สุขอยู่กับเราไม่นาน...ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน

แสดงความคิดเห็น

ความรักเป็นสิ่งสวยงาม หลายคนจึงอดหลงใหลได้ปลื้มกับมันไม่ได้…..ในยามที่มันอยู่ เรามักหลอกตัวเองว่า………เพราะเรารักเขามาก เขาคงเห็นความดี ความตั้งใจของเราและรักเราตอบบ้าง ไม่มากก็น้อย

และเมื่อเขาตอบรับรักของเรา……. ความฟูของหัวใจ มักทำให้เราก้าวล่วงไป…ถึงการรู้สึกยึดมั่นว่า เขาเป็น ส่วนหนึ่งของเรา เป็นเหมือนทรัพย์สินส่วนตัวทางใจอย่างหนึ่งที่จะต้องอยู่กับเราทุกครั้งที่เราต้องการนานเท่าที่เราปรารถนา

ความรู้สึกอันนี้แหละ คือจุดเริ่มของความเจ็บปวดทั้งมวล…..เพราะมันฝืนกฎธรรมชาติ

ไม่ได้บอกว่า …… รักต้องลงเอยด้วยความเศร้าเสมอไป .หากแต่เพียงให้ทั้งคู่เข้าใจกัน จะรักคุณมากขึ้น หรือหดน้อยถอยลง…..ก็จะเป็นเพราะคนสองคน ไม่ใช่ความต้องการของฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่งเท่านั้น….

ชีวิตเป็นเรื่องซับซ้อนเข้าใจยาก แต่ในความซับซ้อนนั้น มันก็เรียบง่ายอย่างที่เรานึกไม่ถึง .เพราะไม่ว่าสิ่งไหน เรื่องอะไรสารพัด ทุกอย่างล้วนแต่อยู่ในกฎเดียวกัน มันจะ เกิดขึ้น …. ตั้งอยู่ … แปรสภาพ แล้วก็จบลงไป………..รักที่สมหวังอยู่กันจนแก่เฒ่า ก็หนีไม่พ้นกฎข้อนี้ เพราะวันหนึ่งไม่เราก็เขาก็ต้องไปจากกัน

สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า วันนี้เขาอยู่หรือจากไป สำคัญที่ว่า…ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกันขอให้มีความทรงจำที่ดี … ก็เพียงพอแล้ว อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึงทุกๆๆวัน และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้ ถึงวันนี้จะยังร้องไห้ ก็คงไม่กระไร.. เพราะชีวิตก็เป็นแบบนี้

มีวันที่เลวร้าย วันที่สวยงาม มีวันที่ว่างเปล่า สุขก็อยู่กับเราไม่นาน ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน

สุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไป ทุกข์ก็เป็นเช่นกัน ร้องไห้แล้วก็อย่าร้องเปล่าๆ มองให้เข้าใจ ได้แต่อวยพรให้คุณเข้าใจชีวิตมากขึ้น เติบโตขึ้น เข้มแข็ง แต่อย่าแข็งกร้าว สดใสเสมอ ขอให้อ่อนโยน แต่เข้มแข็ง และขอให้ วันใหม่ในชีวิตมา….ถึงในอรุณรุ่งของ…วันพรุ่งนี้ ที่มีแต่ความสดใส…วันที่เราจะไม่ต้องร้องไห้อีกต่อไป…

ขอบคุณ : http://palmtreevideo.com/

ที่มา: http://palmtreevideo.com/
วันที่โพสต์: 9/03/2556 เวลา 02:06:18

แสดงความคิดเห็น

รายละเอียดกระทู้

ความรักเป็นสิ่งสวยงาม หลายคนจึงอดหลงใหลได้ปลื้มกับมันไม่ได้…..ในยามที่มันอยู่ เรามักหลอกตัวเองว่า………เพราะเรารักเขามาก เขาคงเห็นความดี ความตั้งใจของเราและรักเราตอบบ้าง ไม่มากก็น้อย และเมื่อเขาตอบรับรักของเรา……. ความฟูของหัวใจ มักทำให้เราก้าวล่วงไป…ถึงการรู้สึกยึดมั่นว่า เขาเป็น ส่วนหนึ่งของเรา เป็นเหมือนทรัพย์สินส่วนตัวทางใจอย่างหนึ่งที่จะต้องอยู่กับเราทุกครั้งที่เราต้องการนานเท่าที่เราปรารถนา ความรู้สึกอันนี้แหละ คือจุดเริ่มของความเจ็บปวดทั้งมวล…..เพราะมันฝืนกฎธรรมชาติ ไม่ได้บอกว่า …… รักต้องลงเอยด้วยความเศร้าเสมอไป .หากแต่เพียงให้ทั้งคู่เข้าใจกัน จะรักคุณมากขึ้น หรือหดน้อยถอยลง…..ก็จะเป็นเพราะคนสองคน ไม่ใช่ความต้องการของฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่งเท่านั้น…. ชีวิตเป็นเรื่องซับซ้อนเข้าใจยาก แต่ในความซับซ้อนนั้น มันก็เรียบง่ายอย่างที่เรานึกไม่ถึง .เพราะไม่ว่าสิ่งไหน เรื่องอะไรสารพัด ทุกอย่างล้วนแต่อยู่ในกฎเดียวกัน มันจะ เกิดขึ้น …. ตั้งอยู่ … แปรสภาพ แล้วก็จบลงไป………..รักที่สมหวังอยู่กันจนแก่เฒ่า ก็หนีไม่พ้นกฎข้อนี้ เพราะวันหนึ่งไม่เราก็เขาก็ต้องไปจากกัน สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า วันนี้เขาอยู่หรือจากไป สำคัญที่ว่า…ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกันขอให้มีความทรงจำที่ดี … ก็เพียงพอแล้ว อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึงทุกๆๆวัน และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้ ถึงวันนี้จะยังร้องไห้ ก็คงไม่กระไร.. เพราะชีวิตก็เป็นแบบนี้ มีวันที่เลวร้าย วันที่สวยงาม มีวันที่ว่างเปล่า สุขก็อยู่กับเราไม่นาน ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน สุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไป ทุกข์ก็เป็นเช่นกัน ร้องไห้แล้วก็อย่าร้องเปล่าๆ มองให้เข้าใจ ได้แต่อวยพรให้คุณเข้าใจชีวิตมากขึ้น เติบโตขึ้น เข้มแข็ง แต่อย่าแข็งกร้าว สดใสเสมอ ขอให้อ่อนโยน แต่เข้มแข็ง และขอให้ วันใหม่ในชีวิตมา….ถึงในอรุณรุ่งของ…วันพรุ่งนี้ ที่มีแต่ความสดใส…วันที่เราจะไม่ต้องร้องไห้อีกต่อไป… ขอบคุณ : http://palmtreevideo.com/