงพ่อไม่มีของดีจะให้หรอก แต่ว่าหลวงพ่อมีคาถาดีๆ จะให้นะ เวลาลูกจะตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิต ให้ไปข้างหน้าสามก้าว ถอยข้างหลังสามก้าว ทำอย่างนี้ก่อนสามครั้ง ลองทำดูแล้วลูกจะไม่ล้มเหลวเลย” เอ๊ะ คำหลวงพ่อลอยมาเข้าหู ก่อนจะยิงเขาจึงตัดสินใจ มือถือปืน ถอยมาข้างหลังสามก้าวช้าๆ ช้าๆ พอครบสามก้าวปุ๊บ หลวงพ่อบอกให้ไปข้างหน้าสามก้าวช้าๆ จนหน้าแข้งไปชนขอบเตียง ชะโงกมองดูเตียง ใคร ไม่ชัด ผู้ชายหรือผู้หญิงหนอ ไม่ชัด อ๊ะ ถอยอีก ถอยข้างหลังช้าๆ สามก้าว มือยังถือปืนอยู่ แล้วไปข้างหน้าช้าๆ สามก้าว ทำอยู่อย่างนี้ รอบที่สอง สายตาเขาก็ปรับกับความมืดในห้องดีขึ้น ดีขึ้น ดีขึ้น แล้วพอครั้งที่สาม เขาก็ถอยมาข้างหลังช้าๆ นาทีนั้น ความใจร้อนของเขาก็ลดลง ลดลง ลดลง ตาของเขาปรับเข้ากับความมืดดีขึ้น ดีขึ้น ดีขึ้น ในขณะที่เขากำลังก้าวไปข้างหน้ารอบสุดท้ายช้าๆ สามก้าว พอสุดท้ายชนขอบเตียง เขาชะโงกไปมองที่เตียง ทำไมคุ้นๆ คนคนนั้นมีลักษณะท่าทางคล้ายๆ ภรรยาเรา แล้วจะเป็นใครกัน จึงตัดสินใจวกไปมองอีกด้านหนึ่ง ย่องไปๆ เห็นหน้าคนที่เขาเข้าใจว่าเป็นกิ๊กของภรรยาชัดเจน อ้าว นี่แม่ของภรรยาของเขาเองนี่นา เขาตกใจมาก ลดปืนลง ตายละ นี่เราเกือบยิงภรรยากับแม่ของภรรยาแล้วใช่ไหมนี่ เขาตกใจ ค่อยๆ ย่องออกมา แล้วก็วิ่งตื๋อออกจากห้อง ลงไปชั้นล่าง เอาปืนเก็บ เข้าห้องน้ำ อาบน้ำ อาบน้ำเสร็จ วิ่งตื๋อออกจากบ้าน ขับรถไปที่วัด ตีสี่ หลวงพ่อยังไม่ตื่น กดแตร หลวงพ่อลุกมารับ “อ้าวโยม มาทำไมแต่เช้า” “หลวงพ่อครับ ผมขอเอาหลวงพ่อเป็นที่พึ่งเถอะครับ ผมเกือบฆ่าคนครับ” “ฆ่าใคร” “ฆ่าเมียผม” “แล้วทำไมหยุดได้ล่ะ” “ก็คำพูดของหลวงพ่อนี่แหละครับช่วยผมเอาไว้” เขาเล่าให้หลวงพ่อฟังว่า เขารอดจากการเป็นมือปืนมาได้อย่างไร จากนั้นเขาก็กลับลงมาจากกุฏิหลวงพ่อ อุ้มเอาถังสังฆทานสี่ถังขึ้นไปวางเรียงเป็นตับ ถวายทั้งหมด พร้อมกับเงินที่ติดมาจากสหรัฐอเมริกาเป็นเงินดอลลาร์ทั้งนั้น ใส่เต็มซองให้หลวงพ่ออีกหมื่นเหรียญ “หลวงพ่อครับ ถ้าไม่ได้คาถาหลวงพ่อ ป่านนี้ลูกอาจต้องไปนอนในคุกแล้ว ถ้าหลวงพ่อไม่เตือนให้หน้าสามหลังสาม ผมคงยิงภรรยาของผมและแม่ของภรรยาเรียบร้อยแล้วครับ ฉะนั้นขอยืนยันว่าคาถาหลวงพ่อดีเหลือเกินครับหลวงพ่อ หน้าสามหลังสาม ผมจะจำไว้ตลอดไป” และเช้าวันนั้นเขาก็กินข้าวที่วัดเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ พอสายๆ ประมาณสามโมงเช้าเขาหวีผม แวะไปทีซื้อข้าวซื้อของนิดหน่อย ทำทีว่าซื้อมาจากสนามบิน เมื่อถึงสิบโมงก็ขับรถไปจอดตรงหน้าบ้าน บีบแตรดัง ภรรยาเดินลงจากบ้านชั้นสองมารับเขา อ้าวพี่ทำไมรีบมาเล่า เขาบอก “โอ้โห...ใครจะทนคิดถึงไหว เมียพี่สวยขนาดนี้” ทำท่าเป็นดีใจ กอดเมียสุดที่รัก คิดถึงเหลือเกิน กอดภรรยาอย่างมีความสุข (ติดตามตอนต่อไปวันพระหน้า) ขอบคุณ… http://www.komchadluek.net/detail/20130912/167970/โลกทัศน์แห่งความสุข(๑๘)หน้าสามหลังสาม.html#.UjE9r39HWzs